Συμμετέχει σε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες παραστάσεις της χρονιάς. Δεν είναι δράμα, δεν είναι κωμωδία αλλά μία "απελευθερωτική" εμπειρία όπως η ίδια τη χαρακτηρίζει. Η Ντένια Στασινοπούλου είναι η ανερχόμενη ηθοποιός που έχεις ήδη παρακολουθήσει - και σίγουρα - ξεχωρίσει στις σειρές "17 Κλωστές" ως Άννα και "Η Παραλία" ως Σοφί αλλά και σε πολύ σημαντικές και αξιόλογες παραστάσεις.
Με αφορμή την πρεμιέρα των "Ηρώων" της Ελένης Γκασούκα λίγες μέρες πριν, μιλήσαμε με την ταλαντούχα ηθοποιό για το θέατρο, την τηλεόραση, τα όνειρά της και αν τελικά υπάρχει χώρος στην ελληνική πραγματικότητα για ένα τόσο απελευθερωτικό κείμενο όσο αυτό της παράστασης στην οποία συμμετέχει.
Μίλησε μας για την παράσταση "Ηρωες”. Τι σε έκανε να δεχτείς τον ρόλο;
Η γνωριμία μου με τη Ελένη Γκασούκα.
Πηγαίνοντας να παίξει κανείς στους "Ήρωες” της, δεν ξέρει ακριβώς τι θα κληθεί να κάνει κι αυτό το άγνωστο είναι απελευθερωτικό. Το κείμενο που τελικά μου εμπιστεύτηκε, είναι δύσκολο -όπως όλα τα κείμενα των "Ηρώων”-, μεγάλη πρόκληση για μένα, κάτι που δεν ήξερα αν μπορώ να καταφέρω. Η Ελένη θεώρησε ότι θα είχε ενδιαφέρον να εξερευνήσουμε μια πολύ καλά κρυμμένη πτυχή μου και της είμαι ευγνώμων γιατί με απελευθέρωσε πολύ ουσιαστικά.
Η επιθεώρηση είναι ένα είδος αμφιλεγόμενο αλλά και κάπως περιορισμένο στις μέρες μας. Τι διαφορετικό έχουν να προτείνουν οι "Ήρωες” στα χρόνια της πολιτικής ορθότητας; Και πώς τελικά καταφέρνουν να περάσουν τα μηνύματά τους;
Οτιδήποτε μπορεί να σατιρίζεται στην παράσταση, γίνεται σε ένα πλαίσιο ευθύνης και παιδικότητας. Τίποτα προσβλητικό δεν κρύβεται εκεί μέσα. Τα κείμενα του έργου εκφράζουν μια βαθιά και ειλικρινή αγάπη για τους ανθρώπους που περιθωριοποιούνται, που βιώνουν την κοινωνική αδικία. Τους παίρνει από το χέρι, μας τους συστήνει και μας φέρνει -με έναν πολύ άμεσο τρόπο- αντιμέτωπους με συμπεριφορές που καθημερινά αντιμετωπίζουν. Η παράσταση χρησιμοποιεί το χιούμορ για θέματα δύσκολα, κι αυτό είναι που πολλούς ενδεχομένως μπορεί και να τους ενοχλήσει. Αλλά ίσως υπάρχει ουσία και σε αυτήν την ίδια την ενόχληση κι ένα πεδίο για προβληματισμό. Από τη στιγμή που η πρόθεση της παράστασης είναι να ενώσει και όχι να διασπάσει, εγώ την εμπιστεύομαι. Περνάει τα μηνύματα της μέσα από το γέλιο και τη συγκίνηση, μας κινητοποιεί.
