«Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου», σιγοψυθίριζε ο Γιάννης Αγγελάκας στο "χάρτινο τσίρκο" και δεν θα μπορούσε να το είχε θέσει καλύτερα αφού καθημερινά παρατηρώ πως αντί να προσπαθούμε να κάνουμε κάθε στιγμή μοναδική, να ζήσουμε το αδύνατο και να γεμίσουμε την ημέρα μας με μικρές στιγμές ευτυχίας, αναλωνόμαστε σε καταστάσεις που δεν μας ευχαριστούν, σε ανθρώπους που μας πληγώνουν σε σκηνικά που δεν μας αξίζουν.
Όσο και να διαφέρουμε στις ιδεολογίες και τα χαρακτηριστικά μας, τόσο όμοιοι είμαστε στην ανάγκη να αγγίξουμε λίγο ουρανό, να πραγματοποιήσουμε όλα μας τα όνειρα, να γευτούμε τη ζωή όπως κανείς ποτέ δεν γεύτηκε.
Θα μας πάρει πολλά χρόνια ίσως για να καταλάβουμε πως τελικά αυτό που μένει είναι οι αναμνήσεις που μας έκοψαν την ανάσα, τα γέλια και τα χάδια που δεν χορτάσαμε και οι φορές που ξεπεράσαμε τα προσωπικά μας όρια, που ζητήσαμε το αδύνατο και δεν αρκεστήκαμε ώσπου να το κάνουμε κομμάτι μας.
Τα παρακάτω πέντε παραδείγματα, είναι μερικές καταστάσεις / εμπειρίες τις οποίες όλοι λίγο πολύ έχουμε ζήσει ( ή θα ζήσουμε) και που παρόλο που μας πείθουν πως η εσωτερική μας δύναμη δεν είναι αρκετά μεγάλη ώστε να τις αλλάξουμε, στο μέλλον θα ευχαριστούμε τον εαυτό μας που κάναμε τα πάντα για να βρούμε διέξοδο και να τις ξεπεράσουμε.
#Οι "τοξικές" σχέσεις
Η αγάπη μπορεί να είναι μια τεράστια πηγή έμπνευσης και ενέργειας, ένα μεγάλο βασανιστήριο ή οποιαδήποτε άλλη μορφή επιλέξεις εσύ να της δώσεις. Υπάρχουν πολλές ανθρώπινες σχέσεις οι οποίες όχι μόνο αμφιταλαντεύονται συχνά μεταξύ αγάπης και απέχθειας, αλλά φθάνουν στο σημείο να αποτελούν ένα "άρρωστο κύτταρο" στο οργανισμό σου προσφέροντάς σου μόνο άσχημη διάθεση, νεύρα και σπατάλη προσωπικής ενέργειας. Ακόμη και εάν δεν μπορείς να το δεις τώρα, θα παρατηρήσεις μετά από καιρό πως οι λεγόμενες "toxic - relationships " όσο ελκυστικό περιτύλιγμα και αν έχουν στην ουσία το περιεχόμενο τους είναι εντελώς κενό και μοναδικό τους αποτέλεσμα αποτελεί η παρεμπόδιση των στόχων και των ονείρων σου.
#Η δουλειά που δεν σε ικανοποιεί
Εκ φύσεως ο άνθρωπος έχει τη τάση για προσφορά και δημιουργία. Όταν λοιπόν αυτή η τάση παρακωλύεται και το εργασιακό περιβάλλον λειτουργεί ως "πνευματική φυλακή" η χαμηλή απόδοση, η απουσία εμπνευσμένων ιδεών και η έλλειψη πρωτοτυπίας είναι μόνο μερικά από τα αποτελέσματα που προκύπτουν στη διάρκεια του χρόνου. Είναι φυσικό στην εποχή που ζούμε το ικανοποιητικό εισόδημα να αποτελεί βασικό κριτήριο για την εύρεση εργασίας, αλλά μακροπρόθεσμα μελέτες δείχνουν πως μόλις το 13% των εργαζομένων απολαμβάνουν στη πραγματικότητα το εργασιακό περιβάλλον και το αντικείμενο της δουλειάς τους. Εάν λοιπόν η δουλειά σου στέκεται εμπόδιο στην ευτυχία σου, έχουν πραγματικά τόσο σημασία τα χρήματα?
#Η άρρωστη καθημερινότητα στην οποία βρίσκεσαι
Ο "άρρωστος τρόπος ζωής" είναι μια επιλογή που κάνουν κυρίως άνθρωποι που δεν αγαπούν τον εαυτό τους ώστε να πιστεύουν πως αξίζουν αγάπη και φροντίδα. Οι τροφές που επιλέγεις, τα ρούχα που φοράς, το περιβάλλον στο οποίο ζεις, μπορούν να φανερώσουν εάν δίνεις πραγματική σημασία στη ποιότητα της καθημερινότητάς σου. Άρχισε να διαλέγεις τροφές που θα ευεργετήσουν το σώμα σου, να διατηρείς καθαρό το περιβάλλον στο οποίο ζεις και να διαλέγεις φωτεινά ρούχα που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα όταν τα φοράς, γιατί είναι πραγματικά κρίμα να "φορτώσεις" τον οργανισμό σου με προβλήματα υγείας που ξεκινούν από εσένα.
#Δεν ζεις το τώρα.
Πολλές φορές αναπολούμε στιγμές του παρελθόντος και πιάνουμε τον εαυτό μας να κάνει σχέδια για το μέλλον. Όσο δελεαστικό και αν ακούγεται αυτό, την ώρα που εμείς μπαίνουμε στο "χρονοντούλαπο" η ζωή περνά μπροστά από τα μάτια μας και πίσω δεν γυρνάει. Αντί να χάνεις χρόνο με νοσταλγικές βόλτες σε στιγμές και πρόσωπα που κάποτε σου χάρισαν όμορφες στιγμές, θυμήσου πως ο πρωταγωνιστής της ζωής σου είσαι εσύ και οι άλλοι είναι απλά κομπάρσοι που έρχονται και παρέρχονται. Εξάλλου, τι σε σταματάει από το να δημιουργήσεις το ιδανικό σκηνικό? Σωστά, τίποτα!
#Έχεις βάλει τη ζωή σε αυτόματο πιλότο.
Πόσες φορές έχεις μονολογήσει φράσεις του τύπου: "μα δεν εξαρτάται από εμένα" , "δεν μπορώ να το ελέγξω" "δεν το κάνω μόνο εγώ, δες και οι άλλοι". Τέτοιες φράσεις πολλές φορές φανερώνουν πως έχεις βάλει τη ζωή σε αυτόματο πιλότο και έχεις χωθεί ανάμεσα στους θεατές παρακολουθώντας με άγχος την εξέλιξη. Είναι η ώρα να αναλάβεις τα ηνία και να σταματήσεις να γκρινιάζεις πως όλα πάνε λάθος σε ένα αδιάφορο γκρι σκηνικό που δεν μπορείς να αλλάξεις. Η αλήθεια είναι πως εσύ έχεις τα χρώματα και τον καμβά της ζωής σου για να δημιουργήσεις ένα πίνακα που θα εντυπωσιάζει τους θεατές αλλά το κυριότερο, θα κάνει περήφανο το ζωγράφο.