Deja vu - Το Απόλυτο.
Βρισκόμασταν στην 1η σεζόν της Mary-Land, στο 36ο επΕΙσόδΙο, αρχές Μαϊου όταν έγραφα το “The One For The Day After”. Κι όταν έλεγα «Επόμενη Ημέρα» εννοούσα την Επόμενη Ημέρα των εκλογών του 2012. Και ο πρόλογος πήγαινε κάπως έτσι:
«Πώ Θέε μου. Είναι ήδη η επόμενη μέρα? Είναι η δεύτερη φορά που σας γράφω χωρίς να ξέρω σε ποιές ακριβώς συνθήκες ξυπνάει η χώρα. Γράφω και παρακολουθώ τα πρώτα αποτελέσματα. Γράφω και παρακολουθώ τα σχόλια στο twitter. Γράφω και το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι η έκφραση «Σαν να μην υπάρχει αύριο» ακούγεται πολύ ρεαλιστική. Δεν την ξαναλέω.
Άμα μεταναστεύσω κάπου, θα έρθεις κι εσύ? ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ και διαβάζεται καλύτερα αν ακούς αυτό:»
(και σας έβαζα να ακούσουμε το «Let Me Go» του Erik Truffaz και σας μιλούσα για άλλα πράγματα. Όχι πολιτικά.)
Στο τώρα συμβαίνουν τα εξής διαφορετικά.
Πρώτον έχουμε χειμώνα. Έχουν να γινουν εκλογές χειμώνα από το 1936. Αυτό επηρέασε κάπως τους ψηφοφόρους που καθυστέρησαν να πάνε στις κάλπες. Σε πολλά εκλογικά κέντρα μέχρι το μεσημέρι δεν είχε πατήσει ψυχή. Θα φταίει το χουχούλιασμα. Παρ’ όλα αυτά, παρόμοια με το 2012, η αποχή υπολογίζεται περίπου στο 36%. Όσό ήταν και τότε δηλαδή, παρά το γεγονός ότι τούτες εδώ οι εκλογές προμοταρίστηκαν σαν τις σημαντικότερες των τελευταίων ετών. Και είναι. Αλλά δεν πείστηκαν όλοι φαίνεται.
ΜΑ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΣΤΕ?
Με φρικάρετε. Κυρίως γιατί σε σχέση με το 2012, την ώρα που σας γράφω αυτές τις γραμμές σήμερα, ξέρω καλύτερα από τότε το πώς θα μας βρει η επόμενη ημέρα σε σχέση με την καινούρια κυβέρνηση, με την διαφορά οτι μέχρι αργά την νύχτα θα πάρει για να ξεδιαλύνει το θρίλερ για την 3η δύναμη της χώρας. Το 3ο κόμμα, που δεν είναι προς το παρόν ξεκάθαρο αν θα είναι το «Ποτάμι» ή η «Χρυσή Αυγή».
Η «Χρυσή Αυγή».
Που ο προεδρός της και κάμποσα υψηλόβαθμα στελέχη της είναι στην φυλακή και κατηγορούνται μεταξύ άλλων για φόνους.
Αυτή η «Χρυσή Αυγή»
ΜΑ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ?
Δεν έχω λόγια.
Έχω μόνο αυτό το tweet για να συμφωνήσω και κάμποση απογοήτευση που αποκλείεται να καταπιώ.
Αυτό το κείμενο εστιάζει περισσότερο στην πολιτική από εκείνο του 2012. Μεγάλωσα και λίγο βλέπετε. Και δεν φοβάμαι τόσο την λέξη πολιτική. Κι εσείς δεν την φοβάστε πια. Το είδαμε και στο MAD την προηγούμενη εβδομάδα, που στα πλαίσια της προεκλογικής περιόδου, επαναφέραμε την εκπομπή “YourVoice”.
Στο “YourVoice” πάντα η φωνή που ακουγόταν ήταν η δική σας. Τα δικά σας τηλεφωνήματα έβγαιναν στον αέρα κι εσείς ορίζατε το περιεχόμενο. Τώρα το “YourVoice” έγινε “YourVoice15” λόγω των εκλογών και εσείς για περίπου 15 ημέρες μας στέλνατε όλες τις δικές σας, πολύ σκληρές ερωτήσεις για τους πολιτικούς της χώρας, τις οποίες σε 4 διαφορετικές εκπομπές, 4 εκπρόσωποι των 4 μεγάλων κομμάτων της χώρας, μας επισκέφτηκαν στο MAD και απάντησαν. Εμείς με τον Δημήτρη (Ουγγαρέζο) τα μεταφέραμε όλα και εκείνοι όφειλαν να απαντήσουν.
Η καινούρια κυβέρνηση, του ΣΥΡΙΖΑ, εκπροσωπήθηκε στην εκπομπή από τον Νίκο Παππά κι επειδή όλα όσα ειπώνονται στην τηλεόραση μένουν, θα σας αφήσω εδώ από κάτω το απόσπασμα της συγκεκριμένης συνέντευξης, γιατί είναι σημαντικό τώρα, την Επόμενη Ημέρα, να τσεκάρουμε αν μας είπαν αλήθειες, αν μας κορόιδεψαν ή αν θα μπουν στην διαδικασία κάποιας κωλοτούμπας.
Συνέχεια στη σελίδα
(Προσοχή!: Αυτή δεν είναι άλλη μια πολιτική εκπομπή με στόχο να σας μπερδέψει και να σας μπουρδουκλώσει. H γλώσσα που χρησιμοποιήσαμε είναι απολύτως απλή και κατανοητή και ξεκάθαρη, όπως και τα νοήματα που προκύπτουν.)
