Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη Αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.
Γυναίκες VS αντρών
Οι γυναίκες διαφέρουν πολύ στον τρόπο που σκέφτονται σε σχέση με τους άντρες. Πολλές έρευνες διαπιστώνουν διαφορές στην πυκνότητα των συνάψεων που συνδέουν τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει τις διαφορές στον τρόπο σκέψης των δύο φύλων. Ακόμα και όταν επιδεικνύουν το ίδιο επίπεδο εξυπνάδας δύο άτομα διαφορετικού φύλου, συχνά ξεχωρίζουν σε διαφορετικές νοητικές λειτουργίες (π.χ. οι άνδρες υπερτερούν στην αντίληψη του χώρου και οι γυναίκες στη λεκτική μνήμη).
Εμείς οι γυναίκες έχουμε την ικανότητα να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, και έχουμε πιο αυξημένη τη συναισθηματική νοημοσύνη. Μπορούμε δηλαδή να αναγνωρίζουμε πιο εύκολα να τα συναισθήματά μας και τα συναισθήματα των άλλων σε σχέση με τους άντρες και να αποστηθίσουμε πιο εύκολα σε σχέση με έναν άντρα.
Στη ερωτική σχέση, η διαφορετικότητα των δύο φύλων φαίνεται ξεκάθαρα…
Οι άνδρες:
- Δεν έχουν την επιτακτική ανάγκη να μοιράζονται τα συναισθήματα τους
- Χρειάζονται χώρο όταν είναι αγχωμένοι
- Δεν αναφέρουν τα προβλήματα τους
- Έχουν την τάση να συμπεραίνουν ότι αν ικανοποιήσουν μια φορά μια γυναίκα αυτή θα πρέπει να είναι ικανοποιημένη για πάντα
- Μπορεί να αρχίζουν να τεμπελιάζουν μέσα σε μια σχέση όταν έχουν κατακτήσει την αγάπη μιας γυναίκας
- Μπορεί να δίνουν πολύ λιγότερα όταν εκείνη έχει αρχίσει να δίνει περισσότερα
- Κλείνονται στον εαυτό τους όταν είναι εκνευρισμένοι.
- Όταν είμαστε αναστατωμένες θέλουμε να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας
- Όταν έχουμε άγχος δεν χρειαζόμαστε χώρο όπως ο άνδρας, αλλά παρηγοριά και αγκαλιά
- Μας αρέσει να ακούμε συνεχώς από τον άλλον λόγια επιβεβαίωσης
- Όταν ο άνδρας αρχίζει να δίνει λιγότερα μέσα στη σχέση εμείς δίνουμε περισσότερα γιατί χρειαζόμαστε περισσότερα και φοβόμαστε μην χάσουμε τον άλλον
- Όταν είμαστε εκνευρισμένες έχουμε διάθεση για συζήτηση
Είναι κάπως οικεία τα παραπάνω για εσάς; Πολλά προβλήματα στη σχέση δημιουργούνται από την άγνοια των διαφορών μεταξύ των δύο φύλων.
- Έτσι, τα προβλήματα μειώνονται αν οι άνδρες μάθαιναν πώς να στηρίζουν τη σύντροφο τους ακούγοντάς την υπομονετικά, δείχνοντας κατανόηση και καλή διάθεση να προσπαθήσουν να καλύψουν τις ανάγκες της...
- Επίσης, όταν μια γυναίκα αισθάνεται πως δεν είναι στο επίκεντρο, δίνει τα πάντα από τον εαυτό της μέχρι να αναλωθεί τελείως. Μια γυναίκα θα δώσει τον εαυτό της για να πετύχει η σχέση, όταν όμως δεν θα έχει να δώσει άλλο, φεύγει χωρίς επιστροφή και αφήνει τον άντρα «στα κρύα του λουτρού».
Εμείς, από την άλλη, χρειάζεται να δείχνουμε τις ανάγκες μας, γιατί αν δεν το κάνουμε, οι άντρες θεωρούν ότι όλα είναι μια χαρά. Χρειάζεται να είμαστε ξεκάθαρες, αλλά να ζητάμε χωρίς θυμό.
- Επίσης, αν οι άντρες εισπράττουν ότι η ακάλυπτη ανάγκη μας, είναι πολύ σημαντική, μας στεναχωρεί πολύ και μας φτάνει στα όριά μας, τότε αισθάνονται ανίκανοι να μας ικανοποιήσουν. Έτσι, αφού αισθάνονται να απειλείται ο ανδρισμός τους, μπαίνουν στη διαδικασία να μας πείσουν ότι είμαστε υπερβολικές (ακυρώνοντας την ανάγκη μας), αντί να μας ακούσουν.
- Άρα, για να έχετε αποτέλεσμα, ζητήστε ξεκάθαρα, χωρίς να χάνετε τη θηλυκότητά σας και χωρίς να του δείχνετε ότι τα πράγματα είναι τραγικά (ακόμη κι αν μέσα σας είναι…).
Με αφορμή την ημέρα της γυναίκας, θέλω να κάνω μια μικρή αναφορά στις γυναίκες-ηρωίδες… Πριν 5 χρόνια είχα γνωρίσει την Ν. που είχε 3 παιδιά και έχασε τον άντρα της εντελώς ξαφνικά όσο αυτά ήταν πολύ μικρά. Θυμάμαι ότι ο μεγαλύτερός της φόβος, πριν το συμβάν, ήταν να αναγκαστεί κάποια στιγμή να μεγαλώσει μόνη τα παιδιά της. Κι όμως, ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Ανακάλυψε δυνάμεις μέσα της που μέχρι πρότινος αγνοούσε. Έγινε για εκείνα μαμά και μπαμπάς και όσο κι αν δεν το πίστευε, ανταποκρινόταν αξιοθαύμαστα καλά σε ό,τι κι αν χρειάζονταν.
Εγώ θα ήθελα να εκφράσω τον θαυμασμό και την συμπαράστασή μου σε όλες τις γυναίκες που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους και σε όλες εκείνες που η ζωή τις ανάγκασε να ανακαλύπτουν και να δοκιμάσουν καθημερινά τις δυνάμεις τους…
Πιστεύω ότι στην κοινωνία μας, έτσι όπως την έχουμε διαμορφώσει, είναι πολύ πιο δύσκολο να είσαι γυναίκα από το να είσαι άντρας. Είμαι σίγουρη ότι όλες οι γυναίκες καταλαβαίνετε τι εννοώ… Χρόνια μας πολλά λοιπόν!
Να είστε καλά!!
Σ.