Η εβδομάδα φεύγει, οι ρυθμοί χαλαρώνουν κι εσύ ψάχνεις να βρεις την καλύτερη επιλογή για να απολαύσεις το Σαββατοκύριακό σου.
Το Missbloom.gr κάνει την… δύσκολη δουλειά για εσένα και σου προσφέρει στο πιάτο τα events που δεν πρέπει να χάσεις στην Αθήνα.
Δες παρακάτω τις πέντε καλύτερες επιλογές
Επάγγελμα πόρνη, της Λιλής Ζωγράφου στο Tempus Verum – Εν Αθήναις (10-11/03)
Η Ελλάδα εκδίδεται, συνειδητά και ασύνειδα. Ούτε ένας αθώος. Ανεύθυνος κανένας. – Λιλή Ζωγράφου, 1978
Κομψή, φιλοσοφημένη, εκκεντρική, εστέτ, μαγκιόρα, σκληρή, τρυφερή η Λιλή Ζωγράφου περνάει δια πυρός και σιδήρου και βγαίνει νικήτρια-μιας και η ουσία της δεν αλλοιώνεται- καταμαρτυρώντας πως Η ζωή νικά!
Έχοντας το μότο αυτό ως πηγή έμπνευσης, ο Ένκε Φεζολλάρι σκηνοθετεί την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου στις ιστορίες “Της Χούντας” από το βιβλίο «Επάγγελμα Πόρνη» της Λιλής Ζωγράφου. Δύο ιστορίες αυτοβιογραφικές που δίνουν το στίγμα της εποχής και σκιαγραφούν τη συγγραφέα-ορόσημο της Ελλάδας της μεταπολίτευσης: μίας γυναίκας αγωνίστριας ενάντια σε κάθε μορφή βίας. Σε κάθε καθεστώς που εξαθλιώνει την ανθρώπινη υπόσταση και σε κάθε αυτεπάγγελτη εξουσία που στερεί τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
Η υπόθεση
Ιστορία πρώτη:
Χούντα. Στη συγγραφέα απαγορεύεται να εξέλθει της χώρας λόγω πολιτικών πεποιθήσεων με πρόφαση την μη άσκηση του επαγγέλματος της δημοσιογραφίας που αναγράφεται στο διαβατήριό της. Η Ζωγράφου πολεμώντας με χιούμορ το παράλογο καθεστώς, αλλάζει ιδιόγραφα το επάγγελμα της σε «Πόρνη-ελευθερίων ηθών» με συνέπειες τραγελαφικές.
Ιστορία δεύτερη:
1973. Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της παραμονές πρωτοχρονιάς, νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική. Εκεί γινόμαστε μάρτυρες της απάνθρωπης συμπεριφοράς του προσωπικού, που φτάνει στα όρια του εξευτελισμού: η συγγραφέας –δεμένη στο κρεβάτι- πέφτει θύμα βιασμού από νυχτερινούς φύλακες. Εντούτοις δεν αποδυναμώνεται: η τραυματική της εμπειρία την εξωθεί στην κατά μέτωπο σύγκρουση με τους ιθύνοντες και την καταγγελία της σαθρής λειτουργίας του νοσηλευτικού οργανισμού.
Οι Magenta Flaws live στο six d.o.g.s (10/03)
Στο live επίσης θα ακούσουμε και νέα κομμάτια από την επερχόμενη δισκογραφική τους δουλειά και από την πρώιμη εποχή των αυτοσχεδιαστικών set.
Πέραν των γνωστών εκτελέσεων στα «Cutting Loose» και «Squares are circles», τραγούδια όπως το «Her flame» και το «S117» θα ακουστούν σε νέες ενορχηστρώσεις, ενώ για πρώτη φορά θα παρουσιαστούν και νέες συνθέσεις του γκρουπ.
Οι Magenta Flaws είναι μία ελαττωματική μπάντα σε αποχρώσεις ματζέντα, με ήχο που εναλλάσσεται μεταξύ της trip hop, της electronica και της alternative rock. Στα πρώτα τους βήματα, επηρεασμένοι από την ambient σκηνή, παρουσίασαν τα «Landscape» (2007) & «Liebe» (2008), ενώ μετά από μια μακρά περίοδο συνεχούς πειραματισμού, κυκλοφόρησαν το debut album «Corridor» (2016).
Οι Magenta Flaws ζουν και αγαπούν στην Αθήνα.
Οι Gadjo Dilo στο Roof Stage του Gazarte (10/03)
Οι μελωδίες του πρωτεργάτη της gypsy jazz Django Reinhardt συναντούνται με αυτές του Χιώτη και του Τσιτσάνη δημιουργώντας τον μοναδικό ήχο των Gadjo Dilo, αυτόν που οι ίδιοι αποκαλούν “Manouche De Grec”. Τραγούδια μιας άλλης εποχής μας μεταφέρουν μηνύματα σύγχρονα και ελπιδοφόρα.
