Μπαίνουμε στο σωστό mood ακούγοντας αυτό:
Αγαπητέ μου Άγιε Βασίλη,
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν πίστεψα σε σένα. Δεν ξέρω γιατί, φταίνε οι γονείς μου; Προφανώς ήταν πολύ κυνικοί για να με κάνουν να πιστεύω σε σουρεάλ πράγματα όπως τάρανδους που πετάνε - ή πολύ τεμπέληδες για να φοράνε την κόκκινη στολή και να απαντάνε στα γράμματα. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η έλλειψη πίστης σε εσένα μου στέρησε σίγουρα κάτι από την παιδική φαντασίωση του παππούλη που ανταμείβει τα καλά παιδιά με δώρα, αλλά με γλίτωσε και από πολλές απογοητεύσεις, όπως το να πρέπει να ακούσω κάποια στιγμή την φράση «στον Βόρειο Πόλο δεν βρήκαν την Μπάρμπι νοσοκόμα» ή – το χειρότερο όλων – «ξέρεις, τελικά σε δουλέψαμε, δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης».
Ωστόσο, για κάποιον ανεξήγητο λόγο -και παρότι ξέρω πως το παραμυθάκι του κυριούλη με τα μούσια έχει πολλά προβληματικά σημεία- έχω αποφασίσει πως θέλω να κάνω την Ισαβέλλα να πιστέψει σε αυτόν. Θέλω να της αφήνω δώρα κρυφά κάτω από το έλατο, θέλω να λέω το ποίημα για τους ιπτάμενους ταράνδους, θέλω να πίνω το γάλα και να δαγκώνω τα μπισκότα (ειδικά αυτό το τελευταίο, το θέλω πολύ). Και σίγουρα θέλω να την βάζω να γράφει το γνωστό «Γράμμα στον Άγιο Βασίλη», που θα μου ρουφιανεύει τις επιθυμίες του παιδιού μου ώστε να της παίρνω τα πιο πετυχημένα δώρα. Επειδή όμως προς το παρόν η Ισαβέλλα -τι γράμμα;- δεν μπορεί να γράψει ούτε ευθεία γραμμή, αποφάσισα την αρχή να την κάνω εγώ, στέλνοντάς σου την παρούσα επιστολή και εκφράζοντάς σου τις δικές μου επιθυμίες.
Οπότε, καλέ μου Άγιε, αν υπάρχεις κάπου εκεί έξω, εγώ, η μικρή Ελιάνα, δηλώνω υπεύθυνα πως φέτος ήμουν πολύ καλό παιδί και θα ήθελα, σε παρακαλώ πολύ, να μου φέρεις…
1. Ένα φόρεμα για το ρεβεγιόν που να μη με στενεύει, να μην με εκθέτει, αλλά να μην με κάνει να μοιάζω με τον Παβαρότι φορώντας το. Σε παρακαλώ όχι βελούδινο, την τελευταία φορά που δοκίμασα βελούδινο φόρεμα έμοιαζα με πολυθρόνα Λουί Κενζ.
2. Μια ωρίτσα ελεύθερο και stress-free χρόνο, ώστε να μπορέσω να πάω επιτέλους σε εκείνο το spa που μου έχουν κάνει δώρο από πέρσι ένα μασάζ - και το οποίο έχει ήδη λήξει.
3. Αν δεν ζητάω πολλά, θα ήθελα και μια ωρίτσα για να σουλουπώσω λίγο τα μαλλιά μου, γιατί αφενός σε λίγο θα σκουπίζουν το πάτωμα, αφετέρου έχω καταντήσει να καλύπτω εκείνες τις λίγες άσπρες τρίχες που έχω αριστερά με σπρέι με χρώμα, σαν να είμαι κομοδίνο.
4. Το αυτοκίνητο μου πλυμένο και μοσχομυριστό, χωρίς τουβλάκια κάτω από τα πατάκια, χωρίς υπολείμματα από σάπιες μπανάνες επάνω στις ζώνες ασφαλείας και χωρίς το cd του Τεμπέλη Δράκου στο repeat.
5. Ένα ντους μόνη μου, όπου κανείς δεν θα μπει μέσα στο μπάνιο να προσπαθεί να σκαρφαλώσει στη λεκάνη, να κουνάει στον αέρα το πιγκάλ και να μου πετάει παπάκια μέσα στην μπανιέρα.
6. Την πολυτέλεια του να μπορώ να χαζέψω για 5' το κινητό μου χωρίς η κόρη μου να ορμά καταπάνω μου ουρλιάζοντας "ΠΑΠΑ!" για να της βάλω να δει παπάκια στο youtube - και να κλαίει γοερά αν δεν υπακούσω στον εκβιασμό.
7. Τον άντρα μου ξυρισμένο, ξεκούραστο, ξέγνοιαστο.
8. Μια ώρα απόλυτης ηρεμίας ώστε να μπορέσω να ξεφυλλίσω με την ησυχία μου το Wallpaper* Οκτωβρίου που κάθεται στολισμένο στην βιβλιοθήκη και με κοιτάζει.
9. Το παλιό μου, προ θηλασμού στήθος πίσω, με δύο στήθη μικρά μεν, αλλά με σύνθημα «κοιτάω μπροστά» και όχι "αριστερά - δεξιά - όπου να 'ναι"
10. Μια νύχτα συνεχούς, απολαυστικού ύπνου, χωρίς ξυπνήματα για τουαλέτα, χωρίς να στριφογυρίζω γιατί δεν μπορώ να βολέψω πουθενά την κοιλιά μου, χωρίς καούρες, χωρίς κάψες, χωρίς κάνεναν να φωνάζει με αγωνία «μαμάαααα» στις 3 το πρωί για τον πολύ σοβαρό λόγο ότι του έπεσε η πιπίλα.
Ho ho ho... Merry Christmas!
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
