Ανάλυσέ το: Αντιμετώπιση προβλημάτων κατά το θηλασμό

Ο θηλασμός και ο αποθηλασμός είναι ένα μεγάλο θέμα και αυτός ίσως είναι και ο λόγος που έλαβα πολλά μηνύματά σας τα οποία αφορούν σε ερωτήματα γύρω από αυτό. Δεν είμαι ειδικός πάνω στο θηλασμό, ωστόσο, επειδή αντιμετώπιζα κάποιες δυσκολίες στην αρχή το έχω ψάξει πααααάρα πολύ… Επίσης, έχω περάσει από όλα τα στάδια και έτσι θεωρώ ότι η άποψή μου μπορεί να σας βοηθήσει.

Η ψυχολογία υποστηρίζει τον θηλασμό και συμφωνεί με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που προτείνει τα 2 με 2,5 χρόνια θηλασμού. Από την άλλη, σε καμία περίπτωση ο θηλασμός δεν προτείνεται όταν η μαμά δεν θέλει, δεν το νιώθει και δεν την ικανοποιεί. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν και τα συμπληρώματα γάλατος τα οποία κάνουν τη δουλειά τους μια χαρά.

«Δεν έχω πολύ γάλα»

Το δυσάρεστο όμως είναι ότι οι μητέρες δεν δέχονται σωστή κατεύθυνση στο θέμα αυτό, ούτε καν από τα μαιευτήρια. Έχω ακούσει ιστορίες από γυναίκες που μου διηγούνταν ότι στο μαιευτήριο έπαιρναν το μωρό τους για να του δώσουν ξένο γάλα καθώς η μητέρα «δεν είχε αρκετό». Αυτό που μου έχουν πει οι ειδικοί, είναι ότι μια μαμά έχει πάντα αρκετό γάλα για το παιδί της και αρκεί να μην απογοητευτεί στην αρχή, να έχει σωστή κατεύθυνση, να μην έχει κάποια οργανική πάθηση (κάτι το σπάνιο) και να βλέπει το όλο θέμα θετικά. Δηλαδή, να θέλει πραγματικά να θηλάσει.

Τις πρώτες μέρες παράγεται το πρωτόγαλα που είναι μεν μειωμένο σε ποσότητα, άχρωμο αλλά το πλέον θρεπτικό για το νεογέννητο μωρό μας. Πολλές μητέρες νομίζουν πως δεν έχουν αρκετό γάλα και καταφεύγουν στο ξένο γάλα... Επίσης, αυτό που συμβουλεύουν οι ειδικοί είναι στην αρχή να θηλάζετε εναλλάξ από το κάθε στήθος ώστε να ενεργοποιηθούν και τα δυο και να αρχίσουν να παράγουν το γάλα που χρειάζεται το μωράκι.

«Πονάω όταν θηλάζω»

Έχω ακούσει για γυναίκες που πονούσαν πολύ και σταμάτησαν να θηλάζουν. Οι ειδικοί και πάλι σε αυτό απαντούν ότι ο πόνος συνήθως συμβαίνει όταν το μωρό δεν πιάνει με το στόμα του σωστά τη θηλή. Όταν δηλαδή έχει τη θηλή αρκετά πιο έξω από το στόμα του. Η θηλή πρέπει να βρίσκεται βαθειά μέσα στο στόμα του, τόσο ώστε να πιάνει και μεγάλο μέρος από τη θηλαία άλω (το σκουρόχρωμο δέρμα γύρω από τη θηλή). Να θυμάσαι ότι το συχνό πλύσιμο δεν ωφελεί! Γενικά απέφυγε την υγρασία, είναι λάθος αυτό που λένε για πλύσιμο μετά από κάθε θηλασμό (έτσι επιδεινώνεται η κατάσταση). Μπορούμε να πλυθούμε μια φορά μέσα στη μέρα με νερό και σαπούνι αλλά όχι παραπάνω! Εκτός από την υγρασία του νερού, το σαπούνι προκαλεί ξηρότητα, προϋποθέσεις για ερεθισμό της θηλής.

Άλλη αιτία για τον πόνο μπορεί να είναι ο ερεθισμός που είναι φυσιολογικό να υπάρχει στις αρχή, καθώς κανείς δεν άγγιζε και δεν φιλούσε τόσο συχνά τις θηλές μας μέχρι να γεννηθεί το μωρό μας που τις ζητάει όλη μέρα και όλη νύχτα! Έτσι, αυτό που βοηθάει είναι να κυκλοφορείς χωρίς σουτιέν και να αφήνεις το στήθος σου να αερίζεται… Ακούγεται περίεργο και αστείο γιατί θα σκέφτεσαι πώς θα κυκλοφορώ έτσι στο σπίτι μου; Όμως το έκανα και βοήθησε να συνηθίσει το στήθος μου και τελικά να μην νιώθω τίποτα. Επίσης, οι ειδικοί λένε ότι το γάλα από μόνο του έχει επουλωτικές ιδιότητες. Όσο θα είσαι γυμνή άλειψε και λίγο μητρικό γάλα.


Επίσης, στην αρχή, πέρα από τη μαγεία και την ικανοποίηση της μητέρας που βλέπει το μωράκι να καταβροχθίζει το γάλα της, υπάρχουν και οι συσπάσεις στη μήτρα κάθε φορά που ξεκινά να θηλάσει το παιδί (που εμένα προσωπικά με πονούσαν τρομερά) και γενικά είναι ένα άβολο/πρωτόγνωρο συναίσθημα. Αυτά στην πορεία εξαφανίζονται… Ακόμη, η λάθος απομάκρυνση του μωρού από το στήθος μπορεί να ερεθίσει και να τραυματίσει τις θηλές.

Εάν το μωρό δεν έχει αφήσει από μόνο του τη θηλή, τότε βάζουμε το μικρό μας δαχτυλάκι στο στόμα του, ώστε να περάσει μέσα αέρας, να χαλαρώσει το πιάσιμο της θηλής και να το απομακρύνουμε χωρίς τράβηγμα.

Σε κάποιες περιπτώσεις, η μητέρα έχει πάθει μυκητίαση. Τις περισσότερες φορές, όταν πρόκειται για καντιντίαση, δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα παρά έντονος πόνος και δυστυχώς είναι κάτι που δεν το αναγνωρίζουν άμεσα οι γιατροί. Η προτεινόμενη αντιμετώπιση είναι ο περιορισμός της ζάχαρης στο ελάχιστο, μεγάλη κατανάλωση πρόβειου γιαουρτιού κι επάλειψη της θηλής -πριν από τον θηλασμό- με γέλη daktarin. Μην ξεχνάς ότι η γέλη αυτή, είναι φάρμακο και καλό είναι να είναι το τελευταίο μέτρο αντιμετώπισης.

Πάντα υπάρχει κάποιος παράγοντας στον οποίο οφείλεται ο πόνος στη διάρκεια του θηλασμού, όπως ένας μπλοκαρισμένος αδένας, ένας φραγμένος πόρος ή μαστίτιδα. Πάντα όμως υπάρχει η κατάλληλη αντιμετώπιση αν μια γυναίκα θέλει να θηλάσει.

