Ως ψυχολόγος, διαβάζω κάθε μέρα δεκάδες άρθρα που έχουν γραφτεί από συναδέλφους και είναι διαθέσιμα πια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ως μαμά, ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για όσα από αυτά είναι σχετικά με τα παιδιά και την διαπαιδαγώγησή τους. Στα τόσα χρόνια λοιπόν έχω διαβάσει εκατοντάδες ψυχολογικά άρθρα (κι έχω γράψει και η ίδια μερικά) που λένε τι «πρέπει” και τι δεν «πρέπει” να κάνει ένας γονιός.
Πριν σας δώσω μια ιδέα για το ποια περιγράφουμε εμείς οι ψυχολόγοι ως σωστή συμπεριφορά ενός γονιού, να επισημάνω κάτι που έχω παρατηρήσει. Τα περισσότερα από τα άρθρα μας (και δεν αναφέρομαι σ’ αυτά που δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά) έχω την εντύπωση πως γράφονται με τόνο που περισσότερο υπαγορεύει, παρά συστήνει, τι να κάνεις και να μην κάνεις και τελειώνουν με το να περιγράφουν τις σοβαρές επιπτώσεις που θα έχει στο παιδί σου αν δεν ακολουθήσεις τις «οδηγίες» τους.
Κρατώντας λοιπόν αυτό, στο οποίο θα επεκταθώ αργότερα, μεγάλη βάση φαίνεται να δίνουμε στις μεθόδους πειθαρχίας, μιας που αποτελούν μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητας και του γονεϊκού ρόλου, και στα τι «δεν πρέπει να κάνει ο γονιός»...