Ανάλυσέ το: Γράμμα Νο 13 από την Σάντυ Κουτσοσταμάτη

Η Σάντυ Κουτσοσταμάτη μιλά για τα ελληνικά παράδοξα και την ιδιαίτερη ψυχολογία των Ελλήνων...<br />

ΓΡΑΦΕΙ: NAFSIKA MAVROMOUSTAKOU

Την προηγούμενη εβδομάδα μιλούσα με την Ελένη Στασινοπούλου (Editor in Chief στο missbloom.gr) και συζητήσαμε λίγο για τις εκλογές. Μου πρότεινε να γράψω γι’ αυτό στο επόμενό μου άρθρο… Δεν είμαι πολιτικός αναλυτής, δεν είμαι σίγουρα πολιτικός, δεν παύω όμως να είμαι ενεργός πολίτης αυτής της χώρας και άρα να έχω το δικαίωμα και την ελευθερία να εκφράσω την άποψή μου για τα γεγονότα… Εξάλλου η γνώμη είναι σαν (θα το πώς ευπρεπώς…) σαν τη μύτη: Όλοι έχουμε και από μια…

Άκουσα από πολλούς ότι αυτές οι εκλογές ήταν οι πιο σημαντικές στην ιστορία μας, μετά την μεταπολίτευση. Δηλαδή οι προηγούμενες που έφτασαν τη χώρα εδώ που είναι τώρα δεν ήταν; Δυστυχώς εμείς οι Έλληνες, πρέπει πρώτα να πάθουμε και μετά να μάθουμε… Μέχρι να πάθουμε, οι πράξεις μας και οι πράξεις των γύρω μας, θεωρούνται ασήμαντες.

Ακόμη και κάτι που είναι οφθαλμοφανές ότι αν συνεχιστεί θα επιφέρει κάποια δυσάρεστη συνέπεια, μέχρι να ζήσουμε την δυσάρεστη αυτή συνέπεια, δεν σκεφτόμαστε ότι είναι ευθύνη μας να κάνουμε κάτι για να την αποτρέψουμε.

Φυσικά και οι πολιτικοί μας, έχουν ακριβώς την ίδια νοοτροπία… Λογικό. Αφού εμείς τους επιλέγουμε. Οι επιλογές μας καθρέφτιζαν τόσα χρόνια τους γονείς, τους παππούδες μας και τελικά εμάς τους ίδιους, που οι περισσότεροι κληρονομήσαμε αρκετά παράξενα ιδεώδη…



Τι επικράτησε;

  • Ωχαδερφισμός (σιγά μωρέ, μόνο εγώ κλέβω το δημόσιο;…)
  • Αναξιοκρατία και έλλειψη κοινωνικής ευθύνης με την αθώα μορφή ρουσφετιών («θα βολέψει την κόρη μου, θα τον ψηφίσω»- ακόμη κι αν ξέρω που ότι δεν πληρεί καμία από τις λογικές προϋποθέσεις ενός πολιτικού που μπορεί να προσφέρει, αντί να βλάψει τη χώρα του).
  • Μεγαλομανία που εκφράζεται με τη μορφή ασύστολης σπατάλης και δανείων (στεγαστικό, καταναλωτικό κλπ, όπως και η μεγαλύτερη κατά τη γνώμη μου παγίδα: οι πιστωτικές κάρτες)

Νομίζω αυτά φτάνουν για να οδηγήσουν κάποια στιγμή ένα κράτος σε χάος.



Ρώτησα μια γνωστή μου που είναι Γερμανίδα,
πώς τα καταφέρνουν και πάντα βρίσκονται σε θέση εξουσίας στην Ευρώπη. Η απάντηση ήταν απλή και αφοπλιστική… «Μα ο Γερμανός αν κλέψει από το κράτος νιώθει ότι κλέβει από τον ίδιο του τον εαυτό και από το παιδί του… Δεν θα ξοδέψει παραπάνω από αυτό που έχει γιατί ξέρει ότι μετά θα λουστεί τις συνέπειες… Kαι φυσικά δουλεύει πολύ…».

Δεν λέω ότι ξαφνικά ζηλεύω τους Γερμανούς ή ότι θα ήθελα να ζω εκεί, όμως πόσο λογικό μου φαίνεται από πού μου είπε… Τόσο απλό, τόσο λογικό και τόσο μακριά από τη δική μας πραγματικότητα…

Από την άλλη, θα πει και ο Έλληνας «Γιατί να μην κλέψω εγώ, για να τα φάνε οι πολιτικοί;;…». Το παράλογο είναι ότι εκείνος που θα εκφράσει αυτή τη λογική επίσης αγανακτισμένη απορία, εκείνος είναι που στις τελευταίες εκλογές τους ψήφισε. (!!!?????!!!!) Μπορεί και να κουνούσε το σημαιάκι του κόμματος σε κάποια από τις ομιλίες…





Για να δώσω μια πιθανή εξήγηση, σαν ψυχολόγος το μόνο που έχω να υποθέσω είναι ότι κουβαλάμε πολλά σύνδρομα κατωτερότητας…

Έτσι, νομίζουμε ότι οι πράξεις μας είναι ασήμαντες…
Δεν νομίζω ότι έχουμε πραγματικά καταλάβει την έννοια της δημοκρατίας. Μάλλον είμαστε ακόμη στην κατοχική ή και χουντική νοοτροπία που οι Έλληνες σκέφτονταν ότι δεν έχουν λόγο αφού άλλοι αποφασίζουν γι’αυτούς και την τύχη τους.

Η δημοκρατία μας βέβαια λειτουργεί και σαν μοναρχία
, αφού ο αρχηγός της εκλέγουσας κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός, δρα στην ουσία ανεξέλεγκτος και χωρίς τα λάθη του να έχουν συνέπειες για τον ίδιο. Δεν υπάρχει ένας ανεξάρτητος μηχανισμός (ξαναλέω ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ) που να δρα ελεγκτικά στους πολιτικούς μας.

Στις φετινές εκλογές αισθάνθηκα σα να παρακολουθώ Eurovision με τόσα κόμματα υποψήφια
(κάτι που δεν κατακρίνω. Απεναντίας.) και τα outsider να μπαίνουν στην τελική 5άδα (βλ. Χρυσή Αυγή). Θυμήθηκα τα «τέρατα» της Eurovision του 2006 τους Lordi (δεν το θυμόμουν-μόλις το τσέκαρα το youtube). Ο κιθαρίστας είναι ίδιος με έναν από τους πλέον βουλευτές της Χρ. Αυγής.





Άκουσα να σχολιάζουν ότι αυτή ήταν η φωνή των οργισμένων Ελλήνων. Δηλαδή θα έπρεπε κι εγώ να τους ψηφίσω;;;

Τώρα έχουν χωριστεί σε εκείνους που είναι υπέρ του μνημονίου, κατά ή ουδέτεροι. Όπως λέει και ο άντρας μου, όταν βλέπουμε ειδήσεις «τώρα άρχισε η τρομοκρατία», αν μείνουμε στο μνημόνιο δεν έχουμε μέλλον (όπως και οι υπόλοιπες χώρες που δανείστηκαν από το ΔΝΤ), αν βγούμε θα πτωχεύσουμε… (Τώρα πλουτίζουμε δηλαδή;).

Γενικά, από τα ΜΜΕ, η κατάσταση παρουσιάζεται «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».
Όπως είπε και ο Μέριλιν Μάνσον στο ντοκιμαντέρ «Ακύρηχτος Πόλεμος» του Μάικλ Μουρ, «ο φοβισμένος πολίτης είναι καλύτερος καταναλωτής… ».



Ας τους πει κάποιος ότι πλέον δεν έχουμε για να καταναλώσουμε…

Είτε πούμε όχι στο μνημόνιο, είτε πούμε ναι, είτε μείνουμε στο ευρώ είτε πάμε στη δραχμή, η Ελλάδα δεν θα έχει κερδίσει το παιχνίδι παρά μόνο αν μάθουμε από τα λάθη μας και αλλάξουμε νοοτροπία.

Να είστε καλά!!
Σ.


Περιμένω προτάσεις σας για θέματα στο facebook (Sandy Koutsostamati) twitter (@S_Koutsostamati) ή στο mail koutsostamati@gmail.com.

Διάβασε επίσης από την Σάντυ Κουτσοσταμάτη:


Aπαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή,αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα.