Αυτό το post διαβάζεται καλύτερα αν ακούς αυτό:
Νιώθεις καμιά φορά οτι τα έχεις κάνει όλα λάθος?
Εγώ ναι.
Πελαγώνεις τότε?
Νιώθεις καμιά φορά οτι δεν είσαι σωστή πουθενά? Στις υποχρεώσεις σου, μαθήτρια/φοιτήτρια/επαγγελματίας, ή στις σχέσεις σου φιλίες/παιδιά/σύντροφος?
Εγώ ναι.
Νιώθω κάπως έτσι τώρα. Και εν μέρει το λέω για να το ξορκίσω. Και από την άλλη γιατί ευελπιστώ σε ένα «Έλα ρε Μαιρούλι, υπερβάλλεις»
Εγώ όταν το παθαίνω αυτό το συναίσθημα θέλω να κρυφτώ κάτω από το πάπλωμα μου. Θέλω να πατήσω «παύση» στον κόσμο για να σταματήσει δυο λεπτά και να κατέβω. Απλά για να τα κοιτάξω όλα από το πλάι και να καταλάβω λίγο καλύτερα τι έχει συμβεί.
Αυτό πρακτικά δεν γίνεται. Θέλει κοπάνες από παντού. Ε και δεν γίνεται. Μόνο αν περιμένεις να τελειώσει όλη η μέρα και χωθείς για λίγο απο εκεί κάτω, στην ησυχία πριν σε πάρει ο ύπνος. Εγώ αυτό κάνω τελικά.
Και βοηθάει να αγκαλιάζεις τους ανθρώπους σου.
Και να ακούς «τα δικά τους», αντι να σκέφτεσαι εμμονικά «τα δικά σου».
Μειώνει τον εγωισμό η ακρόαση. Κι εμένα με βοήθησε ένα mail που είχα αμελήσει να διαβάσω εδώ και αρκετό καιρό, αλλά που η διαδικασία να το απαντήσω με απομάκρυνε από τον εαυτούλι εαυτούλι εαυτούλι μου.
Και επειδή μπορεί να βρείτε λίγο από τον δικό σας εαυτό μέσα θα σας το μεταφέρω εδώ, χωρίς να σας πω ποια μου το έστειλε. (Fair Enough)
Συνέχεια στη σελίδα 2
Έλεγε λοιπόν το «γράμμα»:«Μαίρη χρειάζομαι τη βοήθειά σου.. Σε νιώθω πολύ κοντά μου και θέλω να μοιραστώ όλο αυτό μαζί σου. ‘Εχεις βρεθεί στη θέση που είμαι τώρα και θα με καταλάβεις.
Λοιπόν, εγω είμαι Γ’ λυκείου και οπως γνωρίζεις ειναι μια δύσκολη και καθοριστική για πολλά πράγματα περίοδος. Αλλά το πρόβλημα είναι οτι νομίζω πως δεν είμαι έτοιμη γι’ αυτό.
Αμφισβητώ συνέχεια τον εαυτό μου και πολλές φορές, όταν σκέφτομαι όλο το διάβασμα, το άγχος και τις Πανελλήνιες με πιάνουν κρίσεις πανικού. Με την έννοια οτι τρέμω, κλαίω και η καρδιά μου πάει να σπασει. Φοβάμαι πολύ για το πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό.
Προσπαθώ να μην δείχνω τι νιώθω αλλά το μόνο που καταφέρνω είναι απλά να το καλύπτω.
Συνέχεια σκέφτομαι οτι αν δεν τα καταφέρω τι θα κάνω ή οτι θα απογοητεύσω πολλά άτομα. Γιατί κανένας απο τους δικούς μου δεν έχει βιώσει όλο το άγχος των Πανελληνίων. Κι έχουν πολλές απαιτήσεις απο εμένα.
Οι γονείς μου, μού δίνουν λίγη υποστήριξη, μα όταν λέω σε ορισμένα άτομα οτι δεν μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό, το μόνο που κάνουν ειναι να φωνάζουν. Και δεν τους κατηγορώ, γιατί δεν το έχουν ζήσει. Αλλά όλη αυτή η αμφισβήτηση υπάρχει καθημερινά . Κάθε μέρα σκέφτομαι οτι δεν πρόκειται να μπορέσω να επιτύχω. Ακόμα και στο φροντιστήριο ενώ διαβαζω καλά, πριν τα διαγωνίσματα σκέφτομαι οτι δεν θα γράψω καλά και όντως δεν γράφω.
Ίσως φταίει οτι όλοι περιμένουν απο εμένα να παίξω το ρόλο του πρώτου παιδιού στην ευρύτερη οικογένεια (απο τα ξαδέρφια) που θα σπουδάσει σε μια ανώτατη σχολή.
Ίσως οτι απο τη φύση μου δεν έχω καθόλου εμπιστοσύνη στον εαυτό μου!
