Hey girl,
Εδώ, εδώ, συγκεντρώσου σε μένα.
Άκου τη φωνή μου.
Είμαι η μαμά σου.
Δεν ήθελα να μάθεις τα μαντάτα από μένα, αλλά η κατάσταση έχει ως εξής: ήρθε η ώρα να βγαίνεις σιγά σιγά. Μοιάζει απίστευτο, αλλά ήρθε η ώρα.
Ναι, το ξέρω ότι είναι πολύ cosy εκεί μέσα, χουχουλιαστά και υπέροχα. Όλη μέρα κοιμάσαι, ξυπνάς, κλωτσάς, τρως σοκολάτες φράουλα (ΟΚ, τρώω) και δεν έχεις να ανησυχείς για τίποτα. Ούτε πως θα ζεσταθείς, ούτε πως θα τραφείς, ούτε πως θα μετακινηθείς, απολύτως καμία έγνοια. Κι εγώ στη θέση σου εκεί θα έμενα, να κάνω cocooning στις Ιδανικές Συνθήκες Διαβίωσης.
Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν και στη δική σου περίπτωση το deadline είναι στις 28 Φεβρουαρίου (αν μοιάσεις στη μανούλα, βέβαια, γραμμένα θα τα έχεις τα deadline, γεγονός που μετέπειτα θα σου δημιουργήσει διάφορα επαγγελματικά και προσωπικά προβλήματα, διότι τίθεται ζήτημα αξιοπιστίας και… και τελοσπάντων μη μοιάσεις στη μανούλα).
Πρέπει να βγεις, girl.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά έχουμε γίνει ελαφρώς ρεζίλι. Λίγο εσύ που αποφάσισες να αράξεις, λίγο εγώ που με το φοβερό μου μητρικό ένστικτο (#όχι) μάντευα πως θα μας κάνεις έκπληξη στις αρχές του μήνα, λίγο οι ριμάδες οι σοκολάτες φράουλα που με έχουν κάνει να μοιάζω ετοιμόγεννη από τα Χριστούγεννα, έχω βαρεθεί να ακούω την ερώτηση «καλά, δεν γέννησες;». «Γέννησα αλλά το κρύβω» μπαίνω στον πειρασμό να απαντήσω με το γνωστό γλυκό μου ύφος αλλά αντ’ αυτού λέω σχεδόν απολογητικά πως σε περιμένω από μέρα σε μέρα.
Σε περιμένω από μέρα σε μέρα.
Και να ήμουν μόνο εγώ;
Με την ίδια ανυπομονησία σε περιμένει ο μπαμπάς σου. Σε περιμένει η γιαγιά σου, ο παππούς σου, οι θείες σου, τα ξαδέρφια σου. Σε περιμένουν οι φίλοι μας, αυτοί που αύριο εσύ θα τους χαρακτηρίζεις «οι μεγάλοι», αλλά που κάποτε ήταν και εκείνοι μικροί και γνωρίζουν τον μπαμπά σου από τότε που ακόμα δεν είχε μουστάκι και τη μαμά σου από τότε που είχε.
Σε περιμένουν και τα κορίτσια που σε παρακολουθούσαν από την τηλεόραση καθημερινά να μεγαλώνεις μέσα μου και άφηναν σε instagram, facebook, twitter και στο τηλεφωνικό κέντρο του Alpha τις ευχές τους. Κοντεύουμε κορίτσια. Εύχομαι και εγώ μαζί με εσάς να έρθει αυτή Η Ώρα Η Καλή. Αυτή η περίφημη Καλή Λευτεριά, που σε συνδυασμό με τα κιλά της εγκυμοσύνης μπορούμε να την λέμε και Free Willy.
Από πλευράς μου σας διαβεβαιώνω πως κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου. Είμαι δραστήρια, δουλεύω, συγυρίζω (καταραμένο σύνδρομο της φωλιάς), μαγειρεύω, περπατάω - ποια εγώ, που σε όλη μου τη ζωή έπαιρνα αυτοκίνητο για να πάω για τσίχλες στη κάτω γωνία. Πρωτόγνωρα πράγματα, όπως και όλα όσα συμβαίνουν τους τελευταίους εννιά μήνες.
Και το καλύτερο ξέρεις ποιο είναι;
Τα πραγματικά πρωτόγνωρα και απερίγραπτα όλοι λένε πως θα έρθουν μαζί με σένα.
Γι’ αυτό σου λέω, μην κρατάς άλλο τη μανούλα σε αγωνία.
Ήρθε η ώρα της μεγάλης σου πρεμιέρας.
Hey girl, ετοιμάσου.
Βγαίνεις.
Ήρθε η ώρα της μεγάλης σου πρεμιέρας.
Hey girl, ετοιμάσου.
Βγαίνεις.