Τον πρώτο καιρό που το παιδί σου είναι μωρό, δεν υπάρχουν τέτοια θέματα: η κάθε μαμά ακολουθεί το δικό της πρόγραμμα θηλασμού, φαγητού, ύπνου και μόνο αν κάποια μαμά είναι παλιοχαρακτήρας θα ασκήσει κριτική και/ή θα φέρει σε δύσκολη θέση την άλλη για την επιλογές της. Άσε που εκείνη την εποχή επιλέγεις αποκλειστικά εσύ με ποιες μαμάδες συναναστρέφεσαι - το βρέφος δεν έχει άποψη για τις παρέες του ακόμα.
Τι γίνεται όμως όταν το παιδί σου μεγαλώνει και εκ των πραγμάτων οι επιλογές σου επηρεάζουν και το παιδί της άλλης μαμάς; Τι γίνεται όταν η άλλη μαμά δεν είναι η κολλητή σου (με την οποία ενδέχεται να συμφωνείτε πάνω κάτω στα περισσότερα), αλλά το παιδί της είναι κολλητό του δικού σου; Εκεί προκύπτουν διάφορες καταστάσεις, στις οποίες καλείσαι να ελιχθείς με διπλωματία, χιούμορ και χάρη…
Eliana In Babyland | 5 πράγματα που δεν λείπουν ποτέ από την τσάντα παραλίας μου
Κατάσταση #1: Στην παραλία το πρωί
Η μια μαμά φοράει στο παιδί της μαγιό – μπλούζα με δείκτη προστασίας. Η άλλη μαμά του βάζει απλό μαγιό και το κυνηγάει να του απλώσει με αντηλιακό (και μια άλλη πιο χύμα στην παρέα δεν σκόπευε να βάλει στο δικό της τίποτα, αλλά παρακολουθεί τις πρώτες και δανείζεται το αντηλιακό της μιας για να πασαλείψει τάχα μου κι εκείνη…). Κάποιο από τα παιδάκια επαναστατεί και ζητάει να φορέσει αυτό που έχει το άλλο (μπλουζάκι, κρέμα, δεν έχει σημασία). Ακολουθούν οι άβολοι διάλογοι με τα παιδιά:
«αγάπη μου, η κρεμούλα δεν σε προστατεύει το ίδιο καλά με τη μπλούζα, φεύγει όταν μπεις στη θάλασσα» (έξαλλη η μαμά με το αντηλιακό)
«μωράκι μου, αυτή η μπλούζα δεν είναι καλή γιατί στεγνώνει επάνω σου μετά και θα πονέσει η κοιλίτσα σου» (έξαλλη η μάνα με την μπλούζα)
Και οι δύο μαζί, σχεδόν συνεννοημένα:
«λατρεία μου, ο ήλιος είναι πάρα πολύ βλαβερός, εμείς οι μαμάδες έχουμε καθήκον να σας προστατεύουμε» (η χύμα μαμά κάπου έχει πάει και κρύβεται…)
Κατάσταση #2: Στην παραλία το απόγευμα
Παιδάκια, με ένα στόμα, μια φωνή: «ΝΑ ΚΟΛΥΜΠΗΣΟΥΜΕ;»
Μαμάδες, με ένα στόμα, μια φωνή: «ΝΑΙ!» «ΟΧΙ!»
Μαμά 1: γιατί να μην κολυμπήσουν καλε;
Μαμά 2: γιατί έφαγαν πριν μια ώρα και απαγορεύεται να μπουν ακόμα, πρέπει να περάσουν τρεις»
Μαμά 1: καλέ αυτό έχει καταρριφθεί, άλλωστε εδώ στα ρηχά θα παίξουν, απαγορεύεται σου λέει το έντονο κολύμπι για να μην πάθουν κράμπα στο στομάχι»
Μαμά 2: δεν ισχύει, είναι το κρύο νερό που προκαλεί σοκ στον οργανισμό και φεύγει το αίμα από την πέψη και πάει στο σώμα για να το ζεστάνει.
Μαμά 1: μα έχω ρωτήσει γιατρό
Μαμά 2: κι εγώ
Παιδάκια: ΕΜΕΙΣ ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Μαμάδες: …
Κατάσταση #3: στην ταβέρνα
Οι μαμάδες κάνουν πώς κοιτάνε με αφοσίωση τον κατάλογο (λες και δεν ξέρουμε όλοι τι έχουν οι ταβέρνες) ενώ στην πραγματικότητα παίζουν το παιχνίδι «ποια θα πει πρώτη τη λέξη ΠΑΤΑΤΕΣ». Αφού συμφωνήσουν πως θα πάρουν σαλάτα και μπιφτέκι ή μακαρόνια με τυρί για να φάνε τα νήπια, έπειτα περιμένει η μια να ακούσει την φράση της άλλης. Η φράση μπορεί να είναι «ας τους πάρουμε και μερικές πατάτες να υπάρχουν» ή «καλύτερα να μην τους πάρουμε μωρέ πατάτες και φάνε μόνο αυτές». Σε κάθε περίπτωση, η μόνη αποδεχτή απάντηση για να μη χαλάσει η ευχάριστη ατμόσφαιρα είναι: «ναι, ναι, συμφωνώ».
Κατάσταση #4: στην ταβέρνα, μετά το φαγητό
Οι μαμάδες περνάνε ωραία και τα λένε μεταξύ τους αλλά τα νήπια βαρέθηκαν και αρχίζουν να σηκώνονται από το τραπέζι, να ενοχλούν τα γύρω τραπέζια, να παίζουν με τα αλατοπίπερα και τις οδοντογλυφίδες κλπ. Η πιο ενοχική περιμένει από την λιγότερο ενοχική (ή εκείνη με το μικρότερο αποθεματικό υπομονής) να πει «μήπως να τους δίναμε λίγο το κινητό;». Η άλλη συμφωνεί με ανακούφιση, τα νήπια πανηγυρίζουν.
Κατάσταση #5: καυγάς
Έχει ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα στα νήπια, συνήθως για κάποιον πολύ σοβαρό λόγο όπως «μου πάτησε το καστράκι μου/ μου έκλεψε τα γυαλάκια μου/ μου άρπαξε το κλαψουλίνι μου». Οι μαμάδες σαστίζουν γιατί από τη μια θέλουν να παρηγορήσουν το παιδάκι τους, από την άλλη σκέφτονται ποια είναι τα μεγαλόψυχα και κοινωνικά αποδεκτά που πρέπει να πουν. Καταλήγουν να λέει η μια «δεν πειράζει που σου πάτησε το καστράκι, δεν θα το έκανε επίτηδες» και η άλλη «ζήτα αμέσως συγγνώμη που το πάτησες!» ή «άστη να πάρει το κλαψουλίνι, οι φίλες πρέπει να μοιράζονται» και η άλλη «δώσε το κλαψουλίνι πίσω ΑΜΕΣΩΣ ΤΩΡΑ». Εν τέλει τα νήπια, παρά το μπέρδεμα που δημιούργησαν οι μαμάδες στο κεφάλι τους, καταφέρνουν να συνεννοηθούν. Τα νήπια δίνουν φιλάκι μεταξύ τους. Οι μαμάδες λιώνουν.