(Αυτό το post διαβάζεται ιδανικά αν ακούς αυτό που θέλω πολύ να χορέψω κάποτε:)
Κάθομαι στον καναπέ και προσπαθώ να θυμηθώ πόσες ώρες τώρα ακούω αυτό το τσιριτσιρι της βροχής στο παράθυρο.
Νομίζω εκεί γύρω στις 05:30 που ξύπνησα ξεκίνησε κι αυτό.
Γιατί ξύπνησα στις 05:30?
Α. Γιατί δεν πάω καλά.
Β. Για να βάλω πλυντήριο.
Γ. Για να απαντήσω σε κάτι dm στο twitter.
Δ. Όλα τα παραπάνω?
(Δ.) και επειδή έχω συνηθίσει να κοιμάμαι το πολύ κανα τετράωρο και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η φάση της επανένταξης στην Μ.D. (Mετά Dancing) εποχή.
Για να είμαι ειλικρινής πιστεύω ότι μετά τον τελικό της Κυριακής θα μπορέσω καλύτερα να βρω τους παλιούς ρυθμούς. Ακόμη δεν έχει φύγει από το μυαλό μου το παιχνίδι και δεν έχω σταματήσει και τις πρόβες, αφού θα ξαναχορέψουμε όλοι στον τελικό. Οπότε μάταιο. 5:30 και Άγιος ο Θεός.
Σήμερα βέβαια που ξύπνησα ήταν λίγο αλλιώς τα πράγματα.
Είχα και μια καινούρια παρέα. Είχα και κάτι ακόμη στο μυαλό μου. Είχα κάτι καινούριο να φροντίσω που δεν είχα μέχρι εχθές.
Το Iστορικό:
Τα πράγματα κλίκαραν στο κεφάλι μου την προηγούμενη Παρασκεύη. Με εκείνον τον τρόπο που το «κλικ» είναι τόσο δυνατό, τόσο σίγουρο και τόσο απόλυτο που δεν χωρά αμφισβητήσεις.
Το Σάββατο το «κλικ» έγινε λέξεις που έστειλα με παιδικό ενθουσιασμό στον φανταστικό άνθρωπο Κυριάκο (Sake Tattoo Crew).
Και εχθές το απόγευμα οι λέξεις έγιναν πράξεις.
Πράξεις και tweet για την ακρίβεια:
Συνέχισε στη σελίδα ΙΙ
Λίγα μπζζζζ μπζζζζ μπζζζζ (ήχος από tattooπίστολο) αργότερα,
και οι πράξεις έγιναν κομμάτι του κορμιού μου.
«Γειά σου καινούριο κομμάτι του κορμιού μου!»
Και τώρα το νόημα της ζωής είναι πια όπως πρέπει.
Γιατί η αγάπη, η μουσική και τα κεκ,
που είναι τα απόλυτα στοιχεία ευτυχίας, ήταν κάπως λειψά μέχρι εχθές.
Χρειαζόντουσαν κάτι ακόμη για να αποκτήσουν την ολοκληρωτική ισχύ που οφείλει να έχει το νόημα της ζωής.
Χρειαζόντουσαν λίγη κίνηση, λίγο ρυθμό, λίγο λαχάνιασμα, λίγο έκφραση, λίγη ψυχή παραπάνω.
Όσα ακριβώς δηλαδή είναι ο χορός και που μέσα από το dancing απλά επιβεβαίωσα για τα καλά ότι μου συμβαίνουν.
Ο χορός είναι χαρά.
Και εγώ θέλω για πάντα στην ζωή μου να υπάρχει.
Και το καινούριο τατουάζ θα βρίσκεται στο σώμα μου απλά για να μου θυμίζει πόσο δωρεάν είναι όσα αξίζουν, πόσο δική μας επιλογή είναι να τα βάζουμε στην καθημερινότητά μας και πως η ζωή θα βρει πάντα τον τρόπο να σου φέρει όσα βαθιά έχεις επιθυμήσει.
Όχι τόσο με την ΠαολοΚοελική οπτική «όταν θέλουμε κάτι, ολόκληρο το Σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει..μπλαμπλαμπλα», όσο με τις μαγικές εσωτερικές εγκεφαλικές μυστικές διεργασίες που γίνονται όταν φυτεύεις έναν σπόρο ονείρου στο μυαλό σου.
Το όνειρο το φύτεψα, το φρόντισα, άνθισε, το έζησα και το νόημα της ζωής είναι πια όπως πρέπει.
Ολόκληρο.
«Αγάπη, Μουσική, Κεκ..
..Και Να Χορεύω.»
boo!
Previous:
Mary-Land Blog Seasons 1 & 2
Aπαγορεύεταιηοποιαδήποτεαναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή μεοποιοδήποτε τρόποχρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα μετον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας καιτονποινικό κώδικα..