Το λινό, το ύφασμα που φτιάχνεται από το φυτό λινάρι, αποτελεί μια ποιότητα από τις πρώτες που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος για την παρασκευή ενδυμάτων. Απομεινάρια λινών υφασμάτων έχουν εντοπιστεί στην Αρχαία Μεσοποταμία και την Αρχαία Αίγυπτο, ενώ υπάρχουν ακαδημαϊκές έρευνες που αναφέρονται στη βιομηχανία λινού στην μυκηναϊκή Πύλο (14ος - 15ος αι. π.Χ.). Τον 16ο αιώνα, υπήρχε μεγάλη ζήτηση στην Ευρώπη για ενδύματα από λινό, ενώ η παραγωγή λινού σχεδόν συντηρούσε μεγάλες οικονομίες της ηπείρου τον 18ο και 19ο αιώνα. Μέσα από τις αποικίες, η παραγωγή και χρήση μεταφέρθηκε και στην αμερικανική ήπειρο.
Το ύφασμα με τη μακρά ιστορία, λοιπόν, έχει φτάσει κυρίαρχο ως τις μέρες μας χάρη, βεβαίως στις πολλές αρετές του: είναι πιο ανθεκτικό από το βαμβάκι, στεγνώνει πιο γρήγορα, είναι δροσερό καθώς απορροφά και αποβάλλει γρήγορα τη θερμότητα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί - και χρησιμοποιείται - για την κατασκευή πολλών προϊόντων (από ρούχα μέχρι πετσέτες, σεντόνια, τραπεζομάντιλα, παπούτσια, αποσκευές κ.ά) και είναι φιλικό προς το περιβάλλον. Όμως, από την άλλη, η επίπονη διαδικασία τη παραγωγής του- από την καλλιέργεια του λιναριού που είναι χρονοβόρα και απαιτεί φροντίδα μέχρι την ύφανση των ινών που θέλει προσοχή γιατί σπάνε εύκολα λόγω της μη ελαστικότητας-, κάνουν το λινό πιο ακριβό από άλλα φυσικά υφάσματα.
Διαβάστε τη συνέχεια στο harpersbazaar.gr