(Τι σκέφτεστε εσείς οι 7% της ΧΑ να ‘ξερα Θεέ μου!)
Γιατί σε αυτήν την χώρα ζούμε αγαπημένοι μου.
Το γιατί ζούμε σε αυτήν την χώρα βέβαια, είναι ένα άλλο ζήτημα. Που εγώ το σκέφτηκα σοβαρά, πολύ πρόσφατα.
Γιατί μένω στην Ελλάδα?
Και το σκέφτηκα επειδή με ρώτησε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Θοδωρής Γεωργακόπουλος, στο πλαίσιo της ιντερνετικής ραδιοφωνικής του εκπομπής στο amagiradio.com.
O Θοδωρής έγραψε:
“Ρώτησα μερικούς ανθρώπους, Έλληνες, να μου πουν για ποιο λόγο ζουν στην Ελλάδα. Δεν είναι εύκολη ερώτηση. Σε βάζει να σκεφτείς βασικά πράγματα για τις επιλογές ζωής που έχεις κάνει, πράγματα που ενδεχομένως δεν έχεις αναλογιστεί ποτέ. Αλλά την κάναμε. Και την κάναμε σε ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων, που ζουν διαφορετικές ζωές και σε διαφορετικές συνθήκες για να δούμε πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας τη συγκεκριμένη επιλογή. Αν είναι επιλογή.
Για τα δύο πρώτα μου μίλησε η Μαίρη Συνατσάκη, η οποία είναι τηλεπαρουσιάστρια. Την ξέρετε, την έχετε δει το δίχως άλλο κάπου κάποτε σε κάποια οθόνη. Δουλεύει στην τηλεόραση από τα 18 της, δηλαδή στο 40% της ζωής της, καθώς πριν από λίγες ημέρες έκλεισε τα 30.”
Κι εγώ απάντησα:
"Ο βασικός λόγος που μένω στην Ελλάδα είναι το ότι δουλεύω στην Ελλάδα. Η κρίση έχει επηρεάσει τη δουλειά μου, έχω μείνει κι εγώ από δουλειές, έχω δουλέψει και τσάμπα, αλλά ευτυχώς βιοπορίζομαι από αυτό που κάνω. Επίσης, δεν έχω μείνει ποτέ έξω. Δεν έχω σπουδάσει έξω. Δεν έχω αυτή την εμπειρία. Η μόνο εμπειρία που έχω είναι από τους φίλους μου, που δεν είναι δικιά μου, δικιά τους είναι, και απλά τη μοιράζονται. Έχω μια διστακτικότητα, δεν ξέρω σαν άνθρωπος αν θα μπορούσα να φύγω. Είμαι και λίγο φοβιτσιάρα. Τα πράγματα είναι άγρια εδώ και πολύ συχνά δε συμφωνώ με το πώς λειτουργούνε, αλλά τουλάχιστο μου είναι γνωστά, κάπως οικεία. Σε ένα επίπεδο αυτό με κρατάει σε μια ηρεμία. Δεν ξέρω πώς θα το αντιμετώπιζα αν ήμουν σε ένα ξένο τόπο. Και κάπως όταν φεύγεις φεύγεις και μόνος σου, δεν παίρνεις και πολύ κόσμο μαζί σου. Η πρώτη φορά που άνοιξε στο μυαλό μου το παράθυρο του εξωτερικού ήταν όταν ο κολλητός μου και η κολλητή μου μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη. Χρειάζομαι κάποιον μάλλον να μου δημιουργεί μία ασφάλεια. Είναι πολύ έτσι, τι να σου πω. Εγώ αν δεν είχα δουλειά θα έφευγα. Δεν θα με τρόμαζαν όλα αυτά. Αν είσαι σε μια κατάσταση που δε μπορείς να βιοποριστείς εδώ είναι πολύ πιο φιλικές οι συνθήκες σε πολλές χώρες της Ευρώπης και θα το 'κανα. Μια φίλη μου έχει πάει στη Σουηδία. Είναι καλύτερα να είσαι σερβιτόρα στη Σουηδία, είναι καλύτερες οι συνθήκες για εσένα. Οπότε θα το 'κανα. Αλήθεια".
(ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: ή μπορείτε να ακούσετε τις δηλώσεις των ανθρώπων που μίλησαν αντί για να διαβάσετε.)
Σήμερα είναι η Επόμενη Ημέρα. Στην Ελλάδα όπου ζούμε. Έχει σίγουρα αξία να σκεφτούμε γιατί μένουμε εδώ. Γιατί δεν φεύγουμε. Να τα ζυγίζουμε. Να τα μετρήσουμε. Και να αισιοδοξήσουμε.
Δεν λέω χαζά.
Να αισιοδοξήσουμε.
Αν μένουμε εδώ, ας κάνουμε να αξίζει το εδώ.
Αν μένουμε εδώ, έχουμε ευθύνη για το εδώ. Και είμαστε μέρος του εδώ. Και οφείλουμε πράγματα στο εδώ. Και μπορούμε για λίγο να σκεφτούμε ποιό είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε για το εδώ και να το κάνουμε.
Κι ας σημαίνει οτι πρέπει κάτι να αλλάξουμε στο εγώ.
Καλή Επόμενη Ημέρα.
boo!
Previous: Mary-Land Blog Seasons 1, 2 & 3
Απαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα.
Απαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
