1. Τα πεζοδρόμια δεν είναι πεζο-δρόμια
Είναι ιδανικά για να παρκάρεις κάτω από το σπίτι σου το μηχανάκι σου, είναι τέλεια για να παρατήσεις το καρότσι του σουπερμάρκετ, είναι ό,τι πρέπει για τουαλέτα του σκύλου σου. Αλλά σίγουρα δεν είναι φτιαγμένα για να κάνουν αυτό που λέει το όνομά τους, δηλαδή να εξυπηρετούν πεζούς. Πόσο μάλλον πεζούς με παιδικό καρότσι ή – φευ – πεζούς με ειδικές ανάγκες. Έπαιζες marioland ως παιδί; Που έπρεπε να πηδήξεις, να σκύψεις, να στρίψεις και να μανουβράρεις για να αποφύγεις τις τρύπες και τις κακοτοπίες; Οι βόλτες με το καρότσι μοιάζουν με videogame. Με τη διάφορά πως το παιχνίδι δεν εξελίσσεται - είσαι κολλημένος μονίμως στην ίδια εκνευριστική πίστα.
2. Τα παιδικά καρότσια είναι παντού
Στα πάρκα, στους δρόμους, στις καφετέριες, στα εστιατόρια και κυρίως στα εμπορικά κέντρα. Ειδικά στα εμπορικά κέντρα είναι αντικείμενο – φετίχ, απαραίτητο αξεσουάρ, conditio sine qua non. Απορώ πως μου επέτρεπαν την είσοδο τόσα χρόνια που ήμουν ακάροτση. Πλέον τα παρατηρώ γιατί α) όπου υπάρχει καρότσι, υπάρχουν καλές συνθήκες για μωρά (κάτι αντίστοιχο με το «όπου υπάρχει νερό, υπάρχει ζωή») και β) συνειδητοποιώ πως τα καρότσια των άλλων είναι κάπως πιο πρακτικά από το δικό μας. Το δικό μας μοιάζει μετριαξονικό με το οποίο άνετα θα μπορούσαμε να πάμε βόλτα σε κακοτράχαλες ραχούλες, αλλά -σοβαρά τώρα-, ποιος θέλει να πάρει το μωρό και ναπάει βόλτα σε κακοτράχαλες ραχούλες;
3. Σε κάποιες καφετέριες η μουσική παίζει πολύ, πολύ δυνατά
Με κίνδυνο να ακουστώ πολύ γριά (ή, εν πάση περιπτώσει, πολύ μάνα) γιατί να θες να πίνεις τον καφέ σου φωνάζοντας στην κολλητή σου «ΤΙ ΝΕΑ; ΠΩΣ ΤΑ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ;» για να σε ακούσει; Και γιατί να θες να μάθω και εγώ από την κολλητή σου πως τελικά δεν έφυγε το τριήμερο γιατί τσακώθηκε με τον Τάκη επειδή τον έπιασε να χαριεντίζεται με μια πιτσιρίκα στο viber; Το πιο αστείο, δε, είναι πως, όταν ξυπνήσει το μωρό και αρχίσει να κλαίει, όλοι σε αγριοκοιτάνε με ύφος «πωπω φασαρία».
4. Ο χώρος μη καπνιζόντων είναι μη υπάρχων
Ή μάλλον λάθος, υπάρχει, αλλά πρακτικά είναι ένα αστείο για να γελάνε μεταξύ τους οι ιδιοκτήτες. Είναιχώρος μη καπνιζόντων μόνο στο όνομα και μου θυμίζει τον εαυτό μου μια εποχή που έκανα δίαιτα και βάφτιζα το μπέικον μαρούλι για να το τρώω χωρίς τύψεις. Μην παρεξηγηθώ, έχω καπνίσει αμέτρητα μη-τσιγάρα μέσα σε χώρους μηκαπνιζόντων. Επίσης, από τότε που έκοψα το κάπνισμα, έχω εισπνεύσει αμέτρητα κυβικά μέτρα μη-καπνού από τα μη-τσιγάρα άλλων θαμώνων στους χώρους μη καπνιζόντων, και ούτε που πρόσεχα τη σήμανση στα τραπέζια και τους τοίχους. Τώρα όμως που είμαι μάνα, την προσέχω, θέλοντας και μη.
5. Η αλλαξιέρα στην τουαλέτα είναι προαιρετική
Νομικά δεν ξέρω αν είναι, πρακτικά είναι σίγουρα.Στις μικρές ταβέρνες την παραλείπουν γιατί δεν χωράει (αυτό που πλένεις τα χέρια σου στο νιπτήρα και αν ξαφνικά ανοίξει η πόρτα σε χτυπάει στονπωπό; Αυτό.) και στα μεγάλα εστιατόρια την παραλείπουν για να μη χαλάσει το ambiance. Μιααλλαξιέρα, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι sexy. Για να μη διαταραχθεί το sexiness του εστιατόριου, χθες άλλαξα πάνα στο ημίφως (ασχέτως που έξω ήταν ντάλα μεσημέρι), σε ένα μαύρο δωμάτιο,ισορροπώντας το μωρό επάνω σε ένα μακρόστενο μαύρο λακαρισμένο τραπεζάκι που οριακά χωράει σε πλάτος ένα περιοδικό. Τρέμω στην ιδέα του τι θα συμβεί όταν το μωρό θα γίνει μεγαλύτερο από ένα περιοδικό.
6. Τα μωρά τραβούν τα βλέμματα
Το παλιό ρητό της τηλεόρασης που λέει «μη βγάλεις μωρό στο γυαλί γιατί θα σου κλέψει την παράσταση» ισχύει και για μια απλή βόλτα στον δρόμο. Κανένας πια δεν προσέχει την γυναίκα που τσουλάει το καρότσι, αλλά όλοι προσπαθούν -χαμογελώντας και δαγκώνοντας το κάτω χείλος τους- να δουν το περιεχόμενο μέσα στο καρότσι (τόσο, που μερικές φορές μπαίνω στον πειρασμό να κρύψω κάτι σουρεαλιστικό κάτω από την κουβέρτα, π.χ. έναν ανανά). Και φυσικά μόλιςξεπροβάλλει το κεφαλάκι του μωρού, ακούγονται εδώ και εκεί χαζοχαρούμενα «Ωωωωωω!» που με κάνουν να φουσκώνω σαν παγώνι από υπερηφάνεια. Προτιμώ τα γλυκανάλατα «ωωωω!» από τα πάλαι ποτέ flirty σφυρίγματα; Δεν ξέρω. Το μόνο σίγουρο είναι πως, αν μιλάμε για το παιδί μου, ας μου κλέψει την παράσταση εκατό φορές.
7. Οι άντρες με μωρά τραβούν ακόμη περισσότερα βλέμματα
Δεν έχω δει ποτέ τόσες πολλές γυναίκες να κοιτούν τόσο απροκάλυπτα το σύζυγό μου όπως όταν κρατάει στην αγκαλιά του το μωρό. Και για να είμαστε ειλικρινείς, και εγώ πάντα γοητευόμουν από την εικόνα ενός άντρα με μωρό, ωστόσο δεν συνειδητοποιούσα πως, μαζί με εμένα, είναι καθηλωμένες επάνω στον ίδιο άντρα και καμιά δεκαριά άλλες. Άραγε υπάρχει σχετική έρευνα; Ηεπιστήμη έχει ψάξει πως επηρεάζει η εν λόγω εικόνα τα οιστρογόνα; Και, τελοσπάντων, όλες αυτές που κοιτούν υπνωτισμένες, δεν βλέπουν πως κάθομαι ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΙΠΛΑ;
8. Οι έγκυες είναι ανυποψίαστες
Τις ξέρω καλά αυτές τις κοπέλες, τις αναγνωρίζω.Είμαι εγώ λίγους μήνες πριν. Περπατούν αργά, νωχελικά, σαν χαριτωμένοι πιγκουίνοι, αφενός γιατί δεν μπορούν να περπατήσουν αλλιώς και αφετέρου γιατί δεν έχουν ιδέα τι τις περιμένει. Δεν πάει ο νους τους πόσο οριστικά και αμετάκλητα θα αλλάξει σύντομα η ζωή τους. Δεν συνειδητοποιούν πως τα απλά καθημερινά πράγματα, όπως το βαριεστημένο χάζεμα βιτρίνας σε λίγο καιρό θα γίνει μια μικρή πολυτέλεια που δεν θα μπορούν να έχουν - αλλά και που ίσως δεν θα την θέλουν. Με θυμάμαι στην ίδια κατάσταση. Εν αναμονή του μικρού μου προσωπικού θαύματος, πίστευα πως ο χρόνος μου είναι όλος δικός μου. Τώρα ξέρω πως τον χρόνο μου τον παρέδωσα και πήρα ως αντάλλαγμα εκείνη. Και αυτό είναι μάλλον το καλύτερο deal που έκανα ποτέ.
Διάβασε Επίσης
Η Ελένη Μενεγάκη επιστρέφει στην εκπομπή. Τι φόρεσε;