Η Σάντυ Κουτσοσταμάτη εξηγεί τι είναι το slow parenting και πού μπορεί να σε βοηθήσει.
«Το κοριτσάκι μου έγινε 4 ετών… Πότε πέρασε τόσος καιρός από τότε που ήταν έτσι;…
Σήμερα πήγε και την πρώτη της εκδρομή με διανυκτέρευση!
Αν κλείσω τα μάτια μου ακόμη την βλέπω σαν κι εκείνο το απροστάτευτο μωράκι και μυρίζω την ίδια εκείνη μυρωδιά στην οποία είχα εθιστεί. Όταν ανοίγω τα μάτια μου βλέπω ένα κορίτσι.
«Μαμάκα μου, είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου», μου λέει και κουρνιάζει στην αγκαλιά μου…
«Πόσο καλή μαμά είμαι;» «πότε μεγάλωσε το μωράκι μου;» «για πόσο ακόμη θα θέλει να κουρνιάζει στην αγκαλιά μου;» τέτοιες σκέψεις περνάνε κατακλυσμιαία από το μυαλό μου.
Ο τρόπος που μεγαλώνουν οι κόρες μου, είναι πολύ διαφορετικός από εκείνον που μεγάλωσε η δική μου γενιά. Όλα τότε ήταν πιο απλά, πιο αργά και πιο ήρεμα. Σήμερα, τα παιδιά, από βρέφη αρχίζουν τις δραστηριότητες. Η κόρη μου προχθές έκλεισε τα 4 και ήδη έχει πάει κολυμβητήριο, μπαλέτο, μουσική, ζωγραφική και yoga (μπορεί να ξεχνάω κάτι…) Επίσης, όσο κι αν προσπάθησα να το αποφύγω, εκείνη έχει μάθει να χειρίζεται i-pad, i-phone, και όλα τα παρεμφερή i…
Πριν λίγο καιρό, συνάντησα ένα ζευγάρι που επέμειναν ότι δεν θέλουν να αφήνουν ποτέ τα παιδιά τους να βαριούνται. «Έχουν τη μια δραστηριότητα μετά την άλλη, δεν θέλουμε να βαρεθούν ούτε λεπτό…», μου τόνισαν.
Άρχισα λοιπόν να αναρωτιέμαι περεταίρω για το τι είναι καλύτερο για το παιδί. Φυσικά, το «καλύτερο» είναι σχετικό και υποκειμενικό για τον κάθε γονέα. Όμως, ήθελα να μελετήσω τα προτερήματα ενός σχετικά νέου κινήματος, το λεγόμενο “Slow parenting”, που χαρακτηρίζει τους πιο χαλαρούς γονείς. ...»