"Φόρεσε κάτι πιο θηλυκό επιτέλους”, "Μα είναι πολύ προκλητικό αυτό που φοράς”, "Γυναίκα είσαι, θα πρέπει να δείχνεις πάντα περιποιημένη”, "Έτσι θα βγεις έξω;”, "Αυτή φταίει, γιατί φορούσε τόσο κοντή φούστα;”, "Δεν σου ταιριάζει αυτό, να μην το ξαναφορέσεις”, "Τώρα που πάχυνες/αδυνάτισες, αυτά τα ρούχα να σταματήσεις να τα φοράς”, "Θα πρέπει να ακολουθείς πιστά τις τάσεις”, "Ντύσου λίγο περισσότερο, θα σε περάσουν για "εύκολη”.
Όσο περισσότερο σκέφτομαι τόσο περισσότερες κλισέ ατάκες μπορώ να γράψω. Τις έχω ακούσει εγώ, τις έχουν ακούσει οι φίλες μου και είμαι σχεδόν βέβαιη πως έχεις ακούσει κάποια από τις παραπάνω και εσύ. Η αλήθεια είναι πως η ζωή μας είναι γεμάτη από "καλές προθέσεις” που έχουν πάντα ως στόχο να κρίνουν, να σχολιάσουν την εμφάνιση κάποιου άλλου ανθρώπου και συχνά να αποδώσουν σε αυτή κάποιες φρικτές πράξεις όπως η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση.
Σε έναν κόσμο που η κοινωνική κρίση είναι στα χειρότερα της με την πανδημία να έχει αλλάξει ολοκληρωτικά τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά και έναν πόλεμο που μας έχει κάνει να αμφισβητήσουμε κάποιες σταθερές όπως η έννοια της "ειρήνης”, τα σχόλια για τα ρούχα και το στιλ κάποιας γυναίκας μοιάζουν τουλάχιστον περιττά, σίγουρα απαρχαιωμένα και δίχως αμφιβολία κομπλεξικά.
Βέβαια, εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, θα πρέπει να παραδεχτούμε πως όλοι μας έχουμε σκεφτεί ή ακόμα και σχολιάσει κάτι για το στιλ κάποιας γυναίκας. Είτε επειδή φόρεσε κάτι που δεν είναι της δικής μας αισθητικής είτε γιατί φόρεσε κάτι που κατά τη γνώμη μας δεν ταίριαζε στον σωματότυπό της είτε γιατί φόρεσε κάτι διαφορετικό, κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε συχνά.
Οι λέξεις που έχω κάνει bold, θα μας βοηθήσουν να δούμε τα πράγματα κάπως διαφορετικά και σε βάθος χρόνου να σταματήσουμε να κρίνουμε τους ανθρώπους από την εξωτερική εμφάνισή του και τις στιλιστικές επιλογές του. Γιατί η "δική μας αισθητική”, η "δική μας άποψη”, το "συνηθισμένο” και το "διαφορετικό” είναι πολύ υποκειμενικές έννοιες, ειδικά όσον αφορά στον τρόπο που επιλέγει κάποιος άνθρωπος να ντύνεται στη ζωή του. Πάνω από όλα όμως είναι "δική μας”, εκφράζει τη "δική μας” αισθητική και δεν σημαίνει πως θα πρέπει να την ασπάζονται ή να συμφωνούν με αυτοί όλοι οι άνθρωποι.
Στιλ σημαίνει... "γράφω"
Το στυλ ή στιλ προέρχεται από τη γαλλική λέξη "style”, η οποία με τη σειρά της έχει ως ρίζα τη λατινική λέξη "stylus” που σημαίνει γραφίδα. Σε μία πιο ελεύθερη μετάφραση, το στιλ είναι ο τρόπος που επιλέγει ο κάθε άνθρωπος να "γράψει” ή να εκφραστεί μέσα από το ντύσιμό του. Το στιλ είναι μέρος της προσωπικότητάς μας, προέκταση του χαρακτήρα μας. Μέσα από τα ρούχα μας εκφραζόμαστε, πειραματιζόμαστε, νιώθουμε άνετα και ο εαυτός μας. Αυτός είναι ο στόχος της μόδας, να λειτουργήσει ως εργαλείο, το οποίο θα μας βοηθήσει να νιώσουμε αυτοπεποίθηση, δύναμη, να αλλάξουμε τη διάθεση μας, να πειραματιστούμε με συνδυασμούς, χρώματα, μοτίβα.
