«Σκέφτομαι να ανοίξω μαγαζί με τον Μάρκο». Κάπως έτσι ανακοίνωσα τα σχέδιά μου στους δικούς μου ανθρώπους. Μεταξύ μας νομίζω ότι στην αρχή δεν το πίστεψαν και περίμεναν ότι θα ήταν περισσότερο μία τρελή ιδέα που τελικά δεν θα υλοποιούνταν ποτέ. Όσο προχωρούσε όμως ο καιρός κι έβλεπαν ότι μάλλον δεν είναι κάποιο καπρίτσιο, ο καθένας πήρε τη θέση του. Η σημασία των «σωστών» ανθρώπων στη ζωή μας είναι τεράστια και αυτό είναι κάτι που επιβεβαιώνεται σε κάθε μικρή αλλά και μεγάλη στιγμή της ζωής μας – μόνο που στη δεύτερη περίπτωση η αναγκαιότητα αυξάνεται.
«Είμαι πολύ χαρούμενη που ακολουθείς το όνειρό σου» μου είπε η Νεφέλη, που χωρίς εκείνη δεν θα είχε γίνει τίποτα από όσα ακολούθησαν. «Δεν μπορείς να ανακαλύψεις νέους ωκεανούς αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις την ακτή από τα μάτια σου» (Πλάτωνας). Όσο αποφασισμένη κι αν είσαι για το νέο εγχείρημά σου υπάρχουν κάποιες μέρες σκοτεινές που χρειάζεσαι ένα χτύπημα στην πλάτη για να προχωρήσεις. Σε αυτές τις στιγμές που αμφισβητείς την κρίση σου, οι δικοί σου άνθρωποι είναι δίπλα σου για να α) σου δώσουν κουράγιο β) σου υποσχεθούν πώς όλα θα πάνε καλά γ) σου υπενθυμίσουν πώς ακόμα κι αν όλα αποτύχουν δεν ήρθε το τέλος του κόσμου.
Ποιοι είναι, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι; Τη Νεφέλη την ανέφερα πιο πάνω, αλλά και άλλοι πολλοί, που ξεφεύγουν από τον κύκλο της οικογένειας (που είναι πάντα εκεί για μένα). Είναι η Αλεξία και ο Χρήστος, η Jo, η Ελένη, ο Ξενοφών, η Ζιρένα και η Καλλιόπη, φίλοι αγαπημένοι, άλλοι παλιοί άλλοι λίγο πιο καινούργιοι. Είναι όμως και άνθρωποι – μέντορες όπως η Ελένη και η Στέλλα, άνθρωποι που σε στηρίζουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο όπως η Κατερίνα και η Αφροδίτη, κι άλλοι που μοιράστηκαν τον ίδιο ενθουσιασμό με σένα, όπως η Θάλεια, που ήρθαν μαζί σου βραδιάτικα για να σε βοηθήσουν να συνδέσεις το τηλέφωνο και το Internet, όπως ο Κωνσταντίνος, αλλά και που εκτός από ουσιαστική βοήθεια, εκτελούσαν και χρέη ψυχολόγου όπως ο Άρης. Είναι περισσότεροι από όσοι νόμιζες γιατί στην πορεία ανακαλύπτεις ότι είναι κι άλλοι που χαίρονται μαζί σου, όπως η Δανάη και ο Γιάννης.
Αυτή είναι η λίστα με τους δικούς μου ανθρώπους. Τα χαρακτηριστικά τους όμως είναι κοινά για όλους. Είναι άνθρωποι με ιδέες, όραμα, αισιοδοξία, θετική ενέργεια και know how. Μην περιμένεις να τα βρεις όλα σε έναν, αλλά ο καθένας συμπληρώνει το κομμάτι του παζλ. Είναι άνθρωποι που έχουν δουλέψει στη ζωή τους και ξέρουν τι σημαίνει να κατακτάς μόνος σου το καθετί, δεν είναι ζηλόφθονες, έχουν χιούμορ, υπομονή και αγάπη. Τους υπόλοιπους δεν τους θέλεις. Μετά τα τριάντα μάλιστα, όταν ο ελεύθερος χρόνος μειώνεται αισθητά και οι προτεραιότητες αλλάζουν, είναι μία καλή ευκαιρία για εκκαθαρίσεις. Και δεν εννοώ στην ντουλάπα αλλά στη ζωή σου. Δεν χρειάζεσαι ανθρώπους που σου απομυζούν την ενέργεια, που δεν χαίρονται με τη χαρά σου, που δεν ξέρουν πώς να σου σταθούν στα δύσκολα και που σπαταλούν τον χρόνο σου με ψεύτικα δράματα. Συντηρούμε ήδη μία αμφιθυμική σχέση με τον εαυτό μας, ας είναι μόνο αυτή.