- Όπου κι αν πας, πάρε μαζί σου το μωρό.
Αν είσαι εργαζόμενη μαμά, όπως εγώ, το Σαββατοκύριακο είναι η ώρα να αναπληρώσεις τον χαμένο χρόνο με το μωρό σου. Μη βλέπεις αυτές τις μέρες σαν ευκαιρία να πάρεις ρεπό κι από το μωρό, αφήνοντας το σε γιαγιά/ θεία/ babysitter. Το έχω δοκιμάσει με παταγώδη αποτυχία, διότι όση ώρα ήμουν στην «ξέγνοιαστη» βόλτα μου, έκανα «ξέγνοιαστες» σκέψεις, όπως «τι να κάνει τώρα το παιδί μου, άραγε του λείπω, γιατί δεν το πήρα μαζί, τι άθλια μάνα που είμαι» και άλλα τέτοια χαριτωμένα ενοχικά. Όσο πιο γρήγορα καταλάβεις πως το μωρό είναι ένα φορητό ον, που μπορεί να σε ακολουθεί παντού, τόσο πιο γρήγορα θα ξεμπλοκάρεις. Κι επειδή διάφοροι άσχετοι θα σου χαρίσουν απλόχερα την εμπεριστατωμένη αποψάρα τους που ποτέ δεν ζήτησες (βλ. «καλέ στο κέντρο της Αθήνας με το μωράκι; Κρίμα να το ταλαιπωρήσεις το καημένο»), κλείσε αυτιά και μην ακούς τίποτα. Το καλύτερο μέρος στον πλανήτη για ένα μωρό είναι εκεί που είναι η μαμά του.
- Αφιέρωσε μια ώρα το πρωί για να προετοιμάσεις ό,τι θα χρειαστείς μέσα στη μέρα.
Αν βγεις από το σπίτι ανοργάνωτη, μετά από λίγες ώρες θα βρεθείς να γυρίζεις εκνευρισμένη πίσω γιατί το μωρό πρέπει να φάει ή έχει κάποια άλλη ανάγκη που δεν φρόντισες να του καλύψεις. Ενώ αν ασχοληθείς το πρωί να ετοιμάσεις όλα τα γεύματά του και να φτιάξεις μια τεράστια τσάντα με όλα τα απαραίτητα, μπορείς να είσαι όλη μέρα εκτός σπιτιού και να επιστρέψετε όλοι μαζί την ώρα του βραδινού μπάνιου.
- Πάρε τα πάντα μαζί σου εις διπλούν.
Μια πιπίλα ίσον καμία πιπίλα. Ένα εφεδρικό κορμάκι ίσον ένα λερωμένο κορμάκι, μισή ώρα μετά αφότου της φόρεσες το καθαρό. Γενικώς μην ξεχνάς ποτέ πως τα μωρά υπακούουν στο Νόμο του Μέρφι. Κάνε τα κουμάντα σου.
- Προγραμμάτισε τους ύπνους και τα γεύματα.
Το μωρό δεν είναι ρομπότ για να προγραμματίσεις πότε θα νυστάξει και πότε θα πεινάσει, αλλά πάνω – κάτω έχεις μια καλή εικόνα των συνηθειών του, ώστε να χτίσεις το πρόγραμμα της ημέρας γύρω από αυτές. Πες μου, έχει κανένα νόημα να κόβεις βόλτες με ένα μωρό κοιμισμένο στο καρότσι, το οποίο θα ξυπνήσει αμέσως μόλις καθίσεις στο εστιατόριο; Στα λόγια μου έρχεσαι.
- Διάλεξε δραστηριότητες που αρέσουν στο μωρό.
Γενικώς ισχύει η εξίσωση «Χαρούμενη μαμά = χαρούμενο μωρό». Αλλά η εξίσωση διαβάζεται και ανάποδα, δηλαδή αν βλέπεις το παιδί σου να περνάει καλά, περνάς και εσύ καλά, ακόμη κι αν βρίσκεσαι στο Θέατρο Πόρτα (που βρεθήκαμε το Σάββατο) να παρακολουθείτε παρέα μια παράσταση για βρέφη, η οποία λογικά βλέπεται πιο ευχάριστα από τους γονείς αν έχουν πάρει ναρκωτικά, αλλά δυστυχώς δεν κάνουμε χρήση ναρκωτικών, οπότε την είδαμε σκέτη. Το μωρό ενθουσιάστηκε. Και εγώ ενθουσιάστηκα που ενθουσιάστηκε το μωρό.
- Σύρε το μωρό στις δικές σου δραστηριότητες, χωρίς τύψεις.
Με τα μαλλιά μου ακόμα βρεγμένα από το baby swimming και με τα ρούχα μου γεμάτα φρουτόκρεμες που το μωρό θεώρησε πολύ διασκεδαστικό να μου φτύνει κατάμουτρα, την πήρα και πήγαμε στην καταπληκτική έκθεση «Παράδεισος» στον νέο πολυχώρο Pirée στον Πειραιά. Είμαι σίγουρη πως δεν κατάλαβε πολλά από την τέχνη, όπως επίσης πρέπει να βαρέθηκε να ακούει «ΜΗΗΗ!» κάθε φορά που πλησίαζε απειλητικά τα εκθέματα, αλλά τι σημασία έχει; Είπαμε, η εξίσωση δουλεύει αμφίδρομα.
- Στα μωρά αρέσουν τα μέρη που αρέσουν στους γέρους.
Μέρη δροσερά, μέρη σκιερά, μέρη χωρίς πολλή βαβούρα, χωρίς καπνό, χωρίς δυνατή μουσική. Βόλτα στον Εθνικό Κήπο. Καφές σε κάποια αθηναϊκή αυλή, τώρα που άνοιξε ο καιρός, όπως στο Black Duck στην πλατεία Κλαυθμώνος. Καροτσάδα στο Φάληρο, δίπλα στη θάλασσα. Μεταξύ μας, ούτε εγώ περνάω άσχημα σε αυτά, κι ας τα λέω «γεροντίστικα».
- Κάνε παρέα με άλλα ζευγάρια με μωρά. Και με baby-friendly singles.
Τις στιγμές που θα χρειαστείς κατανόηση, καλό είναι να την έχεις. Ω, υπάρχουν συνέχεια τέτοιες στιγμές: όταν το μωρό κλαίει απαρηγόρητο γιατί νυστάζει, δεν θέλεις κάποιον που θα ξεφυσάει αγανακτισμένος. Όταν το μωρό θα τρώει, δεν θέλεις κάποιον που θα ανάψει τσιγάρο ακριβώς δίπλα του. Όταν το μωρό θα θέλει άλλαγμα, δεν θέλεις κάποιον να σε ρωτήσει «δηλαδή τι θα πάθει αν μείνει μερικές ώρες με τα κακά του;».
- Τα ξενοδοχεία είναι φίλοι σου.
Αν πριν μερικά χρόνια σου έλεγαν πως θα πίνεις τον καφέ σου και μέσα σε ξενοδοχεία, ίσως να γέλαγες. Ίσως ακόμη να γελάς. Σκέψου το καλύτερα όμως: σε αντίθεση με τις καφετέριες, τα ξενοδοχεία είναι κάτι παραπάνω από φιλόξενα για τα μωρά. Τα ξενοδοχεία είναι εξοπλισμένα με αλλαξιέρες και καρεκλάκια φαγητού. Τα ξενοδοχεία έχουν το πιο φιλικό προσωπικό. Για τα ξενοδοχεία, τα μωρά είναι πελάτες. Και επειδή τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι πιάνουν το νόημα, θα δεις να διοργανώνονται σε πολλά ξενοδοχεία της Αθήνας brunch για τους γονείς, όσο τα παιδιά απασχολούνται από παιδαγωγούς. Παράδεισος.
- Αποδέξου πως πλέον αυτή είναι η ζωή σου.
Την ώρα που ο προ-μωρού εαυτός σου θα ξυπνούσε με ελαφρύ hangover, θα σερνόταν νωχελικά μέχρι το σαλόνι και θα έβλεπε τεμπέλικα τηλεόραση πίνοντας καφέ και τρώγοντας κρύα πίτσα, εσύ έχεις ήδη επισκεφθεί μια παιδική χαρά, έχεις φτιάξει μια αυτοσχέδια μπάντα από κουζινικά, έχεις ακούσει όλο το cd με τα παιδικά τραγουδάκια, έχεις παρασκευάσει δύο παιδικά γεύματα, έχεις αλλάξει δύο πάνες και πας για την τρίτη. Ακούγεται θλιβερό αλλά δεν είναι, παρά μόνον αν εσύ πιστέψεις πως είναι. Τα Σαββατοκύριακά σου είναι πια λιγότερο «δικά σου» αλλά είναι πιο πλούσια σε δραστηριότητες, σε εμπειρίες, σε συναισθήματα, σε φωνές, σε φιλιά, σε αγκαλιές. Και μεταξύ μας, ποτέ μου δεν συμπάθησα το hangover. Ούτε την κρύα πίτσα