Αφορμή για το συγκεκριμένο μάθημα στάθηκε ένα περιστατικό πριν 2 μήνες περίπου, όταν ένα αγοράκι μου ήρθε κλαίγοντας για να μου πει πως τον είπαν «γυναίκα» επειδή στα αθλητικά του παπούτσια υπήρχαν μερικά ροζ σημεία.
Κάποια άλλη μέρα κι ενώ ζωγράφιζα στον πίνακα καρότα, καρδούλες και μπαλόνια για την πράξη της πρόσθεσης (μέχρι εκεί φτάνουν οι ικανότητές μου στη ζωγραφική) κάποια αγοράκια γέλασαν και είπαν ότι η άσκηση με τις καρδούλες είναι μόνο για τα κορίτσια. «Τι εννοείτε, τα αγόρια δεν έχετε καρδούλα;;;» ρώτησα και έμειναν να με κοιτάνε σαν να τους είχα μόλις εξηγήσει το Πυθαγόρειο Θεώρημα.
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, μοιράζοντάς τους κόλλες με το παρακάτω ερώτημα και τα δύο αυτά παιχνίδια, χωρίς να αναφέρω τις λέξεις κούκλα και σπαθί...