Είναι γεγονός πως οι γυναίκες είμαστε εξοικειωμένες με το αίσθημα του φόβου, ειδικά εφόσον γίνουμε μητέρες, αφού πλέον φοβόμαστε και για χάρη των παιδιών μας. Μιλήσαμε με την Σοφία Ανδρεοπούλου, ψυχολόγο-οικογενειακή θεραπεύτρια και συγγραφέα του βιβλίου "Μαμά Φοβάμαι... κι εγώ Παιδί μου" και την ρωτήσαμε όσα φοβόμαστε να ρωτήσουμε για τον φόβο.
Σύμφωνα με την πείρα σας, πόσο συχνά νιώθει μια σύγχρονη γυναίκα φόβο και γιατί;
"Όλες μας φοβόμαστε συχνά – και αν αποκτήσουμε παιδιά, αλίμονο! Φοβόμαστε ακόμα περισσότερο για εκείνα! Αυτό, εξηγείται εύκολα: η κοινωνία αποδέχεται και συχνά ενισχύει περισσότερο το φόβο στις γυναίκες (ασθενές φύλο, γαρ), ενώ ενισχύει περισσότερο το θυμό στους άντρες. Έτσι κι εγώ, σαν γνήσια γυναίκα, ήμουν γεμάτη φόβους, τόσο για ρεαλιστικούς κινδύνους που τους διόγκωνα στο μυαλό μου, όσο και για φανταστικά σενάρια κινδύνου που έπλαθε η φαντασία μου".
Πώς τους αντιμετωπίσατε τελικά και πως καταλήξατε στη συγγραφή του "Μαμά Φοβάμαι...κι εγώ Παιδί μου";
"Ο φόβος μου έγινε ο λόγος που αποφάσισα πριν λίγα χρόνια να γράψω το βιβλίο μου - και στην πορεία έκανα μια σημαντική για μένα ανακάλυψη. Ενώ πάντα πίστευα ότι έπρεπε με κάθε τρόπο να νικήσω τους ατελείωτους φόβους μου γιατί νόμιζα ότι με εμπόδιζαν να είμαι ευτυχισμένη, στην πραγματικότητα ισχύει ακριβώς το ανάποδο: ο φόβος δεν είναι εχθρός αλλά σύμμαχος της ευτυχίας".
Αυτό ακούγεται όμως εντελώς αντιφατικό...
"Ας το σκεφτούμε λίγο. Ο φόβος δεν μας απειλεί – ο φόβος μας προειδοποιεί για κάποια απειλή. Όταν νιώθουμε φόβο αυτό σημαίνει πως κάτι συμβαίνει που μας βάζει σε δύσκολη θέση, είτε απειλώντας μας βιολογικά (π.χ. ένας ληστής με μαχαίρι), είτε ψυχολογικά (πχ. σύζυγος που δεν δείχνει να νοιάζεται για εμάς), είτε κοινωνικά (πχ. συνάδελφος που μας μαχαιρώνει πισώπλατα).
Ακόμα κι αν οι φόβοι μας απορρέουν μόνο από τα φανταστικά σενάρια του μυαλού μας και όχι από κάποια ρεαλιστική απειλή, και πάλι λειτουργούν σαν καμπανάκι που μας ταρακουνάει. Δείχνουν πως κάποια βασική ανάγκη μας δεν ικανοποιείται, πως κάτι δεν πηγαίνει καλά στη ζωή μας και πρέπει να το διαχειριστούμε καλύτερα.
Γι' αυτό έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο φόβος είναι σύμμαχος της ευτυχίας μου. Γιατί ο φόβος μου δείχνει πότε κάτι δεν πάει καλά στη ζωή μου και πρέπει να το αντιμετωπίσω. Επομένως με σπρώχνει να προστατεύσω τον εαυτό μου, να λύσω τα προβλήματά μου, να κάνω καλύτερη τη ζωή μου. Άρα με βοηθάει να γίνω πιο ευτυχισμένη".
Ποιες είναι οι ενέργειες που πρέπει να ακολουθήσουμε για να υπερβούμε το φόβο μας;
Συνοπτικά θα λέγαμε πως ακολουθούμε 5 βήματα:
- Αξιοποιώ τον φόβο μου. Δεν τον "φοβάμαι", ούτε τον αποφεύγω.
- Αναλύω το φόβο μου. Τι κρύβει ο φόβος μου: κάποια απειλή, κάποια ανικανοποίητη ανάγκη που μεταμφιέζεται σε φόβο, κάποια δυσλειτουργία του περιβάλλοντος στο οποίο ζω.
- Βρίσκω "λύση". Τι μπορώ να κάνω για να διορθώσω την κατάσταση;
- Ενθαρρύνω τον εαυτό μου. Δεν πειράζει αν δεν κατάφερα ακόμα να διορθώσω το πρόβλημα. Θα τα καταφέρω καλύτερα την επόμενη φορά.
- Μαθαίνω από τον φόβο μου. Ο φόβος με έσπρωξε να κάνω μια διαδικασία που αύξησε την αυτογνωσία και την ωριμότητά μου. Τι έμαθα από όλα αυτά;
Δουλεύοντας πάνω στα βήματα αυτά καταλαβαίνω όλο και καλύτερα τον εαυτό μου, προστατεύομαι αποτελεσματικότερα από τις απειλές, γίνομαι πιο δυνατή και πιο ώριμη – χτίζω λοιπόν την ευτυχία μου.
Στο βιβλίο "Μαμά Φοβάμαι...κι εγώ Παιδί μου", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Διόπτρα", η Σοφία Ανδρεοπούλου, ως μητέρα και ψυχολόγος μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες της και μας δίνει ιδέες και λύσεις για να διαχειριστούμε σωστά τους φόβους μας.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
