«Σούζι Τρώς!», «Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι», «Έχω και κότερο. Πάμε μια βόλτα;», είναι μερικές από τις ατάκες ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου, που όλοι έχουμε δει, αλλά και αν όχι, όλοι γνωρίζουμε και ίσως χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας, χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε.
Οι αλησμόνητες ατάκες του ελληνικού κινηματογράφου, προέρχονται κυρίως από ταινίες του ’50 και ’60, που τότε, τίποτα δεν είχε να ζηλέψει η Ελλάδα από την παραγωγή ταινιών της. Οι φράσεις αυτές, οι λεγόμενες «ατάκες» δηλαδή, είναι αυτές που κρατούν ζωντανή την ανάμνηση της ταινίας και φυσικά του ηθοποιού που την έχει πει και πολλές φορές στις ελληνικές ταινίες, οι ατάκες δεν υπήρχαν καν στο σενάριο. Αυτό είναι και το στοιχείο που κάνει τις ατάκες αξέχαστες, το στοιχείο της φυσικότητας.
Μαζέψαμε τις φράσεις που θεωρούμε αλησμόνητες και σας τις παραδίδουμε σαν «τιμή» στον ελληνικό κινηματογράφο που όλοι αγαπήσαμε.
(Οι φωτογραφίες ανήκουν στη σελίδα του Facebook Finos Film Official)
Από την ταινία «O Ψεύτης» (1968)
Από την ταινία «Γαμπρός από το Λονδίνο» (1967)
Από την ταινία «Η Γυναίκα μου Τρελλάθηκε» (1966)
Από την ταινία «Η Θεία από το Σικάγο» (1957)
Από την ταινία «Η Κόμησσα της Κέρκυρας» (1972)
Από την ταινία «Η Νεράιδα και το Παληκάρι» (1969)
Από την ταινία «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» (1960)
Από την ταινία «Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι» (1971)
Από την ταινία «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη» (1968)
Από την ταινία «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια» (1965)
Από την ταινία «Μια Τρελλή Τρελλή Σαραντάρα» (1970)
Από την ταινία «Μια Τρελλή Τρελλή Σαραντάρα» (1970)
Από την ταινία «Νύχτα Γάμου» (1967)
Από την ταινία «Ο Ηλίας του 16ου» (1959)
Από την ταινία «Ο Θησαυρός του Μακαρίτη» (1959)
Από την ταινία «Ο Φίλος μου ο Λευτεράκης» (1963)
Από την ταινία «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται» (1948)
Από την ταινία «Υπάρχει και Φιλότιμο» (1965).