Επί σκηνής οι Gadjo Dilo εντυπωσιάζουν με την μουσικές τους δεξιότητες και το πάθος τους που παρασύρει το κοινό να χορέψει και να τραγουδήσει μαζί τους μέσα από ένα live γεμάτο ρυθμό, χορό και θετική ενέργεια, βγαλμένο από μία άλλη εποχή!
10 Μαρτίου τσιγγάνικη jazz με άρωμα Ελλάδας από Gadjo Dilo στο Roof Stage του gazarte!
Line Up:
Σωτήρη Πομόνη: κιθάρα
Κώστα Μητρόπουλο: κιθάρα
Σέργιο Χρυσοβιτσάνο: Βιολί
Γιώργο Τσιατσούλη: Ακορντεόν
Ηλιάνα Τσαπατσάρη: φωνή
Γιώργος Ρούλος: Kοντραμπάσο
Το «Ζ» του Βασίλη Βασιλικού σε όπερα στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ (10-11/03)
Μία από τις σημαντικότερες στιγμές της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας, η δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη, «εντάσσεται» για πρώτη φορά στο λυρικό ρεπερτόριο.
H νέα όπερα Ζ σε λιμπρέτο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, μουσική διεύθυνση Μηνά Μπορμπουδάκη και Νίκου Βασιλείου, έρχεται μέσα από την αιχμηρή σκηνοθετική ματιά της Κατερίνας Ευαγγελάτου στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος από τις 2 Μαρτίου 2018 και για δώδεκα παραστάσεις έως και τις 18 Απριλίου 2018. Συμμετέχει το εξαιρετικό σύνολο σύγχρονης μουσικής Ergon Ensemble.
Η Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ ανέθεσε τη σύνθεση της όπερας Z στον Μηνά Μπορμπουδάκη, έναν συνθέτη με μεγάλες διεθνείς επιτυχίες που ζει και εργάζεται στη Γερμανία. Η όπερα Ζ βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Βασίλη Βασιλικού, ένα μυθιστόρημα που έκανε θραύση στην εποχή του και που έγινε διεθνώς γνωστό μέσα από τις πολυάριθμες μεταφράσεις του και τη μεταφορά του στο σινεμά από τον Κώστα Γαβρά.
Ο συγγραφέας χαρακτηρίζει το βιβλίο του «φανταστικό ντοκιμαντέρ ενός εγκλήματος», που «υπακούει στους νόμους ενός έργου φαντασίας, έχει δική του νομοτέλεια, αυτόνομη, μόνο που τυχαίνει όλα αυτά να μην είναι διόλου φανταστικά, αλλά μια πιστή και υπεύθυνη αντιγραφή της πραγματικότητας».
Ο Μηνάς Μπορμπουδάκης συνέθεσε μια όπερα που εξερευνά τα ηχοτοπία της ταραγμένης δεκαετίας του 1960, βασισμένος στο λιμπρέτο του βραβευμένου και πολυμεταφρασμένου συγγραφέα, Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη. Ο συνθέτης αναφέρει για το ηχητικό τοπίο του έργου: «Γκάζια, ο ψίθυρος μιας γυναίκας, παραμορφωμένες φωνές στα μεγάφωνα, πέτρες που χτυπάνε κλειστά παντζούρια, εσωτερικές φωνές και ρυθμικοί θόρυβοι από τις ράγες ενός τρένου μας ταξιδεύουν σε ηχότοπους που ξεδιπλώνονται σε δύο επίπεδα: στον κόσμο των σκέψεων και την πραγματικότητα, θέτοντας το αναπάντητο ερώτημα: Γιατί;».
Μπαίνοντας στο πολυδαίδαλο μυθιστόρημα του Βασιλικού και με την πεποίθηση πως με βάση το υλικό αυτό θα έπρεπε να χτιστεί ένα λιμπρέτο σαφώς πιο περιορισμένο σε έκταση, ο λογοτέχνης Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης όρισε ως βασικό κλειδί τη λέξη «οικονομία»: «Οικονομία στους ρόλους, στα λόγια, στις πληροφορίες. Οικονομία όχι όμως και στα αισθήματα ή στους κρυφούς συλλογισμούς των προσώπων». Χαράσσοντας κοινή κατεύθυνση με τον Μηνά Μπορμπουδάκηαποφάσισαν να δώσουν έμφαση στο προσωπικό σύμπαν των ηρώων τους και να το αναδείξουν στην παράσταση σχεδόν ισότιμα με τη δράση και την «αστυνομική» ανέλιξη της ιστορίας, σε ισορροπία πάντα και με τον τεράστιο πολιτικό αντίκτυπο των γεγονότων της εποχής. «Η ανθρώπινη φύση», λέει ο ίδιος ο Χατζηγιαννίδης, «ικανή για το πιο υψηλό και το πιο ποταπό, φαντάζει απελπιστικά αναλλοίωτη στο πέρασμα των δεκαετιών».
Τη νέα αυτή παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ σκηνοθετεί η Κατερίνα Ευαγγελάτου, μία από τις πιο χαρισματικές σκηνοθέτριες της νέας γενιάς, η οποία για δεύτερη φορά μετά την προ διετίας μεγάλη επιτυχία της στην Κρατική Όπερα της Πέρμ με Τα παραμύθια του Χόφμαν του Ζακ Όφενμπαχ αναμετράται με το λυρικό θέατρο. Με έντονο το στοιχείο του ρεαλισμού, αλλά και μέσα σε μια σκοτεινή ποιητική ελευθερία, η Κατερίνα Ευαγγελάτου σκηνοθετεί το Ζ με νεύρο, ένταση και αμεσότητα, δημιουργώντας ένα έργο που η δύναμή του φτάνει απευθείας στο κοινό.
Τοποθετημένη στη δεκαετία του ’60, η υπόθεση της όπερας Ζ εκτυλίσσεται σε δύο επίπεδα: της δράσης και των ιδεών. Από το πατημένο γκάζι του τρικύκλου μέχρι τις εικόνες της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, όλα μετουσιώνονται σε ήχο, άλλοτε νευρώδη με ηλεκτρισμό και άλλοτε σπηλαιώδη με ηλεκτρονικά στοιχεία. Ο ήχος του Ζ είναι ασπρόμαυρος και τονίζει την ανθρώπινη διάσταση, ενώ η ατμόσφαιρα του έργου μοιάζει σαν ένα παράξενο εφιαλτικό όνειρο. Το ποιητικό στοιχείο διαπερνά το σκηνικό της Εύας Μανιδάκη, μιας από τις πιο περιζήτητες σκηνογράφους. Οι χώροι διεισδύουν ο ένας στον άλλο και με λεπτές χειρονομίες το εσωτερικό γίνεται εξωτερικό και ο ιδιωτικός χώρος δημόσιος.
Στην παραγωγή του Ζ συμμετέχει ένα καστ αναγνωρισμένων λυρικών πρωταγωνιστών. Στο ρόλο του Ζ ο ηθοποιός Δημήτρης Παπανικολάου.
To Z αποτελεί την πρώτη παραγγελία νέου έργου από την Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ. Οι παραγγελίες νέων έργων όπερας πάνω σε έργα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας είναι ένας από τους βασικούς άξονες της Εναλλακτικής Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Οι Lost Bodies live στο Ίλιον plus (10/03)
Το ιστορικό συγκρότημα που μετρά 30 χρόνια κυκλοφοριών και συνεχούς παρουσίας στην Αθηναϊκή μουσική σκηνή ανεβαίνουν στη σκηνή του Ίλιον plus τo Σάββατο 10 Μαρτίου σε μια συναυλία με το χαρακτηριστικό σαρκαστικό στίχο, την punk διάθεση, το πειραματικό στοιχείο και την άμεση επικοινωνία με το κοινό.
Τα Χαμένα Κορμιά δε φοβούνται να καταργήσουν τα όρια ανάμεσα στα μουσικά είδη. Παίζουν αυτό που νιώθουν, με ειλικρίνεια και λίγη παράνοια. Ίσως και πολύ.
Οι Lost Bodies εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην ανεξάρτητη μουσική σκηνή της Αθήνας το 1985 και το 1988 κυκλοφόρησαν τις 2 πρώτες τους κασέτες. Πλέον έχουν στο ενεργητικό τους 13 κυκλοφορίες σε cd και βινύλιο.
Η μουσική τους βρίσκεται στις παρυφές της ελληνικής εναλλακτικής μουσικής σκηνής και ενσωματώνει στοιχεία από industrial, trip-hop και post-punk ήχους μέχρι funk και avant-garde στοιχεία, σε μια πειραματική μίξη ακουστικού, ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού ήχου με αρκετά στοιχεία πρόζας και κοινωνικής σάτιρας.
Το συγκρότημα αποτελείται από τους:
Θάνο (φωνή), Γιώργο (κιθάρες και φωνή), Βασίλη (μπάσο), Λέανδρο (κρουστά), Κωνσταντή (κιθάρα)
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