Ήθελα πολύ να μοιραστώ όλα αυτά με κάποιον. Να τα βγάλω από μέσα μου. Όμως αν το πω στις φίλες μου, φοβάμαι πως θα τους φορτώσω όλο αυτό το άγχος ή οτι θα με πουν υπερβολική. Αν μιλήσω στους συγγενείς μου θα φωνάζουν. Αλλά εσύ είσαι το άτομο στο οποίο ηθελα να μιλήσω, αλλα και πάλι δεν θέλω να σε φορτώνω με ολα αυτα! Δε φαντάζεσαι πόσο το σκεφτόμουν για να σου μιλήσω και πόσο ντρέπομαι που σου γράφω αυτο το μειλ. Ακόμα και τωρα που σου γράφω εχω υπερβολικό αγχος.Παντα έχω υπερβολικό αγχος (π.χ.ακομα και οταν πάω χορό..μηπως πασχω απο την αγχωτικομανιακή τρελα;;!!)
Σου ζητω Συγγνώμη αν σου γίνομαι φόρτωμα.
Μετα ντροπης και άγχους, τελειωσα.Εμμ πρέπει καπως να κλεισω εεε; Να πω γεια;; Θα πω γεια.
γειαααααα...
Σε φιλώ, ¦»
(Σίγουρα σε είδες κάπως μέσα σε αυτές τις λέξεις. Κάποιες σκέψεις είναι και δικές σου ε?)
Πολύ άγχος.
Το καταλαβαίνω. Εγώ βρίσκω τον εαυτό μου στο «φοβάμαι μην γίνω βάρος». Αλλά στην απάντησή μου εστίασα σε κάτι πιο πρακτικό που μπορεί όμως να βοηθήσει γενικά, σε φάσεις άγχους απόδοσης. Και η απάντηση πήγαινε κάπως έτσι:
«Φανταστικό μου ΠΑΝΕΞΥΠΝΟ κορίτσι. Θέλω πολύ να εστιάσουμε στο ΠΑΝΕΞΥΠΝΟ γιατί πολλά από τα όσα αισθάνεσαι οφείλονται ακριβώς σε αυτό. Στην αυξημένη αντιληπτικη σου ικανοτητα. Έχεις απαιτήσεις απο εσένα γιατί ξέρεις οτι έχεις τις δυνατότητες να κάνεις όλα όσα ονειρεύεσαι και βάζεις στο μυαλό σου.
Αυτήν την αυξημένη αντιληπτική σου ικανότητα θα χρησιμοποιήσουμε λοιπόν για να βγεις απο τον κυκεώνα των αρνητικών σκέψεων.
Για πες μου λοιπόν. Θα αγόραζες ποτέ ένα φόρεμα που δεν θα σου άρεσε; Θα έμπαινες σε ένα μαγαζί για να δοκιμάσεις αυτό το απαίσιο φόρεμα που έχει στην βιτρίνα; Και θα πληρωνες μετα με τα ζεστά σου λεφτουδάκια αυτά τα χάλια; Πιστεύω πως αποκλείεται.
Με τον ίδιο τροπο γιατί βάζεις αυτές τις χάλια σκέψεις στο μυαλό σου; Γιατί τις καλλιέργεις και γιατί τους δίνεις τροφή; Γιατί δεν τις αντικαθιστάς με κάτι υπέροχες αισιόδοξες σκέψεις επιτυχίας;
Δεν λέω οτι είναι απλό, λέω ομως οτι είναι πραγματικά απίστευτα βοηθητικό όταν τα πράγματα ζορίζουν και μαυρίζουν, εσύ να είσαι εκπαιδευμένη να τα φωτίζεις με θετικότητα. Σε στιγμές ηρεμίας, σε στιγμές επιτυχίας, φρόντισε να καλλιεργείς αυτά τα θετικά σενάρια ετσι ώστε να τα έχεις έτοιμα στα δύσκολα.. Ε; Δεν ακούγεται καλή ιδέα;
Να ξέρεις σε αγαπάω πολύ και είσαι πολύ ξεχωριστή!
Σε φιλώ πολύ..
boo!”
Και η απάντησή μου συμπληρώνεται από το post σήμερα.
Όταν φρικάρουμε με τα δικά μας, είναι η καλύτερη στιγμή να ακούσουμε και «τα των άλλων». Είναι σίγουρο οτι η δική μας ένταση θα μειωθεί γιατί δεν θα είμαστε τόσο μέσα στο πρόβλημα και είναι επίσης πολύ βοηθητικό να μοιράζεσαι κοινά γιατί μειώνεται και το αίσθημα του «αχ συγνώμη, γίνομαι βάρος».
Κι αν τίποτα από όλα αυτά δεν βοηθάει, επιστρέφω στο «βοηθάει να αγκαλιάζεις τους ανθρώπους σου.»
Και τα ζωάκια σου.
Και να αγκαλιάζεις τα ζωάκια σου, κολλητά με τους ανθρώπους σου.
(ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΥΝΕΠΕΙΑ.. Θα προσπαθήσω όσο περισσότερο μπορώ έστω μια φορά την εβδομάδα να μαζευόμαστε εδώ. Η μέρα μάλλον θα είναι έκπληξη κάθε φορά αλλά έστω..)
Φιλί!
boo!
Previous: Mary-Land Blog Seasons 1, 2 & 3
Απαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα.