istock
Μου αρέσουν οι μέρες που δεν φωνάζω. Τις λατρεύω. Είμαι ήρεμη, ακόμα κι αν τα παιδιά βρωμίσουν το σπίτι που μόλις καθάρισα. Ακόμα κι αν αλλάξω σεντόνια και χρειαστεί να τα αλλάξω δύο φορές μέσα στο βράδυ. Ακόμα κι αν συμβεί κάτι απρόοπτο και με ταράξει, όπως το να με ειρωνευτεί το παιδί, να πει μια βρισιά ή να μην κλείνει με τίποτα την τηλεόραση. Είμαι ήρεμη και δεν φωνάζω. Έχω μια ψυχραιμία και βρίσκω πολύ εύκολα τις λύσεις. Κι είμαστε όλοι με χαμόγελο, τα παιδιά δεν έχουν ταραχτεί και εγώ δεν έχω τύψεις.
Κι είναι και κάποιες μέρες που θα φωνάξω με το παραμικρό. Ναι, έχω άγχος με τη δουλειά, σκέφτομαι ότι ο τοίχος γέμισε πάλι υγρασία (μήπως να μετακομίσουμε;), ο γιος μου χάνει κάθε μέρα τα μολύβια του και πρέπει να πεταχτώ να πάρω μερικά (πάλι), έκαψα τις φακές κι έχει πάει δέκα και τα παιδιά με τίποτα δεν θέλουν να πάνε για ύπνο. Αυτές τις μέρες η φωνή βγαίνει αβίαστα. Και νιώθω άσχημα γιατί εκείνη ακριβώς τη στιγμή θυμώνω με τον εαυτό μου που δεν έχω μάθει να ελέγχω τα νεύρα μου. Αχ, βρε μαμά, γιατί δεν μου το έμαθες; Πώς θα το μάθω τώρα εγώ στα παιδιά μου; Τι παράδειγμα δίνω;
Μια μέρα η κόρη μου μου είπε "μαμά, θυμάμαι τότε που μου φώναξες. Θυμάσαι εκείνο το πρωί που έλεγες να φάω γρήγορα, να ντυθώ γρήγορα και όταν σου είπα ότι δεν έχω πλύνει τα δόντια μου άρχισες να γουρλώνεις τα μάτια και να φωνάζεις δυνατά; Φοβήθηκα πολύ! Γιατί να μην είναι όλα τα πρωινά όπως σήμερα;". Μαχαίρι στην καρδιά! Είχαμε περάσει ένα φανταστικό πρωινό κι εκείνη σκεφτόταν ότι μπορεί να χαλάσει… Μακάρι να ήταν όλα τα πρωινά έτσι, στο χέρι μου είναι, όσο κι αν νιώθω ότι τις στιγμές έκρηξης δεν ελέγχω καθόλου την ένταση της φωνής μου!
Διαβάστε περισσότερα στο themamagers.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
