Οι κίνδυνοι των social media για τα παιδιά είναι πια γνωστοί: εθισμός, έλλειψη ύπνου, έκθεση σε τοξικό περιεχόμενο. Και τώρα τι κάνουμε; Ας είμαστε ειλικρινείς. Αν το παιδί σου έχει ήδη κινητό, δύσκολα θα του το πάρεις πίσω. Δεν χρειάζεται όμως πανικός. Μπορεί να φαίνεται άνισος ο αγώνας απέναντι σε μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων, αλλά υπάρχουν τρόποι να κερδίσεις έδαφος. Και δεν χρειάζεται να το κάνεις μόνος σου.
Δες τέσσερις απλές κινήσεις που μπορείς να κάνεις σήμερα, ειδικά αν συνεργαστείς με άλλους γονείς, ώστε τα παιδιά να μην αισθάνονται ότι μόνο εκείνα έχουν περιορισμούς.
Καθιέρωσε "ζώνες χωρίς τεχνολογία"
Τα παιδιά δεν θα το πουν ποτέ, αλλά έρευνα δείχνει ότι θέλουν όρια στις οθόνες. Τους λείπει ο ύπνος, δυσκολεύονται να σταματήσουν το ασταμάτητο scrolling και πολλές φορές εύχονται οι γονείς τους να μην τους είχαν δώσει κινητό τόσο νωρίς. Κάνε τους, λοιπόν, τη χάρη.
- Βάλε φίλτρα γονικού ελέγχου για "ώρες ύπνου" και "ώρες εκτός σύνδεσης".
- Θέσε ως κανόνα ότι μετά τις 10 το βράδυ δεν υπάρχουν συσκευές στο δωμάτιο (ούτε για σένα).
- Ζήτα από το σχολείο να αφαιρέσει τα κινητά από την τάξη.
Κάντε μαζί μια βόλτα στο app store
Ζήτα από το παιδί σου να ανοίξει το app store και να βρει την αγαπημένη του πλατφόρμα κοινωνικού δικτύου. Μετά, απλά κάντε scroll μέχρι την ενότητα "Απόρρητο". Θα δείτε μαζί τι δεδομένα συλλέγουν: τοποθεσία, λίστα επαφών, αναζητήσεις στο ίντερνετ, στοιχεία πληρωμών. Και τότε έρχονται οι ερωτήσεις-σοκ: "Τι; Παίρνουν τα δεδομένα μου ακόμα κι όταν δεν χρησιμοποιώ την εφαρμογή;" Ναι. "Και αν έχω το προφίλ μου ιδιωτικό;" Δεν αλλάζει κάτι. "Αν πουλάνε τα δεδομένα μου, παίρνω κι εγώ μερίδιο από τα κέρδη;" Όχι, καθόλου.
Αυτή η άσκηση είναι ο πιο εύκολος τρόπος να βοηθήσεις το παιδί σου να καταλάβει τι σημαίνει πραγματικά να είσαι online.
Μίλα
Η αλήθεια είναι σκληρή: τα παιδιά βλέπουν περιεχόμενο που ενθαρρύνει την αυτοκαταστροφή, προωθεί το μίσος, δείχνει ζωντανά περιστατικά αυτοτραυματισμού ή χρήσης ουσιών. Και αυτό συμβαίνει πολύ πιο συχνά από όσο νομίζεις. Μην περιμένεις να έρθει το παιδί να σου πει "μαμά, μπαμπά, είδα κάτι ανησυχητικό". Άνοιξε εσύ τη συζήτηση. Ρώτα:
- "Γιατί νομίζεις ότι κάποιος ανέβασε αυτό το βίντεο;"
- "Πώς θα αντιδρούσες αν το ανέβαζε ένας φίλος σου;"
- "Έχεις δει ποτέ κάτι που σε έκανε να νιώσεις περίεργα;"
Οι συζητήσεις αυτές είναι άβολες, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να βοηθήσεις το παιδί να καταλάβει τι βλέπει.
Διαβάστε περισσότερα στο esquire.com.gr