Η επιστροφή της ομάδας του Cartel είναι γεγονός και ήδη ενημερωθήκαμε πως η ερχόμενη παράστασή τους θα εγκαινιάσει και τη νέα στέγη τους. Σε αυτή την επιστροφή ύστερα από δύο χρόνια σιωπής, θα τους σκηνοθετήσει ο Τσέζαρις Γκραουζίνις στην παράσταση "Οι έμποροι της Βενετίας", με τον Βασίλη Μπισμπίκη στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Πρόκειται για μία punk – πολιτική ανάγνωση του σαιξπηρικού "Ο έμπορος της Βενετίας", που θα διαδραματιστεί σε μια άνυδρη, δυστοπική Βενετία, μέσα σε ένα άδειο εργοστάσιο. Από το πρώτο Cartel στον Ελαιώνα, έπειτα στου Ρέντη και τώρα στο Αιγάλεω, στο πρώην εργοστάσιο "Κλωσταί Πεταλούδα – Μουζάκης", η ομάδα που συστήθηκε από τον Βασίλη Μπισμπίκη, τη Φαίη Τζίμα και τον Παναγιώτη Σούλη, επιμένει να προτιμάει χώρους μη θεατρικούς, απομακρυσμένους από το κέντρο και τις κλασικές θεατρικές πιάτσες, βιομηχανικού χαρακτήρα, χώρους-φαντάσματα, απομεινάρια μιας περασμένης εποχής.
Το 2013 νοίκιασαν ένα παλιό μηχανουργείο στον Ελαιώνα και το μετέτρεψαν σε θέατρο στη συμβολή των οδών Μικέλη και Αγίας ΄Άννης, ανάμεσα σε αποθήκες, μηχανουργεία και μάντρες υλικών, έδωσαν θεατρικό ενδιαφέρον σε μία no man’s land, σε μια περιοχή που το βράδυ μεταμορφώνεται σε έρημο, κινηματογραφικό τοπίο, σαν βγαλμένο από ταινία του Λιντς. Με τα χρόνια η ομάδα εξελίχθηκε, το Cartel ακούστηκε σε όλη την Ελλάδα, έγινε πολυσύχναστο στέκι, ενώ πριν λίγα χρόνια η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση τους παραχώρησε νέο χώρο στου Ρέντη, επί της οδού Λεγάκη.
Η τελευταία δουλειά τους ήταν εκτός της έδρας τους, επί σκηνής της Στέγης, με το "Έγκλημα και τιμωρία" στην κατά Μπισμπίκη ελληνική προσαρμογή, όμως τώρα επιστρέφουν σε γνώριμα λημέρια. Σε αναμονή, λοιπόν, των "Εμπόρων", που θα δούμε στο κτήριο της πρώην κλωστοϋφαντουργίας, θυμόμαστε τις παραστάσεις-σταθμούς που σημάδεψαν την ιστορία της ομάδας αλλά κυρίως τη δική μας εμπειρία ως θεατών.
"Εκτελεστές" του Γιώργου Σκούρτη (2013)
Η ομάδα επιλέγει να συστηθεί στο κοινό με ένα ελληνικό δείγμα ρεαλιστικής γραφής, που γράφτηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 (και εμπνεύστηκε ίσως από τη δράση της 17Ν). Σκηνοθετεί η Πηγή Δημητρακοπούλου και οι Βασίλης Μπισμπίκης, Παναγιώτης Σούλης και Σήφης Πολυζωίδης -υπό τους ήχους της μουσικής του Γιάννη Αγγελάκα και των Τρυπών- ερμηνεύουν τρεις άνδρες -έναν ιδεολόγο αναρχικό, ένα "κλεφτρόνι" και ένα "πρεζόνι"-, που έχουν καταφύγει σε ένα εγκαταλελειμμένο λατομείο αφότου έχουν ληστέψει μια τράπεζα.
Από την πρώτη της παράσταση, η ομάδα ρίχνει φως στον κόσμο του περιθωρίου και φέρνει στο προσκήνιο ερωτήματα σχετικά με την κοινωνική αδικία, τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς, τη λειτουργία του συστήματος και το περιθώριο αντίδρασης απέναντί του. Ο βιομηχανικός χώρος του Cartel αποδεικνύεται ο πλέον κατάλληλος να στεγάσει την παράσταση, καθώς λειτουργεί ως ζωντανή σκηνογραφία, με το σκηνικό του Κώστα Παππά (που είχε δημιουργηθεί από ανακυκλωμένα υλικά της περιοχής) να ενσωματώνεται τόσο φυσικά, ώστε εύκολα μπορούσε να ξεγελαστεί κανείς ότι δεν υπήρξε καμία σκηνογραφική παρέμβαση.
"Shopping & fucking" του Μαρκ Ρέιβενχιλ (2014)
Ο Βασίλης Μπισμπίκης σκηνοθετεί το εμβληματικό έργο του οργισμένου βρετανικού κινήματος in-yer-face theatre, όπου ερμηνεύουν οι Ελεονώρα Αντωνιάδου, Στέλιος Τυριακίδης, Απόστολος Κρίτσας, Δημήτρης Νικολαΐδης και Αγγελική Παρδαλίδου.
H χαμένη γενιά της μεταθατσερικής εποχής, νέοι που ξοδεύονται στα ναρκωτικά, το αγοραίο σεξ και στην αυταπάτη του εύκολου χρήματος, πρωταγωνιστεί σε ένα ακραίο, προκλητικό έργο, με ωμό ρεαλιστικό λόγο και δράση. Δίνει έτσι την ευκαιρία στον Μπισμπίκη για μια ανάλογου ύφους παράσταση, που αποδίδει με αμεσότητα τον ωμό κόσμο του έργου και δοκιμάζει συχνά τα όρια των θεατών.
Διαβάστε περισσότερα στο athinorama.gr