Σίγουρα, οι εκάστοτε τάσεις που παρουσιάζουν οι οίκοι μόδας επηρεάζουν το ντύσιμό μας. Ωστόσο, είναι απλώς προτάσεις, τις οποίες μπορούμε να ακολουθήσουμε, να αντιμετωπίσουμε ως έμπνευση ή να αγνοήσουμε παντελώς. Σε κάθε περίπτωση, το στιλ είναι τόσο ξεχωριστό και τόσο μοναδικό όσο και ο χαρακτήρας του κάθε ανθρώπου. Δεν χωράει κλισέ απόψεις, προκαταλήψεις ή κανόνες. Βασίζεται στην αισθητική, τη διάθεση και την κρίση της κάθε γυναίκας. Όχι, στην ηλικία, το βάρος ή το lifestyle.
Όσον αφορά στο δικό μου στιλ, έχω θέσει πολλές φορές τον εαυτό μου στη θέση να απορρίψω κάποιο ρούχο, να κλείσω ένα κουμπί παραπάνω στο ντεκολτέ ή να μη φορέσω κάτι πολύ κοντό/στενό/προκλητικό. Να κρυφτώ κάτω από στρώσεις υφάσματος που "κρύβουν” τις καμπύλες μου. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, προσπαθώ να απελευθερώσω το μυαλό μου από όλα αυτά τα κλισέ. Είναι εύκολο; Φυσικά και όχι. Ωστόσο είναι μία διαδικασία που χρειάζεται να κάνω, εάν θέλω να είμαι χαρούμενη και να μην επηρεάζομαι αρνητικά.
Αυτό που με βοηθάει και πιστεύω πως θα βοηθήσει και εσένα είναι να σκέφτομαι πως κάποιος που θα με κρίνει για την εμφάνιση ή το στιλ μου, θα το κάνει σε όλους τους ανθρώπους και το πιο πιθανό είναι πως τα αρνητικά σχόλια του θα αντικατοπτρίζουν τα δικά του κόμπλεξ, τις δικές του ανησυχίες και συχνά τα αρνητικά σχόλια που έχει δεχτεί και έχει επιτρέψει να τον διαμορφώσουν.
Πλέον λοιπόν, έχω αποφασίσει πως κριτής του ντυσίματός μου θα είμαι αποκλειστικά εγώ και η άποψη των ανθρώπων που με ενδιαφέρουν. Τη μία ημέρα θα φορέσω το πιο εντυπωσιακό φόρεμα από τη ντουλάπα μου απλώς για να πάω στο γραφείο και την άλλη ήμερα θα φορέσω ό,τι πιο φαρδύ και άνετο έχω στη συλλογή μου.
Τι θα ήθελα να κρατήσεις από αυτό το κείμενο; Να ντύνεσαι για εσένα. Για να νιώθεις άνετα με τον εαυτό σου. Για να σου φτιάξεις τη διάθεση. Για να νιώσεις όμορφη. Για να εκφραστείς. Να μη ντυθείς για κανέναν άντρα και καμία γυναίκα. Να φοράς ό,τι σου αρέσει. Έντονα χρώματα και μοτίβα. Εντυπωσιακούς συνδυασμούς. Basic συνδυασμούς. Στενά ρούχα ή φαρδιά ρούχα. Να ακολουθείς ή να αγνοείς τις τάσεις. Το σώμα είναι δικό σου και το μοναδικό "πρέπει” που αξίζει να ακολουθήσεις είναι να το ντύσεις με ρούχα που σε κάνουν χαρούμενη. Α, και να κλείσεις τα αυτιά σου σε όλα τα πικρόχολα σχόλια. Δεν έχουν να σου προσφέρουν τίποτα. Άλλωστε, η ζωή είναι πολύ μικρή για περιορίζεσαι, να μη φοράς ό,τι σου αρέσει και να επηρεάζεσαι από αρνητικούς ανθρώπους.
Τι πιστεύουν οι συντάκτριες των Αττικών Εκδόσεων;
Δήμητρα Βγενοπούλου - Fashion Director @harpersbazaar.gr, @madamefigaro.gr, @missbloom.gr
"Πέρασα ένα μεγάλο μέρος της εφηβείας μου, και της πρώτης νιότης μου, να με απασχολεί πολύ το τι θα πουν οι άλλοι για τα κιλά μου, το σώμα μου, το ύψος μου, τα ρούχα που φοράω... πλέον, δεν με απασχολεί. Ή καλύτερα, με απασχολεί ελάχιστα. Γιατί απλά, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα κρίνει ...τα κιλά σου, το ύψος σου, τα ρούχα σου, τα μαλλιά σου, τις σχέσεις σου κ.ο.κ. Κι ο χρόνος είναι πολύτιμος για να αναλώνεσαι, να προβληματίζεσαι και να στεναχωριέσαι για αυτό που απέχει πολύ από την ουσία: το τι άνθρωπος είσαι.Τι θέλεις να είσαι.
Στην ερώτηση, "τι θα φορούσα αν ήξερα ότι κανένας δεν θα με κρίνει (απίθανο!)”, η απάντησή μου είναι "ό,τι μου κάνει διάθεση”. Ναι, αυτό συμπεριλαμβάνει μποά, πούλιες, φτερά, γούνες, καπέλα – ιπτάμενους δίσκους, ακόμα και χρυσά κλουβιά στο κεφάλι σαν αυτά στο show Moschino. Το στιλ επιμένουμε να λέμε και να γράφουμε ότι είναι προσωπική υπόθεση: τι σε εκφράζει, τι σού ταιριάζει, πώς αισθάνεσαι μ' αυτό που φοράς. Το στυλ είναι ελευθερίας έκφρασης. Η μόδα είναι τέχνη.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα αναρωτηθείς "τι να φορέσω σήμερα”, επαναδιατύπωσε τη ερώτηση ως εξής :"τι θέλω να φορέσω σήμερα”. Κι αν σου περάσει η σκέψη "τι θα πουν οι άλλοι;”, απλά θυμίσου ότι αυτή είναι μια περιττή, ανούσια ανησυχία και για να το κάνω πιο σαφές ...φόρα παιδί μου ό,τι θες!".
Μαργαρίτα Οικονόμου - Fashion Editor @missbloom.gr, madamefigaro.gr, harpersbazaar.gr
"Κοίταξε εγώ δεν θα σου πω ότι θα φόραγα κάτι συγκεκριμένο. Ούτως ή άλλως φοράω αυτό που θέλω να φορέσω χωρίς να με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων. Έχω ακούσει διάφορα για τις στέκες μου -άκομψα σχόλια και περιπαικτικά- οπότε πλέον φοράω αυτό που αρέσει σε εμένα και με κάνει να νιώθω υπέροχα. Ντύνομαι με βάση την διάθεση της ημέρας: αν θέλω να είμαι preppy θα το ντυθώ preppy, αν θέλω cottage princess θα ντυθώ αναλόγως και αν έχω τα κέφια μου θα ντυθώ "Ντενη Μαρκορά" με statement κοσμήματα και γούνα. Ένα από τα πλεονεκτήματα του να είσαι γένους θηλυκοί είναι πως μπορείς να μεταμορφωθείς σε οποία πλευρά του εαυτού σου επιθυμείς. Τόσα αξεσουάρ, ρούχα και προϊόντα μακιγιάζ, κάθε μέρα είναι ένα παιχνίδι το ντύσιμο, οπότε απολαμβάνω την ''στιλιστική όρεξή'' μου".
Βίκυ Χριστοπούλου - Beauty Editor @harpersbazaar.gr, @missbloom.gr
Τι θα φορούσα αν ήξερα ότι κανείς δεν πρόκειται να με κρίνει; Θα φορούσα εκείνη τη μίνι φούστα, που φοβάμαι ότι μπορεί να "περάσει το λάθος μήνυμα" και εκείνο το πολύ στενό φόρεμα, που με αγχώνει μήπως συγκεντρώσει "ανεπιθύμητη" προσοχή από "λάθος άτομα". Θα φορούσα επίσης εκείνο το Pinterest inspired outfit, που δοκιμάζω σταθερά μία φορά την εβδομάδα, αλλά τελικά αλλάζω πριν φύγω από το σπίτι γιατί σκέφτομαι ότι μπορεί να πουν πως "προσπαθώ πολύ". Θα φορούσα όλα εκείνα τα outfits που δοκιμάζω μπροστά από τον καθρέφτη μου όταν παίζω dress up αλλά τελικά ηττώνται από εξίσου κομψές, αλλά πάντα πιο safe επιλογές, που όλοι θα συμφωνήσουν ότι είναι "σωστές" για μια γυναίκα σαν εμένα με βάση την ηλικία, την εθνικότητα, το σωματότυπο, το ύψος, το βάρος, τη δουλειά, το relationship status, το fitness level, το...., το ...., το...".
Ιφιγένεια Ηλιάδη - Editor @missbloom.gr, @madamefigaro.gr, @harpersbazaar.gr
"Σε έναν ιδανικό κόσμο, κανείς δεν θα έκρινε κανέναν για τίποτα. Ακατόρθωτο θεωρώ, γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που πιάνω τον εαυτό μου να κρίνει είτε αυτό είναι ένας άνθρωπος ή μία κατάσταση, σε σημείο που αργότερα αναρωτιέμαι "και ποιος όρισε εσένα κριτή;". Δεν μπορώ να πω πως περιορίζομαι σε αυτά που φοράω, με την έννοια του ότι οτιδήποτε μού κεντρίζει το ενδιαφέρον, μπαίνει στην γκαρνταρόμπα μου. Από την άλλη, βέβαια, δεν μπορώ να γνωρίζω αν οι προτιμήσεις μου βασίστηκαν και καλλιεργήθηκαν μέσα στο πλαίσιο του "τι θα πει ο κόσμος, αν σε δει έτσι". Ίσως, λοιπόν, τη φορά που θα είχα την επιλογή να φορέσω ένα ρούχο, χωρίς να με νοιάζει τι θα πει ο κόσμος, θα ήταν πιθανώς κάτι πιο αποκαλυπτικό, το οποίο σε έναν ιδανικό περιβάλλον δεν θα θεωρούνταν χυδαίο, αφορμή για κακόβουλα σχόλια και αρνητική κριτική".
Γωγώ Φούντα - Editor-in-Chief @womantoc.gr
"Μην πάω χάλια στη δουλειά", "Μπορεί να με δει και κανένας", "Ας διατηρώ μία ευπρέπεια. Οι άλλες κοπέλες έρχονται πολύ σονσόν" είναι μερικές από τις σκέψεις που κάνω κάθε πρωί που ετοιμάζομαι για το γραφείο. "Πρέπει να ντυνόμαστε για τον εαυτό μας και όχι για τους άλλους" βροντοφωνάζουν οι γυναίκες τα τελευταία χρόνια και πολύ καλά κάνουν. Δυστυχώς εγώ δεν έχω καταφέρει να το εφαρμόσω στη ζωή μου γιατί πάντα με ενδιέφερε η γνώμη των άλλων. Πάντως, αν ήξερα ότι για μία ολόκληρη μέρα δεν θα με έκρινε κανείς νομίζω θα κυκλοφορούσα με ό, τι πιο φαρδύ και τεράστιο υπάρχει στη ντουλάπα μου. Την πιο φαρδιά μου φόρμα που χρησιμεύει και σαν σκούπα για τα πατώματα, ένα τεράστιο φούτερ που μου έκαναν πριν καμιά δεκαριά χρόνια δώρο - μάλλον με είχαν πιο ψηλή στο μυαλό τους - και εννοείται αθλητικά παπούτσια με λυμένα κορδόνια - γιατί δεν μου αρέσει να κάνω περιττό κόπο-. Όσο για τα μαλλιά μου, επειδή αναγκάζομαι καθημερινά να τα ισιώνω για να δείχνουν έστω ανθρώπινα, θα έκανα έναν φανταστικό κότσο -αυτόν που σου κάνει παράλληλα και λίφτινγκ - με ένα πολύχρωμο scrunchie - γιατί είμαι ανελέητη - το οποίο θα συνόδευα με παντελή έλλειψη μακιγιάζ. Κάπως έτσι κυκλοφορώ τα πρωινά του Σαββάτου που είναι τα αγαπημένα μου.
