Η Μαργκό, δυόμισι ετών, ξυπνά μέσα στη νύχτα, ουρλιάζει, φοβάται τον λύκο. Ανακαλύπτω ότι η γιαγιά της της χάρισε εκείνη τη μέρα ένα βιβλίο. ‘Ηταν η ιστορία τον κακού λύκου που ήθελε να φάει τα κατσικάκια. Μιλήσαμε γι’ αυτήν. Της διηγήθηκα την ιστορία πολύ αργά, εξηγώντας τα πάντα, ξαναγυρίζοντας πίσω. Μετά της είπα ότι δεν μου άρεσε αυτή η ιστορία που προκαλούσε φόβο. Τι θα το κάναμε λοιπόν το βιβλίο; «Εκανα τέσσερεις προτάσεις: να το κρατήσουμε, να το κάψουμε, να το σκίσουμε ή να το πετάξουμε στον σκουπιδοτενεκέ. Σκέφτηκε και μετά ανήγγειλε αποφασιστικά: «Θα το σκίσουμε», κάτι που έκανε συνειδητά.
«Ορίστε, κάνω τον λύκο κομματάκια, έτσι δεν θα φάει τα κατσικάκια».
Τα παραδοσιακά παραμύθια είναι συχνά βίαια. Αντανακλούν μια εποχή που φόβιζαν τα παιδιά για να πετύχουν την υπακοή και την υποταγή. Αρκεί να ακούσετε τα παλιά νανουρίσματα για να πάρετε μια ιδέα της ατμόσφαιρας που βασίλευε στις περισσότερες οικογένειες...
Δες τη συνέχεια στο themamagers.gr