Μια μεγάλη μου επιθυμία είναι να χτίσω ισχυρούς δεσμούς με τα παιδιά μου. Να είμαστε κοντά συναισθηματικά, όχι μόνο τώρα που είναι μικρά, αλλά και όσο μεγαλώνουν. Όσο δηλαδή είναι στην εφηβεία, όσο μεγαλώσουν και φύγουν από κοντά μου (κάτι που το χαίρομαι από τώρα σαν σκέψη), όσο θα έχουν (αν το επιλέξουν) τη δική τους οικογένεια, θα ήθελα να ο δεσμός μας να παραμένει ακλόνητος και ουσιαστικός.
Πώς χτίζεις όμως έναν ουσιαστικό ξεχωριστό δεσμό;
Μακροχρόνιες έρευνες όπου μελετούσαν τις οικογένειες όσον αφορά στην επίδραση των τελετουργιών, των παραδόσεων και των συνηθειών διαπίστωσαν πως όλα τα παραπάνω συνδέονται με την ικανοποίηση στον γάμο, την ισχυρότερη αίσθηση προσωπικής ταυτότητας στην εφηβεία, την υγεία των παιδιών, τις ακαδημαϊκές επιδόσεις, τις αθλητικές επιδόσεις και την ποιότητα και δυναμική των σχέσεων μέσα στην οικογένεια.
Σκέφτηκα λοιπόν κάποιες συνήθειες/τελετουργίες που μπορούμε να υιοθετήσουμε ή που ήδη τις εφαρμόζουμε και μπορούν να συνεισφέρουν στην διαμόρφωση των ουσιαστικά κοντινών σχέσεων μέσα στην οικογένεια.
1.«Το καλύτερο και το χειρότερο»
Την ώρα του φαγητού πείτε το καλύτερο και το χειρότερο που συνέβη στην ημέρα σας. Αυτή η διαδικασία θα βοηθήσει επίσης τα παιδιά να αντιληφθούν πως δεν μπορούν όλες οι ημέρες να είναι ίδιες και πάντα χαρούμενες. Κάτι μπορεί να συμβεί που θα μας προβληματίσει, αγχώσει ή στενοχωρήσει. Υπάρχουν καλές στιγμές αλλά και κακές στιγμές και αυτό είναι φυσιολογικό. Μέσα από τη συζήτηση θα σας δοθεί η ευκαιρία να συζητήσετε και να μοιραστείτε τις απόψεις σας.
Δες τη συνέχεια στο themamagers.gr