H εγκυμοσύνη προχωράει και η κοιλιά μου τώρα στον 7ο μήνα είναι πραγματικά αστεία…
Κάποιοι με ρωτάνε αν είμαι στις μέρες μου και άλλοι αν έχω δίδυμα… Θέλω να τους δολοφονήσω αλλά από την άλλη όταν με βλέπω στον καθρέφτη από το πλάι σκέφτομαι «έχουν δίκιο!!»
Το πιο αστείο απ΄ όλα είναι όταν με πήρε τηλέφωνο η γιατρός μου ενώ κρατούσε στα χέρια της τα αποτελέσματα από την καμπύλη σακχάρου: «Σάντυ μου» μου είπε, «πρέπει να κόψουμε για λίγο τα ζυμαρικά και τα γλυκά».
Σε μένα μιλάει, σκέφτηκα, που έχω να φάω ζυμαρικό 5 μήνες και έχω πεθάνει στα λαδερά και στα σέλινα;… Εντάξει κάτι παγωτάκια τα έφαγα κι εγώ, αλλά τόσο μετρημένα που πραγματικά δεν μπορούσα να εξηγήσω το αυξημένο σάκχαρο. Το μόνο που μπορεί να δίνει μια εξήγηση είναι οι μπάρες που έφτιαχνα μόνη μου και πραγματικά τις κατανάλωνα σε καθημερινή βάση, πρωί και απόγευμα… Υγιεινές μεν, αλλά περιείχαν φουντουκοβούτυρο (το οποίο παρεμπιπτόντως είναι απίστευτα γευστικό), μέλι και μαύρη σοκολάτα… «Πάει κι αυτή η απόλαυση» σκέφτηκα…
Έτσι, αρκούμαι στα φρούτα (που έμαθα ότι κι αυτά αν καταναλώνονται σε μεγάλη ποσότητα μπορεί να δημιουργήσουν το ίδιο πρόβλημα)…
Το σάκχαρό μου ήταν οριακά υψηλό. Μέσα μου αμφισβητώ τα αποτελέσματα. Από την άλλη έχω πολλά από τα συμπτώματα που συνοδεύουν την αύξηση του σακχάρου. Κάποια από αυτά είναι η αυξημένη δίψα, η συχνοουρία, η μεγάλη κόπωση, η αλλαγή στην όραση, οι συχνές ουρολοιμώξεις ή κολπίτιδες. Θέλει προσοχή γιατί το αυξημένο σάκχαρο μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τόσο τη μητέρα όσο και το μωρό.
Ό,τι με ευχαριστούσε σταδιακά περιορίζεται και δυσκολεύει… όπως και ο ύπνος. Εκτός από τη συχνοουρία και τις σβούρες της μικρούλας στην κοιλιά μου, έχω μεγάλη δυσκολία να βολευτώ… Μπρούμυτα δεν μπορώ, ανάσκελα δεν κάνει, από δεξιά πονάω γιατί πιέζονται τα πλευρά μου και έτσι μένει μόνο η αριστερή πλευρά. Φυσικά, σχεδόν κάθε μέρα ξυπνάω πιασμένη…
Δεν πειράζει έχω την λάμψη της εγκύου, όπως λένε, μάλλον για να μας δίνουν κουράγιο…
Περιμένω να έρθει ο Ιούλιος σαν τους φυλακισμένους…
Όσο όμως κι αν γκρινιάζω, δεν παύει να υπερτερεί σε σχέση με όλα τα παραπάνω ένα ακλόνητο συναίσθημα ευγνωμοσύνης και χαράς. Όσες κι αν είναι οι δυσκολίες, έχω την επίγνωση ότι η εγκυμοσύνη μου, είναι ένα δώρο… Ένα δώρο για μένα και για όσες μανούλες ήθελαν ένα μωράκι.
Πολλές από εσάς μου γράφετε ότι δυσκολεύεστε στη σύλληψη, ή βιώσατε όπως εγω κάποια αποβολή. Πραγματικά, μην απογοητεύεστε… το μόνο που χρειάζεται είναι ηρεμία, θετική σκέψη και να ζείτε το τώρα….
Αλλά επανέρχομαι σε εμάς τις εγκυούλες… ξέρω ότι πολλές είστε στο κρεβάτι και άλλες κάνετε 9 μήνες εμετούς… τρομερή ταλαιπωρία… Εγώ δεν έχω κάτι από αυτά και πάλι δυσφορώ…. Ωστόσο, το «μετά» πιστέψτε με θα σας ανταμείψει.
Προχθές ήταν η γιορτή της μητέρας… Πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα να συγκριθεί με το συναίσθημα της μαμά που το παιδί της της λέει «Χρόνια πολλά μαμάκα! Είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου». Όσες επιτυχίες, συγκινήσεις, χαρές, ικανοποιήσεις κι αν έχω ζήσει στο παρελθόν, τίποτα δεν συγκρίνεται με τα συναισθήματα που μου δίνει η μικρή μου. Και αυτό όσο πάει γιγαντώνεται…
Έτσι, όλα αξίζουν τον κόπο… Χαίρομαι απερίγραπτα που μου γράφετε τόσο συχνά. Μαζί με εσάς νιώθω ότι δεν είμαι μόνη μου σε όλα αυτά!
Να είστε καλά!
Σ.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