Ιωάννα Χουλιαρά - Editor @missbloom.gr, @madamefigaro.gr, @harpersbazaar.gr
"Θυμάμαι μια φίλη -όταν ήμασταν 20- που είχε ρωτήσει σε παρέα ένα αγόρι που της άρεσε, τι στιλ ντυσίματος του αρέσει στα κορίτσια. Την άλλη μέρα "είχε ντυθεί” ακριβώς έτσι. Κάποια στιγμή στη ζωή μας όλες έχουμε ντυθεί για κάποιον. Για το αγόρι, για τη μαμά μας, για τα κορίτσια, για να είναι σωστά τα βλέμματα, για να μην παρεξηγηθούμε. Και ξαφνικά συνειδητοποιείς πόσο δύσκολο είναι να φορέσεις κάτι για σένα. Χωρίς να σκέφτεσαι τις τάσεις ή αν σου πηγαίνει ή αν θα σε κοιτάξουν οι άλλες και σε παρεξηγήσουν. Και όχι, δεν πιστεύω ότι αν το καταφέρεις, θα γίνεις ξαφνικά η πιο στιλάτη του κόσμου. Ξέρω και γυναίκες που θέλουν να ντύνονται κιτς και τους αρέσει και δεν τους πηγαίνει. Αλλά χαίρονται με αυτό και καλά κάνουν. Αψηφώντας, λοιπόν, τα γνωστά λόγια φίλων, συγγενών και αγοριών, δεν με νοιάζει που το "τζιν και μπλούζα” δεν αναδεικνύει τη θηλυκότητά μου, θέλω να ντύνομαι έτσι μέχρι να μπορώ να σκύβω για να βάλω και να βγάλω το τζιν. Α και και καμιά μίνι φούστα όσο με κάνει να νιώθω όμορφη".
Μελίνα Σιδηροπούλου -Editor @womantoc.gr
"Θα έλεγα πως το μεγαλύτερο απωθημένο μου είναι ένα μίνι φόρεμα. Και έχει ενδιαφέρον αυτό, πόσες διακρίσεις έχει κεντημένες πάνω του. Όταν ήμουν νεαρή, δεν με άφηνε η μαμά μου, γιατί ήταν "προκλητικό" και τα σοβαρά κορίτσια δεν θα έπρεπε να κυκλοφορούν με μίνι. Μετά ήξερα πως δεν έχω και πολύ ωραία γόνατα (αυτό είναι αλήθεια), αλλά δεν νομίζω πως πρέπει να είσαι σούπερ τέλεια για να φορέσεις κάτι. Τώρα, γιατί πριν από πολλά χρόνια αυτό πίστευα. Έπειτα προστέθηκαν κιλάκια. Μα και αυτά να μην ήταν και πάλι το μίνι δεν είναι για 40+. "Δεν είναι σοβαρό σε αυτή την ηλικία να φοράς μίνι, αυτά είναι για τα κορίτσια". Τότε ήμουν μικρή, τώρα είμαι μεγάλη. Γενικώς; Παράνοια. Δεν είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που δίνουν σημασία στο τι λένε οι άλλοι (βάλτε 15 χρόνια ψυχανάλυσης δίπλα σε αυτό), δεν με νοιάζει πια. Όχι τόσο. Γιατί υπάρχουν απείρως μεγαλύτερα προβλήματα από το να ασχολούμαστε με την εξωτερική ή την εσωτερικευμένη Αστυνομία και δη περί ντυσίματος ή εμφάνισης. Έτσι, λέω, τώρα που το σκέφτομαι, να αγοράσω και να φορέσω ένα μίνι είτε βγω κάποτε έξω (βλ covid) είτε κάτσω στο μπαλκόνι και πίνω μπύρες".
Καλυψώ Κανελλοπούλου - Lifestyle editor @missbloom.gr
"Εν μέρει ντύνομαι ήδη σε έναν βαθμό χωρίς να φοβάμαι μήπως κάποιος με κρίνει, ίσως λίγο "φιλτραρισμένα" σε συγκεκριμένα μέρη. Βέβαια, θα αισθανόμουν 100% απελευθερωμένη (εντάξει τώρα είμαι στο 99%) με το πόσο "δέρμα" μένει ακάλυπτο γιατί -guess what- πάντα κάποιοι θα επιμένουν να σεξουαλικοποιούν το γυναικείο σώμα. Και επειδή κάθε φορά που ακούω κάποιους να κρίνουν μια κοπέλα που βγήκε "γυμνή" στον δρόμο, σκέφτομαι πόσο καταπιεσμένοι νιώθουν οι ίδιοι κατά βάθος, μάλλον θα έκανα περισσότερες εμφάνισης αλά Emily Ratajkowski".
Κωνσταντίνα Μερκούρη - Nutrition editor @shape.gr
"Σχεδόν όλοι έχουν άποψη για την εμφάνιση του καθενός. Πολλές φορές, πιστεύουμε ότι πληροφορίες για κάποιον μπορούν θα μας αποκαλυφθούν αναλύοντας την εμφάνισή του. Μια στερεοτυπική και άκρως ρηχή συνήθεια που όλοι μας, λίγο ή πολύ, έχουμε, έστω και στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Από το μήκος της γυναικείας φούστας, το βάθος του ντεκολτέ, το ύψος των τακουνιών για τις γυναίκες, μέχρι και τα χρώματα που αντιπροσωπεύουν το "κοριτσίστικο" ή το "αγορίστικο" στις παιδικές ηλικίες, δεν υπάρχει ένα ρούχο που μπορεί να φορέσει κάποιος χωρίς να κριθεί.
Όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ ότι η κοινωνία είναι πολύ επικριτική και ότι οι γυναίκες είναι ίσως τα μεγαλύτερα θύματα αυτών των απόψεων. Οι περισσότερες από εμάς αφιερώνουμε (παράλογα) πολύ χρόνο ανησυχώντας για το πώς μοιάζουμε και προσπαθώντας να χτίσουμε την εικόνα που θα αποτελέσει και τη δίοδο για να πετύχουμε την αναγνώριση που θέλουμε. Τα στερεότυπα είναι μία μόδα που κανείς δε θα έπρεπε να φοράει και ευτυχώς η κοινωνία, έστω και με αργούς ρυθμούς, αλλάζει.
Στην πραγματικότητα, στους ανθρώπους αρέσει να ντύνονται για τον εαυτό τους, όχι για όλους τους άλλους. Και αυτό θα έκανα αν δεν επρόκειτο να κριθώ από κανέναν, αφού περάσω την πόρτα του σπιτιού μου. Θα φορούσα αυτό ακριβώς που θα με εξέφραζε τη στιγμή εκείνη. Θα φορούσα την πραγματική μου διάθεση. Ακόμα και αν αυτή θα ήταν να βγω με τις πυτζάμες μου - που, εδώ που τα λέμε, είναι και τα πιο άνετα outfits που υπάρχουν".
Ραφαέλλα Ράλλη - Culture Editor @esquire.gr
"Σε κάτι τέτοιες στιγμές, εύχομαι να υπήρχαν περισσότερες επετειακές ημέρες, άρα και αφορμές για να μιλάμε για καταστάσεις που διαιωνίζουν παρωχημένα στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η πραγματικότητα είναι πως πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα μας κρίνει, ακόμη κι αν είναι όλα αψεγάδιαστα πάνω μας. Είτε θα ψάξει επιτακτικά μέχρι να βρει το δήθεν κουσούρι είτε ελλείψει αυτού, το πρόβλημα θα έγκειται στο πόσο "ατσαλάκωτοι" είμαστε. Διαπιστώνοντας από νωρίς λοιπόν αυτό το θέατρο του παραλόγου, συνήθως ανάλογα με την ψυχολογία μου, φοράω ό,τι θέλω, όποτε το θέλω -προφανώς χωρίς να παρακάμπτω το dress code που μπορεί να επιβάλλει η εκάστοτε περίσταση και που για μένα συχνά μοιάζει με ενδιαφέρον παιχνίδι. Μεταξύ μας πάντως, θα ήθελα πάρα πολύ να μη με κοιτούσαν όλοι με γουρλωμένα μάτια αν μία μέρα αποφάσιζα να πάω στο σούπερ μάρκετ ή ακόμη χειρότερα σε μία πρεμιέρα με τις πυτζάμες μου... Πάνω από όλα η άνεση βρε παιδιά!"
