Πηγαία δημιουργικότητα, αστείρευτη έμπνευση, πρωτοτυπία, έναν λευκό καβγά και μια φαντασία έτοιμη να ξεδιπλωθεί και να γεννήσει αέναες, αιθέριες εικόνες: Αυτά ήταν μέχρι τώρα τα όπλα ενός φωτογράφου για να συνθέσει ένα αποτέλεσμα με προσωπική υπογραφή.
Από τεχνικής απόψεως και αν θέλουμε να υπεισέλθουμε αποκλειστικά σε αυτό που αποκαλούμε fashion photography, το set με τις προϋποθέσεις διευρύνεται ακόμη περισσότερο για να συμπεριλάβει στιλίστες, make up artists, κομμωτές και creative directors, προκειμένου να είναι το τελικό αποτέλεσμα αυτό που θα δικαιώσει όσους θεωρούν τη φωτογραφία, τέχνη.
Όσοι όμως και να συμμετέχουν στη διαδικασία, τίποτα δεν μπορεί να παρεμβάλλεται στη μέθεξη φωτογράφου-μοντέλου, στην απρόσκοπτη επικοινωνία του καλλιτέχνη με τη μούσα του, του οραματιστή του πορτρέτου και του λευκού του καμβά: Η μόδα μέσα από τη φωτογραφία βρίσκει τη φωνή που ζητούσε, γίνεται έκφραση, αποκτά μορφή και το μοντέλο μαζί με τον φωτογράφο συνεργάζονται για να μεταδώσουν το μήνυμα.
It' a new era
Τι συμβαίνει όμως όταν αυτό πια δεν είναι εφικτό, όταν μια λόγου χάρη πανδημία μετατρέπει σε πολυτέλεια την κατά τα άλλα επαγγελματική ρουτίνα; Σε αυτό το ερώτημα δόθηκαν αρκετές απαντήσεις στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, απαντήσεις όπως αυτή της Bella Hadid και του Jacquemus Simon Porte.
Μπορεί άραγε το μοντέλο να εκφραστεί καλύτερα όταν είναι η μούσα του εαυτού του; Απογειώνεται ή δολοφονείται η δημιουργικότητα όταν αναλαμβάνει πολλαπλούς ρόλους ταυτόχρονα και κατά πόσο μπορεί να αντικαταστήσει κανείς έναν καλλιτέχνη; Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι πολλά και τα απτά παραδείγματα που μπορούν να δώσουν απαντήσεις είναι ακόμη περιορισμένα.
Οι selfies, το Facetime και η κάμερα του κινητού αρκούν για ένα τυπικό social media post, είναι ικανά όμως να αποδώσουν το όραμα του εκάστοτε σχεδιαστή για τη συλλογή του και να εξιστορήσουν ένα παραμύθι, όπως ακριβώς το είχε φανταστεί; Πολλοί είναι όσοι διαχωρίζουν και κατηγοριοποιούν τα δεδομένα, θεωρώντας ότι η ευρηματικότητα και το playfulness της αυτο-φωτογράφησης αρμόζει στα πιο εμπορικά concepts των street fashion brands, δεν υπάρχει όμως σε αυτά κανένα ψείγμα τέχνης για να προβληθεί όπως της αρμόζει η υψηλή ραπτική.
Και μπορεί η ανθρωπότητα να είναι σε μια κατάσταση αναπροσαρμογής και προσπάθειας επαναφοράς στην προ-Covid πραγματικότητα, εξ'ολοκλήρου όμως τίποτα δε δύναται να είναι το ίδιο. Η νέα πραγματικότητα και κάθε σχεδόν πτυχή της φέρει το δικό της «αντίκτυπο κορονοϊού», η κοινωνική αποστασιοποίηση είναι ακόμη εδώ και οι φωτογραφήσεις των πολυάριθμων sets θεωρούνται ακόμη μια πολυτέλεια που ανήκουν σε ένα αθώο και ανυποψίαστο παρελθόν.
Τελικά είναι αυτό το μέλλον του fashion photography ή απλώς μια όχι σύντομη παρένθεσή του που αναγκαστικά θα υποστούμε; Θα έλεγε εύκολα και εύλογα κανείς πως οι φωτογραφήσεις αυτές διέπονται από άκρη σ΄άκρη από έναν ερασιτεχνισμό, αλλά και μια απελπισμένη προσπάθεια να φανούν αντάξια όσων έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε αντίστοιχες καμπάνιες.
Μήπως όμως εκεί ακριβώς έγκειται ο επαγγελματισμός, στην καταβολή κάθε δυνατής προσπάθειας να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό με τα εκάστοτε διαθέσιμα μέσα; Και αν αυτά είναι ένα μοντέλο που φωτογραφίζει και φωτογραφίζεται, ας είναι πηγαίο, αυθεντικό και εμπνευσμένο, όπως η υψηλή ραπτική.
Άλλωστε, η μόδα δεν είναι ένα είδος εκθέματος που απλά θαυμάζουμε από μακριά: (Ανα)γεννάται, διαμορφώνεται και εξαίρεται ή παρακμάζει μαζί μας. Αν εμείς βιώνουμε μια νέα πραγματικότητα, η μόδα τη βιώνει επίσης και είναι μια από τις πιο σίγουρες μεθόδους προκειμένου το πολυσυζητημένο αυτό νέο normality να αναβαθμιστεί, να διανθιστεί με γούστο και πηγαία αισθητική.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
