Aνάλυσέ το: Γράμμα από την Σάντυ
Στην αναμονή... Έφτασε λοιπόν το τέλος του 9ου μήνα. Αυτές οι μέρες της αναμονής περιέχουν ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων… Αγωνία, άγχος, χαρά, ανυπομονησία να γνωρίσω αυτό το πλάσμα που μέχρι τώρα ζούσε στο ίδιο μου το σώμα και κυρίως ευτυχία που φέρνω ένα παιδί στον κόσμο…
Στην αναμονή…
Έφτασε λοιπόν το τέλος του 9ου μήνα…. Αυτές οι μέρες της αναμονής περιέχουν ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων… Αγωνία, άγχος, χαρά, ανυπομονησία να γνωρίσω αυτό το πλάσμα που μέχρι τώρα ζούσε στο ίδιο μου το σώμα και κυρίως ευτυχία που φέρνω ένα παιδί στον κόσμο…
Ωστόσο, δεν παύει να στριφογυρνάει στο μυαλό μου τι είδους γονέας θα ήθελα να είμαι… Ποια είναι τα όνειρα που κάνω για την μικρούλα;… Ποιος θέλω να είναι ο ρόλος μου;… Τι πιο σημαντικό έχω να της μάθω; Ποιοι είναι οι στόχοι που θέλω να πραγματοποιήσω για να νιώσω ικανοποιημένη με τον εαυτό μου μετά από χρόνια;
Από όποια μεριά κι αν το σκεφτώ, το πρώτο που θέλω για εκείνη είναι να είναι υγιής. Μετά την υγεία της, σκέφτομαι ότι στη ζωή της θέλω να είμαι ευτυχισμένη. Η ευτυχία της μοιάζει να είναι η λέξη στην οποία καταλήγουν όλες μου οι σκέψεις. Δε με νοιάζει αν θα γίνει πλούσια, αν θα γίνει πετυχημένη, τι δουλειά θα επιλέξει, το που θα ζει και με ποιον. Όλα καταλήγουν στο αν θα είναι ευτυχισμένη,. Αν θα είναι ευτυχισμένη, ας κάνει ό,τι θέλει…. (αρκεί να μην βλάπτει ή ζει εις βάρος των γύρω της)
Τι είναι όμως η ευτυχία; Πόσο εύκολο είναι να την κατακτήσεις και ποια είναι τα εφόδια που χρειάζεται να της μεταδώσω ώστε να μπορέσει να την διεκδικήσει;
Το πρώτο είναι η αυτοεκτίμηση.
Πώς μπορεί κάποιος να νιώθει ευτυχισμένος αν δεν αγαπά και δεν εκτιμά τον εαυτό του; Αν δεν τον επιβραβεύει και δεν αναγνωρίζει τις προσπάθειές του, άσχετα από το αποτέλεσμα;
Πολλοί γονείς που δέχομαι στο γραφείο μου, με ρωτούν «μα τι να επιβραβεύσω όταν έχει όλο αποτυχίες;» Δεν γίνεται ένα παιδί να έχει μόνο αποτυχίες, σίγουρα κάπου θα κρύβεται μία μικρή του επιτυχία, που αν ο γονέας την εντοπίσει και του την επισημάνει, αυτόματα θα αυξήσει την αυτοεκτίμηση του παιδιού. Άρα αυξάνονται και οι πιθανότητες για ευτυχία. Ένα ευτυχισμένο παιδί, είναι σίγουρα πιο δημιουργικό και πιο διεκδικητικό από ένα μίζερο παιδί που πιστεύει ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει. Έτσι, το πιθανότερο είναι να αυξηθούν και οι επιτυχίες του. Σκέφτομαι ότι για να μπορεί η κόρη μου να νιώθει ευτυχισμένη, το δεύτερο που χρειάζεται να μάθει, είναι να βάζει ρεαλιστικούς και άμεσους στόχους, για να μην απογοητεύεται. Θα πρέπει λοιπόν, αυτό που θα είναι σημαντικό για εκείνη, να είναι και για μένα. Να κατανοήσω ότι ένα μικρό καθημερινό επίτευγμα, για εκείνη θα είναι μεγάλο. Να την αφήνω να αποτυγχάνει (ακόμη κι αν η αποτυχία στην αρχή θα σημαίνει ένα μικρό πέσιμο ή μία μικρή ζημιά). Αλλιώς πώς θα μάθει πώς είναι να παίρνεις ικανοποίηση τις στιγμές που πετυχαίνεις κάτι;… Το τρίτο που σίγουρα χρειάζεται, είναι να νιώθει ασφάλεια. Για να μπορεί να είναι ευτυχισμένη, χρειάζεται αν νιώθει ήρεμη και ασφαλής. Πώς μπορεί κάποιος να διεκδικήσει την ευτυχία αν μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον ανασφάλειας ή αγωνίας; Και πότε ένα παιδί νιώθει ασφάλεια στο σπίτι του; Όταν υπάρχουν ξεκάθαρα όρια, κανόνες και ρόλοι. Πρέπει λοιπόν να της μάθω ότι οι πράξεις της έχουν συνέπειες. Κάτι που αν δεν το μάθει μικρή, θα αναγκαστεί να το μάθει με επώδυνο τρόπο, μεγάλη.
Να της δείξω ότι ο ρόλος της στο σπίτι είναι να είναι το παιδί και όχι ο γονιός. Άρα, δεν πρέπει εξουσιάζει τους γονείς της. Πρέπει να ακούει και «όχι» και να ξέρει ότι είναι «όχι» και δεν θα γίνει «ναι» μετά από κλάμα ή τσιρίδα. Διαφορετικά θα είναι σα να την μαθαίνω να κλαίει και να τσιρίζει…
Για να έχει ρόλο παιδιού στο σπίτι, θα πρέπει να κρατάω τις διαφωνίες ή συγκρούσεις μακριά της. Να μην την φορτώνω με άγχος για ζητήματα μεγάλων και να μην της στερώ την ανεμελιά της, που τη δικαιούται.
Θυμάμαι που είχα διαβάσει κάπου, ότι ο ρόλος του γονέα είναι να δημιουργήσει ένα αυτόνομο παιδί, ώστε ιδανικά να φτάσει στο σημείο να μην έχει πια την ανάγκη του. Έτσι, ο γονιός χρειάζεται να κάνει κάθε μέρα, κάτι λιγότερο και να το αφήνει να το κάνει το παιδί. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το υπενθυμίζω κάθε μέρα στον εαυτό μου, γιατί φαντάζομαι πόσο δύσκολο θα είναι να αντισταθώ στον πειρασμό να θέλω να στρώσω έναν εύκολο δρόμο μπροστά της και να την προστατεύω από οποιαδήποτε δυσκολία μπορεί να συναντήσει. Έτσι όμως, θα της στερήσω…τη ζωή. Την ευκαιρία να νιώσει δυνατή και ανεξάρτητη, ώστε να παίρνει την ικανοποίηση για κάθε τι που θα πετυχαίνει.
Όλα αυτά σκέφτομαι και ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας σ’αυτό το πρώτο γράμμα.
Η θεωρία είναι καλή… τώρα θα ζήσω και την πράξη…
Να είστε όλοι καλά!
Σ.Κ.
Aπαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα.