Διαβάζοντας άρθρα στο διαδίκτυο για τις σχέσεις γονιών με τα παιδιά τους, συχνά πυκνά σκοντάφτω σε κείμενα που πραγματεύονται τη σχέση πατέρα γιου και το πόσο σημαντικό είναι να μεγαλώνει ένα αγόρι με το μπαμπά του ή πόσο η έλλειψη του πατέρα μπορεί να επηρεάσει την ψυχοσύνθεση του γιου. Για τις κόρες, όμως; Πόσο σημαντικός είναι άραγε ο ρόλος του πατέρα στο μεγάλωμα και γενικότερα στη ζωή ενός κοριτσιού και πόσο αυτή επηρεάζεται από την έλλειψη της πατρικής φιγούρας;
Σίγουρα δεν περιμένεις εμένα να σου πω πως η σχέση ενός παιδιού – ανεξαρτήτως φύλου- με το μπαμπά του διαμορφώνει τις μετέπειτα σχέσεις του παιδιού με τους άλλους, ενώ η σχέση του με τη μητέρα του διαμορφώνει τη σχέση ενός ανθρώπου με τον ίδιο του τον εαυτό. Η βιβλιογραφία και τα άρθρα του διαδικτύου πληθώρα και θα σε ενημερώσουν με περισσότερη λεπτομέρεια πάνω στο αντικείμενο αυτό. Εγώ θα ήθελα να εστιάσω στο ρόλο που παίζει ο πατέρας στη ζωή της κόρης του και πως η έλλειψη του μπορεί να διαμορφώσει τη ζωή της κόρης του.
Προτού προχωρήσω, δε θα ήθελα να επικεντρωθώ στον τύπο της έλλειψης, είτε αυτός έχει να κάνει με τη φυσική παρουσία του πατέρα είτε με τη μεταφορική του έλλειψη, δηλαδή ενός πατέρα παρόντα απόντα από την ουσιαστική συμμετοχή του στη ζωή της κόρης του. Θα μοιραστώ, λοιπόν, τις σκέψεις μου μαζί σου ίσως ορμώμενη από κάποιες βιωματικές αναμνήσεις, αποτυπώνοντας αυτά που η έλλειψη του δικού μου πατέρα άφησε στη ζωή μου.
Μία κόρη έχει ανάγκη από αγάπη, στοργή, αποδοχή, αφοσίωση, επικοινωνία, αγκαλιά από τον πατέρα της. Όταν αυτά τα εισπράξει σε νεαρή ηλικία δε θα τα ζητιανέψει’ στην ενήλικη ζωή της μέσα από αδιέξοδες σχέσεις.
Δες τη συνέχεια στο themamagers.gr