Mary-Land Blog: Ep. 17 “The one with the time machine”

(Αυτό το post διαβάζεται καλύτερα αν ακούς αυτό: In for the Kill (Skream remix) - La roux)

Όταν προλαβαίνω να κάνω κάτι λίγο πριν τελειώσει/λήξει νιώθω μια έντονη ικανοποίηση.

Από το γιαούρτι στο ψυγείο που «χαλάει» την επόμενη μέρα και προλαβαίνω να το φάω, μέχρι την πληρωμή του ΤΕΒΕ που την κάνω την ημέρα που λήγει.

Τέτοιος ήταν και ο ενθουσιασμός μου την Κυριακή που πήγα να πάρω τον Άλεξ για να προλάβουμε την τελευταία μέρα της Biennale.

«Μονόδρομος»
Περπατήσαμε από τα Άνω Πετράλωνα μέχρι την πλατεία Θεάτρου εκείνο το πραγματικά περίεργα ζεστό για Δεκεμβριανό μεσημέρι της Κυριακής και ζούσα την βόλτα σαν τουρίστας. Ή σαν να είχα φύγει πριν χρόνια από την Ελλάδα και επέστρεφα τώρα επειδή μου είχε λείψει πολύ.

Υπήρχαν τόσα που μου φαίνονταν περίεργα και πανέμορφα στην διαδρομή.

Οι παλιακές 80’s ταμπέλες,


Το πολύ «προχώ» parking spot για σκύλους έξω από έναν φούρνο,


Αυτά τα χωρίς λογική πεταμένα αντικείμενα στη μέση του πεζόδρομου,


Η κατακόκκινη πόρτα του “Fashion Workshop”.


Περάσαμε από ένα Χαμάμ και μια Συναγωγή για να φτάσουμε τελικά απέναντι από το πάλαι ποτέ “Bar Guru Bar”, στη Διπλάρειο Σχολή που άνοιξε για πρώτη φορά στην ιστορία της για το κοινό και ήταν ο βασικός εκθεσιακός χώρος για την φετινή 3η Biennale.

Μπήκαμε όσο ακόμη είχε φως και βγήκαμε το σούρωπο.

Μπήκαμε Κυριακή 11 Δεκεμβρίου του 2011 και βγήκαμε Κυριακή –μια οποιαδήποτε Κυριακή- του 1999.

Έφταιξε το γεγονός οτι ήμασταν τόσες ώρες σε ένα παλιό παραμελημένο σχολείο, γεμάτο ξεχαρβαλωμένα θρανία και σκονισμένους μαυροπίνακες.


Έφταιξε που η φετινή Biennale παρουσίαζε το πώς πεθαίνουμε σαν χώρα κάνοντας μια αναδρομή σε όλα όσα μας οδηγησαν εδώ, σαν να ήταν «Μονόδρομος».


(Ναι. Αυτός ο πίνακας με τα βγαλμένα μάτια, είναι ο ζωντανός μου εφιάλτης.)


(Ναι. Αυτές είναι πραγματικές στολές της Ολυμπιακής. Από αριστερά προς τα δεξιά: Billy Bo, καλοκαιρινή, 1981-1987 / Pierre Cardin, καλοκαιρινή, 1969-1971 / Pierre Cardin, χειμωνιάτικη, 1969-1971)


(Ναι. Εδώ συζητήθηκε η ιδέα να γδυθούμε και να κάτσουμε σε αυτές τις καρέκλες. Τέχνη.)


(Όχι. Αυτές οι χρωμολιθογραφίες δεν είναι σημερινές. Είναι από το περιοδικό «Νέος Αριστοφάνης» των ετών 1889-1894.. #no_comments)


(Ναι. Αυτοί οι πίνακες όντως λένε κάτι.)


(Ναι. Κι αυτά. Τέχνη. Ίσως η αγαπημένη μου.)

Έφταιξε και λίγο που ξαφνικά έβαλε κρύο..

κι έτσι κάπως μπήκαμε στη χρονοσφαίρα του Γυμνασίου.

(Αναγνωρίζοντας την ειρωνεία) Δικός μας «μονόδρομος» τα McDonalds στο Σύνταγμα, αφού αποφασίσαμε ότι θα ζήσουμε αυτήν τη μικρή bittersweet ντέκα που μας προέκυψε και θα την γιορτάσουμε με chicken nuggets.

