Τα κλάματα σχετίζονται με τον πόνο. Η αλήθεια είναι, όπως εξηγεί πολύ καλά η γιατρός και ερευνήτρια Αλέθα Σόλτερ, πως είναι η προσπάθεια τον οργανισμού να ανασυγκροτηθεί. Είναι η θεραπευτική διαδικασία! «Το κλάμα είναι ένα φυσικό εργαλείο αποκατάστασης». Το κλάμα ρίχνει την αρτηριακή πίεση, απομακρύνει τις τοξίνες, χαλαρώνει τους τεντωμένους μυς, αποκαθιστά την αναπνοή. ‘Οταν έχει κλάψει κανείς, αλλά έχει να κλάψει πραγματικά, με λυγμούς, αισθάνεται χαλαρός, απελευθερωμένος. Η δουλειά της ψυχοθεραπείας για πολλούς συνίσταται στο να εκφράσουν απωθημένα συναισθήματα τον παρελθόντος ώστε να ξαναβρούν τον αληθινό τους εαυτό. Μόλις βρεθεί το επώδυνο βίωμα, λέω στους ανθρώπους να αποβάλουν με το κλάμα αυτό που τους πονάει. Τα μωρά, όπως όλοι, έχουν την ανάγκη να αποβάλλουν με το κλάμα αυτό που τα κάνει να υποφέρουν.
Τα κλάματα λοιπόν δεν έχουν πάντα ως κίνητρο άμεσες ανάγκες, μπορεί να είναι απλώς η έκφραση συσσωρευμένων εντάσεων, παράπονα όσον αφορά το παρελθόν. Αν, για παράδειγμα, ο τοκετός ήταν δύσκολος, το μωρό ίσως νιώθει την ανάγκη να παραπονιέται, για πολλές εβδομάδες καμιά φορά, για μια γέννηση που έζησε μέσα στον φόβο ή στον πόνο.
Τα βρέφη έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη από τρυφερότητα, επαφή, αγκαλιά, μυρωδιές, χάδια. ‘Ενα μωρό παρατημένο ώρες ολόκληρες μέσα σε μια κούνια, συσσωρεύει εντάσεις που θα χρειαστεί να τις αποβάλει με το κλάμα. ‘Οταν τα συναισθήματα που προκαλούνται από τους πόνους, τις ελλείψεις, τις απογοητεύσεις δεν μπορούν να εκφραστούν άμεσα ή δεν γίνονται κατανοητά, αποτυπώνονται στο σώμα...
Διάβασε τη συνέχεια στο themamagers.gr