Ο γάμος της Φωφώκας πλησιάζει (Φωφώκα=κολλητή, κουμπάρα, νονά της κόρης μου, κάτι σαν αδεφή μου κλπ) και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει το bachelor πάρτυ!
-Γάλα από το θήλαστο για το μωρό
-Γαλά συμπληρωματικό (γιατί ποτέ δεν ξέρεις...)
-Φαγητά της Ιωαννίτας
-Βαλίτσα δική μου
-Θήλαστρο στην τσάντα
-Επιστρτράτευση γιαγιάκας
-Ενοχές κλειδωμένες στο συρτάρι
Όλα ήταν έτοιμα…
… «Μια νύχτα θα λείψω», έλεγα στον εαυτό μου για να τον πείσω να κλείσει τα εισιτήρια πριν λίγες εβδομάδες… ΄Ετσι, το αποφάσισα και να’μια, στην Κωνσαντινούπολη, μια πολλή οικεία αλλά ταυτόχρονα ξένη πόλη…
Η πτήση κράτησε μόνο 40 λεπτά και εγώ ανυπομονούσα να ζήσω την δεύτερη 5ημερη μου και να συναντήσω τις υπόλοιπες 7 όπου είχαν φτάσει το ίδιο πρωι… Τις βρήκα λοιπόν, μετά το χαμάμ , σε κατάσταση υπερ-χαλάρωσης…
Το χαμάμ, δεν περιγράφεται τόσο απλά… Το τούρκικο αυτό μπάνιο θα έπρεπε να το καθιερώσουμε στην καθημερινότητά μας, καθώς πρόκειται για μια ανεπανάληπτη εμπειρία χαλάρωσης, καθαριότητας, ευεξίας, ξεκούρασης και ηρεμίας.
Μετά το χαμάμ κουκουλωθήκαμε όλες και ψάχναμε το κοντινότερο εστιατόριο…
Μετά το φαι , ξεκούραση και βραδινή έξοδος. Μου λείπαν απίστευτα τα μικρούλια μου, όμως ακόμη θυμάμαι τον απογευματινό εκείνο ύπνο στο ξενοδοχείο… Ακόμη κι αν εκείνη την ώρα έτυχε να τρυπάνε τον διπλανό τοίχο…
Η μέλλουσα νυφούλα ήταν μές στην χαρά και εμείς χαιρόμασταν το ταξίδι σαν έφηβες… Είχα πολύ καιρό να γελάσω μέχρι δακρύων…
Συνέχεια στη σελίδα 2
Την επόμενη μέρα, αφού ήπιαμε τον παραδοσιακό τούρκικο καφέ, πήγαμε στο γνωστό παζάρι…
Η Μαριζούλα με έσωσε με τα sneakers, αφού είχα ξεχάσει να πάρω μαζί μου…
Όμως ζήλεψα και πήρα κι εγώ από το παζάρι με 15 ευρώ…
Δυστυχώς, έπρεπε να τις αφήσω και να τρέξω στο αεροδρόμιο αφού θα έφευγα μόνη μου νωρίτερα και εκείνες θα καθόντουσαν για ακόμη μια μέρα…
Για πρώτη φορά η μικρή μου κοιμήθηκε όλο το βράδυ. Η πονηρούλα ήξερε ότι δεν είναι εκεί η μαμά να τη θηλάσει, οπότε ξύπνησε απευθείας 8.00 το πρωί, ενώ με μένα ξυπνάει κάθε δυο ώρες… Πόσο απίστευτα μου έλειπαν… Όμως είχα πολλά χρόνια να πάω κάπου με τις φίλες μου και μου είχαν λείψει και εκείνες τρομερά… Έχει πλάκα, έστω για μια μέρα να σκέφτεσαι που θα πιεις καφέ και τι θα βάλεις το βράδυ… Όσο κι αν τις έχω χάσει από την καθημερινότητά μου, ξέρω πόσο σημαντικό είναι που τις έχω στη ζωή μου.
Να είσαι καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου!
Σ.
Κάνε like στη σελίδα μου στο facebook «Σάντυ Κουτσοσταμάτη» για να ενημερώνεσαι για τα άρθρα μου και όχι μόνο…
Twitter: S_Koutsostamati
Aπαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα.