Οι συγκρούσεις, οι διαφωνίες και οι καβγάδες, υπάρχουν σε όλες τις οικογένειες. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς τα αντιμετωπίζουμε και με ποιο τρόπο τα επιλύουμε (ή δεν τα επιλύουμε).
Πρωταρχική σημασία έχουν τα συναισθήματα. Για παράδειγμα, όταν έχετε με τον σύντροφό σας μια διαφωνία χρειάζεται να αναγνωρίσετε το πώς αισθάνεστε, αλλά και το πώς αισθάνεται ο σύντροφός σας. Όταν τα συναισθήματα παραμεριστούν, τότε οι δυο πλευρές θα αυξήσουν την ένταση, καθώς θα αρχίσουν να παίζουν αυτό που λέμε «τέννις επιχειρημάτων», εκσφενδονίζοντας ο ένας στον άλλο γεγονότα και επιχειρήματα που ενισχύουν την άποψή τους. Σε αυτού του είδους τη σύγκρουση, ο στόχος των εμπλεκόμενων είναι να κερδίσουν τη «μάχη», να κερδίσουν πόντους και όχι να βρεθεί μια εφικτή λύση.
Aνάλυσε Το | Πώς να ελέγξεις τη συνεχή πείνα (για εγκύους και μη…)
Ένας άλλος τρόπος σύγκρουσης είναι η τακτική του αντιπερισπασμού, δηλαδή η αποφυγή της σύγκρουσης και άρα η αποφυγή της επίλυσης των διαφωνιών. Για παράδειγμα, αντί οι σύντροφοι να μιλούν για το πρόβλημα, λένε ή κάνουν κάτι άλλο. Κάποιες φορές, η καθυστέρηση της συζήτησης μπορεί να βοηθάει, όμως το να μην συζητιούνται οι διαφορές, έχει σαν αποτέλεσμα την απουσία τελικά της οικειότητας.
Υπάρχει και ένα άλλο είδος σύγκρουσης. Αυτό που ο ένας πάντα θυσιάζεται, δε ζητάει και τελικά καταλήγει με πολύ θυμό μέσα του, πικρία, τα οποία εκφράζονται κάποια στιγμή άμεσα ή έμμεσα.
Όταν τα παιδιά γίνονται επανειλημμένα θεατές τέτοιων συγκρούσεων, μπαίνουν αυτόματα σε μια κατάσταση επιφυλακής και άγχους για το τι θα ακολουθήσει και πότε θα έρθει το επόμενο ξέσπασμα. Αυτή η διαδικασία, δεν επιτρέπει στο παιδί να επενδύσει την ενέργειά του σε εμπειρίες που θα βοηθήσουν την ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη, καθώς η ενέργειά τους ξοδεύεται στην ανάγκη να επιβεβαιώνουν συνεχώς την αίσθηση ασφάλειάς τους.
Αποτελεσματικοί τρόποι σύγκρουσης
- Επικεντρωθείτε σε ένα μόνο ζήτημα το οποίο θα συμφωνήσετε ότι είναι εκείνο που θα προσπαθήσετε στην παρούσα φάση να επιλύσετε. Πολλές φορές από το ένα θέμα πηγαίνουμε στο άλλο και χάνουμε tο νόημα. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να εστιάσετε σε ένα ζήτημα τη φορά.
- Μεγάλη σημασία έχει το πώς θα εκφράσουμε κάτι που μας ενοχλεί. Είναι πολύ διαφορετικό να πούμε «δεν με βοηθάς και είσαι όλη μέρα στο λαπ τοπ και δεν σκέφτεσαι ότι δεν μπορώ να τα κάνω όλα…» από το να μιλήσουμε για το πώς νιώθουμε εμείς, χωρίς να μιλήσουμε για τον άλλο. Για παράδειγμα, «Νιώθω παραμελημένη όταν σου μιλάω και ασχολείσαι μόνιμα με το τηλέφωνό σου» ή «νιώθω μεγάλη μοναξιά όταν κοιμάσαι στον καναπέ αντί για το κρεβάτι μας». Μιλώντας για το πώς αισθάνεσαι εσύ και με κατηγορίες προς τον άλλο, θα βοηθήσει και το παιδί της οικογένειας να αισθάνεται ασφαλές αλλά και να αναπτύξει συναισθηματική νοημοσύνη, αναγνωρίζοντας τα συναισθήματά του και του άλλου. Είναι επίσης, πιο πιθανό, να υιοθετήσει και εκείνο, το ίδιο στυλ αντιπαράθεσης.
- Προσπάθησε να απαλλαγείς από την ανάγκη για νίκη στις συγκρούσεις. Το ζητούμενο δεν είναι η νίκη, δεν πρόκειται για μάχη, αλλά για κατανόηση.
- Μην συσσωρεύεις θυμό μέσα σου. Μην ξεχνάς… Ο θυμός είναι το δηλητήριο που πίνεις εσύ και περιμένεις να πάθει κάτι κακό ο άλλος. Ωστόσο, το κακό το παθαίνεις εσύ. Η σύγκρουση είναι ωφέλιμη, από τι στιγμή που θα γίνει σωστά, με στόχο την επικοινωνία και την κατανόηση.
Μην ξεχνάς πως ο στόχος της σύγκρουσης, δεν είναι η χειραγώγηση. Δηλαδή να πράξει ο άλλος όπως εσύ θα ήθελες, αλλά η καλλιέργεια και η διατήρηση καλών σχέσεων. Ίσως εάν αντιληφθείς τα συναισθήματα και της άλλης πλευράς, να διαφοροποιηθεί το συναίσθημα σου. Άρα ο στόχος είναι η ουσιαστική επικοινωνία.
Να είσαι καλά!
Σ.
Ιnstagram : sandy_koutsostamati
Twitter: S_Koutsostamati
Facebook page: Σάντυ Κουτσοσταμάτη