Κάποιες φορές, και χωρίς να είναι φταίξιμο κανενός, υπάρχει ένα παιδί στην οικογένεια που «μπλέκει» σε μπελάδες πολύ πιο εμφανώς και συχνά από τα άλλα παιδιά. Μπορεί να είναι λίγο πιο συναισθηματικό, ή λίγο πιο δραστήριο, ή πιο αποφασιστικό απ’το μέσο όρο. Μπορεί, επίσης, αυτό το παιδί να διανύει ένα δύσκολο αναπτυξιακό στάδιο ή να προσπαθεί να προσαρμοστεί σε κάποια αλλαγή στο σχολείο ή στο σπίτι που εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε. Το παιδί αυτό στην πραγματικότητα δεν είναι «κακό» αλλά περιέργως παίρνει το ρόλο του «κακού παιδιού της οικογένειας» και κατά κάποιο τρόπο γίνεται το παιδί που μέσα στην οικογένεια προκαλεί διαρκώς «προβλήματα».
Πώς μπορούμε λοιπόν να βοηθήσουμε ένα παιδί να ξεφύγει από αυτό το ρόλο; Δείτε παρακάτω κάποιες συγκεκριμένες στρατηγικές:
-Αποφύγετε τη σύγκριση των παιδιών
Κάποιες φορές οι γονείς νομίζουν πως συγκρίνοντας το ένα παιδί τους με το άλλο θα εμπνεύσουν καλές συμπεριφορές. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει ΠΟΤΕ, κι αυτό γιατί οι συγκρίσεις πληγώνουν και κάνουν το παιδί της αδικημένης πλευράς της σύγκρισης να νιώθει μνησικακία και να μη θέλει να μοιάσει στο φωτεινό παράδειγμα.