Κωνσταντίνα Κύρκου - Lifestyle Editor @shape.gr, womantoc.gr
"Φορέματα! Μόνο φορέματα. Maxi, mini, midi, σε άλφα και στενή γραμμή. Βραδινά – κυρίως cocktail, με λουλούδια χρωματικά ή και μονόχρωμα, λαχούρια, αέρινα σε κίτρινες, μπλε και neon ροζ αποχρώσεις. Είτε με μακριά μανίκια, είτε one shoulder, όμως τα αγαπημένα μου θα ήταν τα halter neck. Για τις επίσημες και glam εμφανίσεις, ιδανικά θα επέλεγα μεταξωτά ή chiffon, χωρίς να λέω όχι και σε ταφτά. A, και δύο – τρία βικτοριανά σίγουρα θα είχαν ξεχωριστή θέση στην συλλογή μου".
Μανταλένα Κουβάτση - Editor @yupiii.gr
"Εύκολη ερώτηση, δύσκολη απάντηση όμως! Αν και βρισκόμαστε εν έτη 2022 εξακολουθούμε να κρίνουμε και να κρινόμαστε για το τι επιλέγει ο κάθε άνθρωπος να φορέσει. Αν ήταν στο χέρι μου θα ήθελα το γεγονός ότι φοράω το πιο καλό φόρεμα ή το σορτς ή ακόμη και τη φόρμα να μην πρέπει να σχολιαστεί. Τώρα για να σου απαντήσω στην ερώτηση, αν και δεν έχω τέτοιο θέμα με το να με απασχολεί το τι λέει ο κόσμος, θα φορούσα ίσως τις φούστες μου περισσότερο με τα αγαπημένα μου sneakers και γενικά με τον πιο casual και άνετο τρόπο".
Σοφία Ιωάννου Beauty Editor @missbloom.gr, @madamefigaro.gr, shape.gr
"Γενικά, θα έλεγα ότι δεν περιορίζομαι (σχεδόν) ποτέ ως προς το ντύσιμό μου. Φοράω όποιο ρούχο μού αρέσει και με κάνει να νιώθω άνετα και όμορφα, ακόμα κι αν δείχνει λίγο παραπάνω δέρμα από αυτό που θεωρείται "αντικειμενικά πρέπον” - φυσικά, πάντα στο πλαίσιο μιας ωραίας και κομψής αισθητικής. Κι αυτό γιατί θεωρώ ότι "τα ράσα δεν κάνουν τον παπά”, και ότι τα ρούχα που φοράμε δεν ορίζουν το ποιόν και την ουσία μας. Εν ολίγοις, ξέρω ποια είμαι, επομένως δεν αναμένω από τους άλλους να σχηματίσουν άποψη για μένα στηριζόμενοι εξ' ολοκλήρου στην εξωτερική μου εμφάνιση. Αυτό που θα ήθελα ωστόσο να τολμούσα λίγο περισσότερο είναι τα πιο φανταχτερά ρούχα στους δρόμους της Αθήνας, κάτι που όντως δεν συνηθίζεται λόγω ίσως μιας πιο συντηρητικής νοοτροπίας που μας διακατέχει ως λαός. Θα ήθελα για παράδειγμα να φοράω μεγάλα καπέλα ή μια χρυσή παντελόνα με παγιέτες και sneakers μέρα μεσημέρι χωρίς να νιώθω ότι φοράω κάτι πολύ περίεργο".