«Καραντίνα», «Απαγόρευση εξόδου», «Εγκλεισμός». Όλες αυτές είναι λέξεις που ακούμε πολύ τον τελευταίο καιρό και έχουν όλες ένα αρνητικό πρόσημο στη συνείδηση μας, καθώς έχουν συνδεθεί ιστορικά με πολέμους και κρίσεις.
Ανάλυσέ το | Κορονοϊός: Πώς να μιλήσουμε στα παιδιά
Επέλεξα έναν θετικό τίτλο γι’ αυτό το άρθρο, γιατί συνειδητά ήθελα να αποφύγω το «πώς να μην χωρίσεις», «πώς να μην πάθεις κρίση πανικού» και όλες τις αναφορές σε συνθήκες που έχουμε συνδέσει με αρνητικά συναισθήματα. Σε άλλη περίπτωση ίσως το έγραφα. Αυτή τη φορά όμως, θεωρώ πως χρειάζεται να μεταβάλλουμε στο μυαλό μας την συνθήκη αυτής της κατάστασης των τελευταίων ημερών.
Ανάλυσέ το | Κορονοϊός: Πώς να διαχειριστείς τον παράλογο φόβο
Μια φίλη μου είπε τη φράση: «πότε ξαναυπήρχε παύση χωρίς ενοχή;» Συμφωνώ απόλυτα. Αυτή τη φορά κάνουμε όλοι ένα διάλειμμα από όλα όσα συνηθίζαμε να πράττουμε. Έχουμε την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε τις επιλογές μας αλλά και να εκτιμήσουμε την παρουσία ανθρώπων στη ζωή μας. Μέσα από την ασφάλεια του σπιτιού μας, έχουμε την ευκαιρία να εκτιμήσουμε όλα όσα μέχρι πρότινος ήταν δεδομένα. Ξαφνικά, μετά από 19 ημέρες που είμαι στο σπίτι, μπορώ να ζήσω ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια μου και να εστιάσω σε ό,τι έχει πραγματική σημασία. Έχω την αίσθηση, πως όταν αρθούν τα μέτρα, η ζωή μου δεν θα είναι η ίδια.
Μέσα από αυτή την οπτική των πραγμάτων, αλλάζει αυτόματα και το συναίσθημα άρα και η συμπεριφορά μας. Πόσο διαφορετικό να νιώθεις πως είσαι έγκλειστος, απ’ το να θεωρείς ότι, έστω και με άσχημη αφορμή, έχει δοθεί μια τέτοια ανεκτίμητη δυνατότητα;
Μου στέλνετε πάρα πολλά μηνύματα… ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό.
Μου λέτε ότι δυσκολεύεστε να είστε με τον άλλον 24 ώρες μαζί. Αναρωτιέμαι εάν η δυσκολία σχετίζεται με την αλλαγή των συνηθειών και των δύο, άρα σε εσωτερική αναστάτωση ή εάν σχετίζεται με θέματα τα οποία έμπαιναν «κάτω από το χαλί» και αφορούν τη σχέση, οπότε τώρα αναδύονται.
Ίσως συμβαίνουν και τα δυο.
Βασική προϋπόθεση για να πετύχουμε μια αλλαγή είναι η ανάληψη προσωπικής ευθύνης. Δεν είναι εκεί ο άλλος για να σε κάνει να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, εάν εσύ δεν έχεις αντιληφθεί πώς αυτό ξεκινά και τελειώνει σε εσένα. Δεν θα σου αλλάξει κάποιος άλλος την ψυχολογία. Αυτό είναι δική σου ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου.
Φυσικά, υπάρχει πολύ συχνά η προσδοκία ανάμεσα στους συντρόφους, ο ένας να είναι εκεί για τον άλλον, όταν το χρειάζονται. Φυσικά! Αλλά αυτό μπορεί να λειτουργήσει μόνο όταν ο καθένας φροντίζει τον εαυτό του και τις ανάγκες του. Φαντάσου δυο ανθρώπους να κρατιούνται χέρι χέρι και άλλους δυο, ο ένας να έχει πέσει επάνω στον άλλο. Πόσο εύκολο είναι να κουραστούν κάποια στιγμή και να αρχίσουν τις αλληλοκατηγορίες;…
Σε αυτή τη φάση λοιπόν, που όλοι μένουμε μέσα, ας εξετάσουμε τη δομή της σχέσης μας, και ας στρέψουμε την προσοχή μας, ο καθένας στον εαυτό του. ας κοιτάξουμε μέσα μας και ας δούμε αντιληφθούμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας, τον σύντροφο μας αλλά και τους άλλους. Ας φωτιστούμε με την διάθεση της αυτοεξέλιξης και ας μετατρέψουμε όλα αυτά σε δική μας προσωπική μας νίκη.
Εύχομαι να προσέχεις τον εαυτό σου, αφού έχεις συνειδητοποιήσει ακόμη πιο πολύ, πόσο σημαντική είσαι.
Σ.
Ιnstagram : sandy_koutsostamati
Twitter: S_Koutsostamati Facebook page: Σάντυ Κουτσοσταμάτη