Οι όρκοι για αιώνια αγάπη μπλέκονται με θρύλους, επιστημονική φαντασία, φανταστικές και πραγματικές γυναίκες
Ο Στέφανος και η Σάρα γνωρίζονται στο τρένο το 2000. Είναι συνταξιδιώτες στη διαδρομή Παρίσι-Λονδίνο. Δυο χρόνια μετά ζουν μαζί στη Νέα Υόρκη. Η κοινή τους μοίρα συνδέεται με αυτή των δίδυμων πύργων. Ωστόσο, διαρκούν όλα για πάντα - ή μάλλον τελειώνουν όλα για πάντα; Κάποτε ο Στέφανος είχε πει στη Σάρα, ότι ακόμα κι αν δεν ήταν πια μαζί, θα ευχόταν τουλάχιστον να βλέπονται μια νύχτα μετά από 100 χρόνια. Στην επόμενη ζωή τους δηλαδή, ώστε η αγάπη τους να περάσει στην αιωνιότητα.
Ο Στέφανος, εγκατεστημένος στο θρυλικό Hotel Chelsea, σαν σε άλλο χρόνο κι άλλη εποχή, σε μια Νέα Υόρκη που όλα μοιάζουν δυνατά, προσπαθεί να τηρήσει την υπόσχεσή του. Και οι όρκοι για αιώνια αγάπη μπλέκονται με θρύλους, επιστημονική φαντασία, φανταστικές και πραγματικές γυναίκες.
Ο Γιώργος Γλυκοφρύδης σπούδασε φιλοσοφία στη Ρώμη και κινηματογράφο στο Βερολίνο. Έχει εργαστεί στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση με τον πατέρα του, σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αλλά και κοντά στον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Ασχολείται πλέον επαγγελματικά με την πληροφορική και έχει εκδώσει διηγήματα και μυθιστορήματα. Ο συγγραφέας μιλά στη Miss Bloom:
Ζήσατε στη Ρώμη και στο Βερολίνο, όμως η Αμερική είναι τελικά αυτή που σας απασχολεί - και όχι μόνο στο συγκεκριμένο έργο σας. Τι είναι αυτό που σας συγκινεί σε αυτήν;
Καταρχήν, με την λέξη Αμερική εννοούμε την Βόρειο Αμερική και κυρίως τις ΗΠΑ. Λοιπόν, στην Αμερική με συγκινεί το καινούριο. Το όλα από την αρχή. Το τίποτε δεν είναι δεδομένο. Η καμία δικαιολόγηση για το οτιδήποτε! Στην Αμερική μπορείς να είσαι ό,τι δηλώσεις, αλλά στ’ αλήθεια, όχι υποτιθέμενα. Στην Αμερική οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να πιστέψουν στο οτιδήποτε, αρκεί να ταιριάζει σ’ εκείνους. Αν στην Αμερική ξεκινήσεις μία κουβέντα για τους εξωγήινους, όλοι θα σε πάρουν στα σοβαρά εκτός από εκείνους που ή θα βαριούνται τη συγκεκριμένη στιγμή ή απλά θα διαφωνούν. Στην Αμερική ο μύθος υπάρχει παντού, γιατί εξ αρχής πίστεψαν στην γη της επαγγελίας.
Γιατί επιλέξατε να προσθέσετε κι άλλο μύθο στο ήδη μυθικό Chelsea Hotel;
Δεν προσέθεσα κι άλλο μύθο. Ή τουλάχιστον, εμένα δεν μου φάνηκε να έκανα κάτι τέτοιο. Υπάρχουν σημεία όπου μία ιστορία μπορεί να στηθεί και να σταθεί σωστότερα. Ή, σημεία όπου μία ιστορία δεν μπορεί να στηθεί οπουδήποτε αλλού. Το Hotel Chelsea ήταν το σωστότερο σημείο σε όλο τον πλανήτη για μία ιστορία σαν αυτή του συγκεκριμένου βιβλίου. Τουλάχιστον μέχρι όταν έμεινα εγώ, ήταν ένα μέρος όπου ο μύθος σ’ έπιανε από το κεφάλι με το που άνοιγες την πόρτα της εισόδου.