Μετά, κατεβήκαμε όλη την Eρμού, περάσαμε από το «Tailor Made» (Πλατεία Αγίας Ειρήνης 2, Μοναστηράκι), που έχει άπειρους διαφορετικούς καφέδες και χαρμάνια από όλο τον κόσμο, από την Βολιβία μέχρι την Νικαράγουα κι ας με αφήνουν εμένα παγερά αδιάφορη.


Είναι πολύ όμορφο μέρος και για όσους πίνουν καφέ θα μπορούσε να γίνει ο μικρός ναός τους. #pali_gia_esas_douleuw

Με τον καφέ στο χέρι του Άλεξ, φτάσαμε Θησείο και τελικά προσγειωθήκαμε στην Τεχνόπολη. Στην τελευταία (!) μέρα του Meet Market - Xmas Edition.

Παρανόησα.


Το ξέρω πως σας έχω δηλώσει με bold γράμματα, ότι λόγω κρίσης εγώ δεν ψωνίζω.. αλλά δεν είμαι και ρομπότ. Ανάμεσα σε όλα αυτά τα vintage και handmade αριστουργήματα, απλά δεν θα μπορούσα να συγκρατηθώ. Άσε που στο μυαλό μου, είπαμε, ήταν 1999 και τότε δεν είχαμε ακόμη οικονομική κρίση..

Τα λάφυρά μου!




Γύρισα σπίτι στις 21:30.

Εκείνη την ώρα άλλωστε μου έλεγαν οι γονείς μου να γυρίσω όταν πήγαινα γυμνάσιο και πολύ σπαζόμουν. Ευτυχώς δεν είχα να διαβάσω τίποτα για την Δευτέρα. Κανένα διαγώνισμα τριμήνου, καμία εργασία για το φροντιστήριο, μηδέν homework για τα Αγγλικά.

Και η περιήγηση στο χωροχρόνο σταμάτησε κάπου εκεί.


Στα Χριστούγεννα του 2011, που μένω χωρίς τους γονείς μου, στην Κυριακή που την επόμενη μέρα έχει δουλειά και όχι σχολείο, στο μειδίαμα ότι πάντα κάτι θα αφήνεις, κάτι θα χάνεις, για να κερδίσεις όμως κάτι άλλο. Ως άνθρωπος…

Ως χώρα.

Στην ηρεμία ότι «τέλειες χρονιές» δεν υπάρχουν, αλλά όταν κοιτάς πίσω, πάντα θα τις θυμάσαι καλύτερες απ’ ότι τις βίωσες.

Και αυτό είναι «μονόδρομος».


boo!

Πι.Ες. «Τα δικά σας αγαπημένα». Τα συγκεντρώνω και τα φροντίζω και τα φτιάχνω.. Coming Soon to a Mary-Land near you!

Πι.Ες. 2 Αν έχετε λίγο χρόνο ακούστε κι αυτό.. Για τεχνικούς λόγους δεν μπορούσα να το βάλω στην αρχή ΑΛΛΑ αυτό το post διαβάζεται τέλεια αν ακούτε κι αυτό :))


Mary-Land Blog: Ep. 16 «The one with everything I LOVE right now»
Mary-Land Blog: Ep. 15 “The one with the prom dress”

Mary-Land Blog: Ep. 14 “The one with all the lost moments”
Μaryland blog ep. - : "The one I didn't want to write"
Maryland Blog ep. 13: "The sweet one"
Mary-Land blog: ep.12 “The one at my grandma’s place”
Mary-Land Blog ep. 11 “The one with the bad hair days”
Mary-Land Blog Ep. 10 “The one where we still hope”
Mary-Land blog: Ep. 9 “The one with the great return”
Mary-Land blog: Ep. 8 “The one where everyone was #iSad”
Maryland: Episode 7 "The one with all the free stuff"
Mary-Land blog: Ep. 6 “The one with the first Autumn rain”
Maryland blog: The one with ALL the clutches
Mary-Land Episode 4 "The One near Alexanderplatz"
Mary-Land blog: Episode 3 "The one I was Naked"
Maryland: Episode 2 "The one in London"
Mary-Land: Εpisode 1

Aπαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr