Γονείς με έφηβους γιους ή έφηβες κόρες, ή αλλιώς γονείς σε κρίση. «Μα δε μπορώ να τον καταλάβω καθόλου! Τι έπαθε; Γιατί έχει αλλάξει έτσι; Δεν μας ακούει καθόλου!» είναι κάποια από τα συχνά ερωτήματα των γονιών. Φαίνεται πως οι γονείς μπροστά στην εφηβεία μπερδεύονται, αγχώνονται, φοβούνται, ανησυχούν.. μήπως έτσι όμως δε νιώθουν και οι ίδιοι οι έφηβοι; Γιατί, όμως, αν και γονείς και έφηβοι βιώνουν τα ίδια σχεδόν συναισθήματα (από τη δική του σκοπιά βέβαια ο καθένας) δε μπορούν να συναντηθούν πουθενά;
Η συνάντηση
Στην εφηβεία χρειάζεται γονείς και έφηβοι να συστηθούν ξανά, να μιλούν μεταξύ τους και να κάνουν υπομονή. Μα είναι τόσο απλό; Όχι. Δεν είναι ούτε απλό ούτε εύκολο. Είναι μια καθημερινή δοκιμασία. Οι γονείς σήμερα μέσα σε οικονομικές, επαγγελματικές και προσωπικές δυσκολίες βρίσκουν, άραγε, το χρόνο να συζητήσουν με τα παιδιά τους, να μοιραστούν σκέψεις και συναισθήματα μαζί τους, να μάθουν τι υπέροχο συνέβη μέσα στη μέρα τους και να τους πουν πόσο τα καμαρώνουν; Μήπως τελικά αυτό που ακούνε σήμερα τα παιδιά στις οικογένειές τους είναι πόσο άσχημα και δυσοίωνα είναι τα πράγματα στη ζωή;
Τι ακούνε πιο συχνά στο σπίτι τους οι έφηβοι: «θα το παλέψουμε και θα τα καταφέρουμε» ή «πώς μας καταντήσανε έτσι; Πώς θα τα βγάλουμε πέρα;».