Από τότε που είδα το Adolescence κοιτάζω λίγο περισσότερο τα παιδιά στον δρόμο. Τους έφηβους που κάθονται δίπλα μου στο τρένο, μιλάνε, βρίζουν, καπνίζουν στη στάση, κοιτάζουν το κινητό τους και γελάνε. Κοιτάζω έφηβους που είναι μόνοι τους και κουρνιάζουν στη θέση τους για να μην προκαλέσουν, επειδή μια μεγάλη παρέα συνομήλικων μπαίνει στο τρένο. Κοιτάζω τον ίδιο τον εαυτό μου, εάν φοβάται ή έχει φοβηθεί στο παρελθόν, όταν περπατάω στα 43 μου στο δρόμο και ξαφνικά βλέπω έφηβα αγόρια να βρίζουν και να έρχονται προς το μέρος μου.
Η νεανική βία όπως υπάρχει σήμερα- γιατί πάντα υπήρχε- είναι κάτι που- αν κοιτάξουμε- τη βλέπουμε γύρω μας. Δεν είναι μόνο στο "ξύλο” έξω από τα σχολεία, είναι στο πώς μιλάει ο έφηβος στην ταμία του σούπερ μάρκετ, στο θράσος του όταν καπνίζει μέσα στην καφετέρια δίπλα σε μια μαμά με καρότσι, στο τρένο όταν τσαντίζεται και πετάει κάτω πράγματα. Κι όσοι μεγαλύτεροι θυμόμαστε παρόμοια περιστατικά από τα δικά μας νεανικά χρόνια, μπορεί να τα κατανοούμε αλλά και να νιώσουμε άβολα γιατί οι ενήλικες δεν αντέχουν το απρόβλεπτο στις κινήσεις και στις εξάρσεις των νέων.
Μπορεί κάποιος να πει "εμείς δεν κάναμε έτσι”, να μιλήσουν για την ηθική εξαθλίωση, για την απουσία των ορίων, των γονέων ακόμα και ως φυσική παρουσία, του κράτους. Πώς γίνεται, όμως, γονείς να σοκαρίστηκαν όταν είδαν το Adolescence; Τη σειρά που όντως με μαεστρία και ένα θεαματικό μονοπλάνο δείχνει την ιστορία ενός 13χρονου αγοριού που δέχτηκε διαδικτυακό bullying και σκότωσε τελικά -χωρίς καν να το θεωρήσει κάτι τραγικό- τη συμμαθήτριά του; Είναι μια σοκαριστική ιστορία; Ναι. Είναι κάτι εκτός πραγματικότητας; Όχι!
Δεν σκοτώνουν όλα τα παιδιά που δέχονται bullying, δεν μεγαλώνουν όλα για να γίνουν sociopaths, δεν το διαχειρίζονται όλα με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν, όμως, κι αυτά που ενώ οι γονείς τους δεν ήταν κακοποιητικοί, δεν ήταν απόντες, έχασαν την μπάλα. Δεν τους έβαλε όρια κανείς. Οι κριτικές στο διαδίκτυο έκαναν λόγο για "γροθιά στο στομάχι”, για "μια ιστορία που σοκάρει γονείς και μη”, για "μια σειρά που πρέπει να δουν όλοι οι γονείς με παιδιά στην εφηβεία”, για να καταλάβουν λίγο περισσότερο τον κόσμο των παιδιών τους.
Βλέποντας τη σειρά, το "σοκ” που περίμενα από τη σειρά δεν ήρθε. Το "σοκ” ήρθε με τη συνειδητοποίηση του πώς γίνεται κάποιος να είναι γονιός και να μην ξέρει τον κόσμο των παιδιών του. Πώς γίνεται κάποιος να είναι γονιός και να μην ξέρει τι μπορεί να κάνει το bullying σε μια παιδική ψυχή; Να είναι γονιός και να μην αντιλαμβάνεται ότι το παιδί του χρειάζεται όρια για να ανθίσει. Πώς γίνεται η μάνα της σειράς να πίστευε ότι το παιδί της είναι ασφαλές στο δωμάτιό του- μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται εκεί. Πώς γίνεται να μην ήξερε για τον κόσμο του διαδικτύου και των games; Έχει κάποιος παιδιά στην εφηβεία και τα αφήνει να παίζουν με τις ώρες μπροστά σε μια οθόνη; Ναι, και το σοκαριστικό είναι το "δεν ήξερα”.
Διαβάστε περισσότερα στο themamagers.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
