Η συγκλονιστική ιστορία της οικογένειας Αβραάμ και Λούτσας Λεβή που έσωσε από τους ναζί ο Στυλιανός Παπαδόπουλος

Όταν τον Ιούλιο του 1942 οι Γερμανοί κατακτητές διέταξαν τους άρρενες Εβραίους, ηλικίας 18 έως 45 ετών, να παρουσιαστούν στην πλατεία Ελευθερίας, ο Αβραάμ Λεβή δεν το έκανε, ούτε και φόρεσε ποτέ το κίτρινο αστέρι, θέλοντας να προστατεύσει τον εαυτό του και την οικογένειά του από όσα δεινά ψυχανεμιζόταν πως έμελλε να ακολουθήσουν.

Ο ίδιος και η σύζυγός του, Λούτσα Λεβή, είχαν την αγαθή τύχη να σωθούν από τη ναζιστική μηχανή θανάτου, χάρη σε έναν άνθρωπο, που με αυτοθυσία και χωρίς να υπολογίζει ότι οι πράξεις του μπορεί να στοίχιζαν τη ζωή τόσο στον ίδιο όσο και στην οικογένειά του, τους φυγάδευσε και τους έκρυψε.

Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Στυλιανός Παπαδόπουλος, τότε πρόεδρος του χωριού Παλαιό Γυναικόκαστρο Κιλκίς, ο οποίος μπορεί να μην βρίσκεται πλέον στη ζωή, αλλά από σήμερα το όνομά του θα συγκαταλέγεται στον κατάλογο του Δικαίου των Εθνών, που απονέμεται από το Ίδρυμα για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος Yad Vashem, σε μη Εβραίους, που με κίνδυνο της ζωής, της ελευθερίας και της ασφαλείας τους στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ενεργώντας με αυτοθυσία, ηρωισμό και ανθρωπιά έσωσαν τις ζωές Εβραίων χωρίς να ζητήσουν χρηματικό ή άλλο αντάλλαγμα.

Ο τίτλος του "Δικαίου των Εθνών" απονέμεται στον Στυλιανό Παπαδόπουλο και την ευρύτερη οικογένειά του, γιατί εκπλήρωσε, στον μέγιστο δυνατό βαθμό την έννοια του ανθρωπισμού, καθώς έθεσε σε κίνδυνο τη δική του ζωή αλλά και αυτή των μελών της οικογένειάς του για να σώσει τη Λούτσα και τον Αβραάμ Λεβή (Ελένη και Αλέκο Αλεβιζάτο, όπως ήταν τα ονόματά τους στις πλαστές ταυτότητες που τους δόθηκαν την περίοδο της Κατοχής)", εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Βίκτωρ Ναρ, διευθυντής της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης και εγγονός της Λούτσας Λεβή. Αυτή η στάση της οικογένειας Παπαδόπουλου δεν ήταν απλώς γενναία αλλά και βαθιά αλληλέγγυα απέναντι σε ανθρώπους που βρίσκονται υπό διωγμό.

Χρόνια πριν, το 1994, το διοικητικό συμβούλιο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, με ομόφωνη απόφασή του ανακήρυξε τον Στυλιανό Παπαδόπουλο, Ευεργέτη και Σωτήρα της κοινότητας, "ως ελάχιστη έκφραση ευγνωμοσύνης, διότι κατά τη διάρκεια της στυγνής Γερμανικής Ναζιστικής κατοχής, χωρίς υστεροβουλία ή άλλη αμοιβή, με κίνδυνο της ζωής του εμπνεόμενος από ευγενή αισθήματα συνέβαλε στη σωτηρία της οικογένειας της Λούτσας Λεβή", όπως αναφέρεται στο έγγραφο που εστάλη στην οικογένεια Παπαδόπουλου και έθεσε στη διάθεση του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, εγγονός του βραβευθέντα.

Μια ιστορία πραγματικής αυτοθυσίας

Τη μαρτυρία της διάσωσης της ίδιας και του συζύγου της Αβραάμ Λεβή, η οποία και οδήγησε αρχικά στην ανάδειξη του Στυλιανού Παπαδόπουλου σε Ευεργέτη και Σωτήρα της Κοινότητας και σήμερα σε Δίκαιο των Εθνών, κατέθεσε η Λούτσα Λεβή. Τη μαρτυρία αυτή, που παραχώρησε ο Βίκτωρ Ναρ, παραθέτουμε αυτούσια ώστε να παρουσιαστούν στην ολότητά τους τα γεγονότα:

"Ο μακαρίτης σύζυγός μου Αβραάμ Λεβή, από την αρχή της γερμανικής κατοχής, επισκεπτόταν τακτικά χωριά της περιοχής Κιλκίς και εμπορευόταν διάφορα είδη, κυρίως τρόφιμα. Όταν οι Γερμανοί, τον Ιούλιο του 1942, διέταξαν τους άρρενες ομοθρήσκους μας από 18 έως 45 ετών να παρουσιαστούν στην πλατεία Ελευθερίας, ο άντρας μου δεν παρουσιάστηκε και όταν αργότερα, από τον Φεβρουάριο του 1943 ελήφθησαν και τα άλλα μέτρα κατά του εβραϊκού πληθυσμού της Θεσσαλονίκης, εμείς δεν μεταφέραμε την κατοικία μας στα όρια του γκέτο. Ο άνδρας μου δεν έδωσε σημασία στις διαβεβαιώσεις της ηγεσίας της κοινότητας. Αντίθετα από την πρώτη στιγμή πίστευε ότι όλα αυτά τα μέτρα δεν θα βγουν σε καλό. Γι’ αυτό αναζητούσε τρόπο διαφυγής μας από τη Θεσσαλονίκη.

Διαβάστε περισσότερα στο thetoc.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr