© Kostas Lales
Λίγες μέρες μετά την παρουσίαση του "Συμπτώματος" από τη διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Συραγώ Τσιάρα, ένα ηχηρό σχόλιο που στόχευε να διατηρήσει ορατά τα ίχνη βίας και βανδαλισμού από τον βουλευτή της Νίκης Νίκο Παπαδόπουλο, ανακοινώθηκε ότι το μουσείο αφαιρεί τα έργα του Χριστόφορου Κατσαδιώτη από το πάτωμα.
Μετά την επίθεση από τον Ν. Παπαδόπουλο και τον συνεργό του, το πρωί της Δευτέρας 10/3, η ΕΠΜΑΣ αποφάσισε να διατηρήσει τα έργα στο πάτωμα, όμως η επιμελητική αυτή πρωτοβουλία δεν διήρκησε για πολύ. Η αιτιολόγηση ότι η απομάκρυνση των έργων έγινε "για την ασφάλεια του μουσείου, των εργαζομένων και των επισκεπτών" δυστυχώς δεν μας καλύπτει, αλλά επιβεβαιώνει ότι η δημιουργική έκφραση στην Ελλάδα παραμένει περιορισμένη και βαθιά ελεγχόμενη από τα ξεσπάσματα παραθρησκευτικών οργανώσεων.
"Το Σύμπτωμα"
Βάσει της επίσημης ανακοίνωσης της Πινακοθήκης, που έγινε τη Δευτέρα 17/3, θα υπάρξουν μελέτες για τη συνολική αναβάθμιση των μέτρων προστασίας στο μουσείο, ενώ τα έργα του Κατσαδιώτη "υποβάλλονται στις απαραίτητες ενέργειες και στις διαδικασίες συντήρησης και αποκατάστασής τους, όπου παρουσιάζονται οι εκτεταμένες φθορές. Παράλληλα, εξετάζονται με τη συμβολή ειδικών, οι όροι και οι προϋποθέσεις της ασφαλούς επανέκθεσής τους". Παρότι η ΕΠΜΑΣ δηλώνει "απαρέγκλιτα αφοσιωμένη στο άρθρο 16 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει ανεπιφύλακτα την ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης", το "Σύμπτωμα" δεν αποτελεί πλέον μέρος της "Σαγήνης του Αλλόκοτου" και είναι ξεκάθαρο πως άλλη μία προοδευτική κίνηση ενός φορέα τέχνης έπεσε θύμα της λογοκρισίας και των συντηρητικών.
Δεν είναι, δυστυχώς, η πρώτη φορά που ο κόσμος της τέχνης έρχεται αντιμέτωπος με θιγμένους ακροδεξιούς, κόμματα και οργανώσεις εμμονικές με θρησκευτικές ιδέες (η ένταξη της Νίκης στη Βουλή έχει δώσει στο κόμμα την ευκαιρία να προκαλέσει αρκετά αντίστοιχα περιστατικά) ή ακόμα και την Εκκλησία. Με αφορμή τα όσα έχουν συμβεί στην Εθνική Πινακοθήκη, ανατρέχουμε σε μερικές εξίσου απογοητευτικές στιγμές στην πρόσφατη καλλιτεχνική ιστορία της χώρας, που επιβεβαιώνουν ότι, τελικά, πρέπει να συνεχίσουμε να διεκδικούμε να προστατευτούμε από συμπεριφορές που μας πάνε πίσω σχεδόν στον Μεσαίωνα.
Καταδικάζοντας την ένατη τέχνη (2003)
Οι Εκδόσεις Οξύ κυκλοφορούν το 2003, σε ελληνική μετάφραση, το κόμικ "Η ζωή του Ιησού" του Αυστριακού Gerhard Haderer, που αφηγείται με χιουμοριστικό τρόπο -όπως προδίδει ο τίτλος- τη ζωή του Χριστού και η σχέση του με το λιβάνι. Η εφημερίδα "Espresso" δεν αργεί να καταγγείλει το κόμικ σε πρωτοσέλιδό της (που τιτλοφορεί "Ο Χριστός πάει με γυναίκες, καπνίζει χασίς και κάνει σέρφινγκ"), ζητώντας, μάλιστα, εισαγγελική παρέμβαση. "Η ζωή του Ιησού" κατάσχεται από τα βιβλιοπωλεία και διεξάγεται προανάκριση, προκειμένου να διαπιστωθεί η "καθύβριση θρησκευμάτων μέσω τύπου και να διερευνηθεί το ενδεχόμενο τελέσεως της αξιόποινης πράξης της διαφημίσεως ναρκωτικών". Δύο χρόνια μετά ολοκληρώθηκε η δίκη του Gerhard Haderer, ο οποίος καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλάκιση. Ο καλλιτέχνης ωστόσο αθωώθηκε ομόφωνα από το δικαστήριο και διατάχθηκε η άρση της κατάσχεσης.
Έκθεση "Outlook" (2003)
Έναν χρόνο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, το έργο του Βέλγου καλλιτέχνη Thierry De Cordier "Πότισέ με" που παρουσιαζόταν στην έκθεση "Outlook", προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Ο λόγος; Το "Πότισέ με" απεικόνιζε ένα ανδρικό γεννητικό όργανο μαζί με έναν σταυρό και, φυσικά, η Εκκλησία και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης το θεώρησαν βλάσφημο και προσβλητικό απέναντι στον Χριστό. Ο πίνακας αποσύρθηκε από την έκθεση με τη συναίνεση του καλλιτέχνη, όμως, 17 μήνες μετά, ο επιμελητής του "Outlook", Χρήστος Ιωακειμίδης, οδηγήθηκε στο εδώλιο με την κατηγορία ότι συμπεριέλαβε στην έκθεση "τον άσεμνο και κατάπτυστο πίνακα".
Διαβάστε περισσότερα στο athinorama.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
