Σου έχει τύχει να παρακολουθήσεις μια ταινία με φίλους, και φεύγοντας ο καθένας σας να κάνει εντελώς διαφορετικά σχόλια για εκείνη; Είναι γιατί ο καθένας έχει μια δική του ξεχωριστή μοναδική ματιά να αξιολογεί τα γεγονότα, τις καταστάσεις, τον κόσμο και τους ανθρώπους.
Έτσι, κάτι που εσύ αυτή τη στιγμή βιώνεις ως πρόβλημα, ίσως, κάποιος άλλος το βιώνει ως τύχη. Αυτό που εσύ βιώνεις ως αποτυχία, κάποιος άλλος ίσως να το βίωνε ως εμπειρία. Αυτό που εσύ βιώνεις ως αδιέξοδο, κάποιος άλλος ίσως το βιώνει ως ευκαιρία για αλλαγή.
Αν εξαιρέσουμε τα ουσιαστικά σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, οι υπόλοιπες συνθήκες, θα μπορούσαν να θεωρηθούν προβλήματα μέσα από την υποκειμενική ματιά του καθενός.
Πάντα μπορεί να υπάρξει πρόβλημα, εάν σκεφτόμαστε προς εκείνη την κατεύθυνση. Ακόμη και στον παράδεισο να βρεθούμε, πολύ σύντομα ίσως πούμε «είναι ωραία, όμως…» Μόλις αρχίζει να μπαίνει το «όμως», εκεί ξεκινά και μια μόνιμη αέναη αναζήτηση του «καλύτερου». Πότε σταματάει αυτό; Δυστυχώς ποτέ. Γιατί εάν δεν είμαι ικανοποιημένος με αυτά που έχω, δεν θα είμαι ποτέ. Γιατί έτσι έχω μάθει να σκέφτομαι.
Κάποιοι θα αναρωτηθούν σε αυτό το σημείο, «Αν είμαστε πάντα ικανοποιημένοι με αυτό που έχουμε δεν θα βάζουμε στόχους». Γιατί λοιπόν, η απόφαση διεκπεραίωσης ενός στόχου προϋποθέτει την ανικανοποίηση και όχι την ανάγκη εξέλιξης η οποία αντιθέτως, προέρχεται από την αγάπη για τον εαυτό μας, τη ζωή και τους κοντινούς μας ανθρώπους;
Υπάρχει λοιπόν ένα σημείο που η ανάγκη για εξέλιξη σταματά και ξεκινά η αυτοκατηγορία και η ανικανοποίηση. Ο καθένα μας, εάν στραφεί με ειλικρίνεια μέσα του, θα βρει το δικό του όριο. Τι τον εκφράζει και τι κάνει απλά για να το κάνει.
Μήπως λοιπόν, τελικά δεν υπάρχουν προβλήματα, αλλά καταστάσεις που χρειάζεται να διαχειριστείς στο παρόν για να μην τις κουβαλάς μαζί σου σε ό,τι κάνεις; Τα προβλήματα δημιουργούνται από το μυαλό μας και χρειάζονται χρόνο για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Αν διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις έγκαιρα, τα προβλήματα δεν θα έχουν χώρο στην ζωή σου. Όταν δημιουργείς πρόβλημα, δημιουργείς και πόνο. Αυτό που χρειάζεται είναι να πάρεις μια απλή απόφαση: Ό,τι κι αν γίνει δεν θα δημιουργήσω ξανά πόνο στον εαυτό μου.
Τι θα συμβεί εάν αντί για να ασχολούμαστε με αυτά που δεν έχουμε ασχολούμαστε με αυτά που έχουμε;
Ξέρω ότι πολλοί μεγαλώσαμε με μια μαμά ή μπαμπά που μας έλεγε «μπορείς και καλύτερα» Μα πάντα υπάρχει το καλύτερο και πάντα θα υπάρχει το χειρότερο. Που σταματάει και που ξεκινάει αυτό; Η ουσία είναι να εκτιμούμε αυτά που έχουμε και μέσα από αυτό το πλαίσιο να βάζουμε στόχους αυτοεξέλιξης.
Ηρέμησε και απόλαυσε αυτά που έχεις. Σίγουρα θα ανακαλύψεις ότι αυτά που έχεις είναι πολύ περισσότερα από αυτά που νομίζεις, αν αρχίσεις να ασχολείσαι με αυτά. Αν δηλαδή σηκώνεσαι το πρωί και αντί να σκέπτεσαι «πάλι θα πάω σ’αυτή τη δουλειά που δεν με ικανοποιεί για τον ένα ή τον άλλο λόγο» μπορείς να πεις «τι τύχη να έχω δουλειά, να σηκώνομαι το πρωί και να πηγαίνω στη δουλειά μου».
Αν σε ρωτήσω ποιο πρόβλημα αντιμετωπίζεις αυτή την στιγμή στο ΤΩΡΑ το πιθανότερο είναι ότι δεν θα πάρω κάποια απάντηση. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν είναι αδύνατον να έχεις πρόβλημα όταν η προσοχή σου είναι εντελώς στραμμένη στο τώρα.
Και μην ξεχνάς, η ζωή απαρτίζεται από ημέρες, νύχτες, ώρες, δουλειές, καθημερινότητα, ρουτίνα. Και αυτό πρέπει να είναι αρκετό.
Να είσαι καλά!
Σ.
Ιnstagram : sandy_koutsostamati
Twitter: S_Koutsostamati
Facebook page: Σάντυ Κουτσοσταμάτη
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