«Έχω πάρα πολύ γάλα»

Αυτό λοιπόν ήταν το δικό μου πρόβλημα. Η Ιωαννίτα ήταν ημερών και κοιμόταν 5ωρα και 6ωρα και εγώ ξυπνούσα κάθε 2ωρο για να βγάλω γάλα με το θήλαστρο και να αλλάξω σεντόνια στο κρεβάτι που είχε γίνει μούσκεμα. Ευτυχώς, ήταν κάτι που με τη βοήθεια ειδικής μαίας πιστοποιημένης στο θηλασμό (το τονίζω γιατί είναι σημαντικό η μαία σου να έχει πιστοποιηθεί κι να κατέχει το θέμα του θηλασμού) τα κατάφερα και πρώτον δεν έπαθα μαστίτιδα και δεύτερον μετρίασα την ποσότητα παραγωγής γάλατος. ‘Έτσι, είχα όσο γάλα χρειαζόταν η μικρή. Αυτό το κατάφερα με το να θηλάζω την μικρούλα μόνο από το ένα στήθος όσο αντέχω και μετά από το άλλο. Επειδή όμως σκλήραινε έβγαζα λίγο με το θήλαστρο. Επίσης, κάποιες φορές η μικρή πνιγόταν από τη ροή του γάλατος και έτσι πρώτα έβγαζα με το θήλαστρο και μετά την θήλαζα.


«Το μωρό μου δεν θέλει άλλο θηλασμό»

Πολλές γυναίκες μπερδεύουν την «απεργία θηλασμού» που κάνουν πολλά μωρά και θεωρούν ότι έφτασε η ώρα να σταματήσουν τον θηλασμό. Η απεργία θηλασμού (nursing strike) είναι συχνό φαινόμενο, παροδικό, και δεν πρέπει να συγχέεται με τον φυσικό απογαλακτισμό. Αιτίες μπορεί να είναι η έναρξη της περιόδου σας (που αλλάζει τη γεύση του γάλατος), κάποια αλλαγή στη δίαιτά σας, η μαστίτιδα ή μια μυρωδιά διαφορετική στο σώμα σας (πχ. καινούριο αποσμητικό ή σαπούνι). Άλλες φορές μπορεί αυτό να αποτελεί αναπτυξιακό στάδιο του μωρού όπου γίνεται πιο περίεργο για το τι συμβαίνει γύρω του και εκεί που θηλάζει η προσοχή του αποσπάται εύκολα από διάφορα ερεθίσματα, σταματάει και δεν θέλει να συνεχίσει το γεύμα του! Μην πανικοβάλλεσαι.

Τάισε το μωρό σου σε κάποιο χώρο μακριά από θορύβους και ερεθίσματα που του αποσπούν την προσοχή και κάνε του πολλές αγκαλίτσες. Χρησιμοποίησε έναν μάρσιππο αγκαλιάς για να βρίσκεται σε στενή σωματική επαφή μαζί σου και προσπάθησε να το ταΐσεις όσο είναι νυσταγμένο ή μόλις έχει ξυπνήσει. Πρόσφερέ του συχνά το στήθος σου και δοκίμασε διαφορετικές στάσεις θηλασμού.

«Νυστάζω!!»

Σε καταλαβαίνω απόλυτα!! Κι εγώ νυστάζω μόνιμα από τότε που γέννησα. Μπορώ να πω πως ηρέμησα αφού έκλεισε τα δυο. Σίγουρα τα πράγματα ήταν καλύτερα μετά τον πρώτο χρόνο. Θυμάμαι που η μικρή πέρασε μια φάση, περίπου εκεί στον 6ο μήνα, που ήθελε να θηλάζει κάθε 2ωρο. Είχα εξουθενωθεί! Οι ειδικοί την ονόμασαν φάση ταχείας ανάπτυξης, εγώ όμως ήμουν σε φάση ταχείας υποανάπτυξης. Έτσι, για λίγους μήνες κοιμόμουν μαζί της. Αυτό είχε τότε σώσει το θηλασμό (…και εμένα). Καθόμουν στο πλάι και όποτε ήθελε θήλαζε. Είχα μείνει 49 κιλά, όμως τουλάχιστον κοιμόμουν! Αργότερα την σκληραγώγησα λίγο (με τις τεχνικές που έχουμε αναφέρει στο παρελθόν) και έτσι έμαθε να κοιμάται όλη νύχτα σχεδόν καθημερινά!