Η σκηνοθετική σας εμπειρία είναι κάτι που ίσως λειτουργεί σαν οδηγός κατά κάποιο τρόπο στο στήσιμο της πλοκής του βιβλίου σας;
Ναι, επακριβώς έτσι. Και όχι μόνο στην πλοκή, αλλά και στην ίδια την γλώσσα, όπως και στην αφήγηση. Απλά εδώ να προσθέσω, πως ένα συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος, ή τρόπος αν θέλετε, είναι αυτός που με αντιπροσωπεύει περισσότερο: Ο αμερικανικός. Με την έννοια του τρόπου κατασκευής του έργου, της δόμησης της πλοκής και της αφήγησης. Θέλω το έργο μου να είναι γοητευτικό και να παρασύρει τον αναγνώστη. Να τον βυθίζει στην ιστορία εξ αρχής. Και μέσα από εκεί να του λέω ό,τι θέλω να του πω. Όχι απευθείας ως φιλοσοφικό δοκίμιο ή ως δυσκολονόητο για εκείνον νόημα. Μ’ ενδιαφέρει η μαγεία στην αφήγηση, το ανοιχτό στόμα του αναγνώστη που δεν θα τον αφήσει να πάει ούτε για να πιει νερό.
Πώς εμπνευστήκατε το χαρακτήρα της Σάρα Άλντερμαν σε συνδυασμό και με τους δίδυμους πύργους;
Η ίδια η Σάρα Άλντερμαν ήρθε ως δεδομένο των ανθρώπων που έμεναν όσο καιρό πρόλαβα να μείνω στην γειτονιά όπου ήταν το ξενοδοχείο Chelsea της Νέας Υόρκης. Οι περισσότεροι της έμοιαζαν. Τώρα, η προσωπικότητά της η ίδια και τα λεπτομερή εξωτερικά της χαρακτηριστικά, μοιάζουν σε έναν πραγματικό άνθρωπο η οποία τυγχάνει αυτό που λέμε «φίλη της ψυχής». Τίποτε άλλο.
Οι Δίδυμοι Πύργοι είναι μία τραγωδία, μία καταστροφή, που θέρισε εκείνη την πόλη και τους κατοίκους της. Και όλο τον πλανήτη, βέβαια. Αλλά στο καθημερινό επίπεδο, στην λεπτομέρεια της προσωπικής ζωής, στα δωμάτιά τους μέσα, ως άλλη Πομπηία, αυτή η τραγωδία, θέρισε τους κατοίκους εκεί. Τις δουλειές τους, τους έρωτές τους, τον πρωινό καφέ τους, τα ρούχα τους. Αυτό, συν το γεγονός των 36 Ελλήνων νεκρών, στην Ελλάδα δεν το έχουμε πολυ-καταλάβει, θεωρώ. Γνωρίζω αφηγήσεις Ελλήνων της Αστόρια, τέτοιου θρήνου, που μόνο σε κάτι αφηγήσεις περί Μικρασιατικής Καταστροφής έχουμε μάθει ν’ ακούμε. Κι όμως, εδώ απέναντί μας, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, συνέβη μια τραγωδία που γύρισε σελίδα στην Ιστορία του πλανήτη, που δεν ξέρω πόση πραγματική σημασία της έχουμε δώσει, στο ρεαλιστικό της επίπεδο, στην Ελλάδα.
Το στοιχείο της επιστημονικής φαντασίας επίσης είναι κάτι που συναντάμε στα έργα σας. Το να αναβιώσει όμως η Σάρα, ενσαρκώνοντας την παντοτινή αγάπη, ήταν τουλάχιστον αναπάντεχο. Εξηγείστε μας, πώς φτάσατε σε αυτό το εύρημα;
Λοιπόν, επειδή δεν ανήκω στους μονήρης εκείνους συγγραφείς που στην κορυφή ενός βουνού εμπνέονται τα πάντα (μάλλον το αντίθετο θα έλεγα), θα ήθελα να πω, ότι αυτή η συγκεκριμένη ιδέα ανήκει στην σκέψη μιας φίλης που διατυπώθηκε χρόνια πριν σ’ έναν καφέ στην Θεσσαλονίκη, χωρίς να έχει σχέση με το συγκεκριμένο βιβλίο. Την αναφέρω στις ευχαριστίες όσο πιο θερμά γίνεται.
Το στοιχείο της επιστημονικής φαντασίας υπάρχει σε όλα μου τα έργα ίσως γιατί αυτό που στην πραγματικότητα θέλω να γράψω είναι επιστημονική φαντασία. Να σημειώσω εδώ, πως η επιστημονική φαντασία είναι από τα πλέον δυσκολότερα είδη. Σε όποια τέχνη. Είτε στην λογοτεχνία, είτε στον κινηματογράφο, είτε οπουδήποτε.
Το νέο μυθιστόρημα του Γιώργου Γλυκοφρύδη "Hotel Chelsea" είναι από τις Εκδόσεις Ψυχογιός 2012
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