Ταυτόχρονα με το θέατρο σε είδαμε και στην "Παραλία” στον ρόλο της Σοφί, μιας Γαλλίδας χίπισσας. Είσαι το αντικείμενο του πόθου του Δημητρού του οποίου κυριολεκτικά άλλαξες τη ζωή. Μίλησέ μας για τη σχέση αυτών των δύο. Πώς η Σοφί καταφέρνει να ξεπεράσει τις ιδιαιτερότητες του Δημητρού και τελικά να τον αγαπήσει;
Η Σοφί δεν βλέπει στον Δημητρό ως έναν άνθρωπο με ιδιαιτερότητες, βλέπει έναν άνθρωπο που είναι διαφορετικός, ενδιαφέρων και αγνός. Βλέπει την ίδια την αγάπη και την αθωότητα. Σε αυτήν την πηγαία και έντονη τρυφερότητα αφήνεται -σίγουρα και λόγω της κουλτούρας και των προσωπικών βιωμάτων της. Έχει κάτι πολύ όμορφο για μένα αυτή η σύνδεση. Και κάπως νιώθω ότι στο πρόσωπο της Σοφί -μπορεί όχι εστιάζοντας στην ερωτική έλξη, αλλά περισσότερο στην αγάπη της για τον Δημητρό- αντικατοπτρίζεται η αγάπη που νιώθουν οι θεατές της "Παραλίας” για τον υπέροχο ήρωα του Γιώργου Νινιού. Κατανοώ ότι μπορεί να είναι φαινομενικά μια ιδιαίτερη συνθήκη σχέσης, αλλά αξίζει να την εξετάσει κανείς με ανοιχτή καρδιά. Τέλος, η ερωτική έλξη μεταξύ τους -αλλά και γενικότερα η ερωτική έλξη- δεν πιστεύω ότι είναι κάτι που εξηγείται με την λογική κι αυτό είναι για μένα και το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της.
Οι "17 κλωστές” ήταν η επιτυχία της προηγούμενης σεζόν. Πώς νιώθεις που
συμμετείχες σε μία τόσο σημαντική παραγωγή;
Οι "17 Κλωστές” είναι σταθμός για μένα, όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό. Θα είναι για πάντα ένα από τα πιο σημαντικά μου βήματα σε αυτόν τον χώρο, η μεγαλύτερη ευθύνη που είχα αναλάβει μέχρι τότε. Είμαι ευγνώμων στον Σωτήρη Τσαφούλια που με εμπιστεύτηκε σε μια στιγμή που ούτε εγώ η ίδια δεν ήξερα τι μπορώ και τι δεν μπορώ να κάνω. Μια σειρά που έγινε με πολλή αγάπη από όλους μας, κι αυτό θεωρώ ότι αποτυπώνεται και στο αποτέλεσμα. Οι "17 Κλωστές” θα είναι για μένα πάντα τα Κύθηρα, αυτοί οι υπέροχοι συνεργάτες κι ένα μήνυμα προς όλους να είμαστε μεγαλόψυχοι. Δεν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από αυτό.
Ποια ήταν η πρώτη σου δουλειά στον χώρο της υποκριτικής;
Ήταν στο έργο "Αντιγόνη”, του Ζαν Ανούιγ σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου, το 2013. Έπαιξα την Ισμήνη, τον πρώτο ρόλο που λάτρεψα. Έχω συνεργαστεί από τότε μέχρι σήμερα πάρα πολλές φορές με τον Γιάννη Μπέζο, του χρωστάω πολλά σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά πάνω από όλα το ότι είναι ένα ακλόνητο παράδειγμα για όλους όσους έχουμε την τύχη να είμαστε κοντά του.
Και ποια είναι η αγαπημένη σου μέχρι στιγμής;
Δεν ξέρω αν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια. Πιο κοντά ήρθα ίσως με την Άννα, των "17 κλωστών”.
Υπάρχει ρόλος που έχεις ζηλέψει;
Όχι ακριβώς. Είναι μοναδικό αυτό που κάνει κάθε ηθοποιός επί σκηνής ή στην οθόνη - μικρή και μεγάλη. Έχω θαυμάσει πολλές συναδέλφους και τους είμαι ευγνώμων για την έμπνευση. Χωρίς έμπνευση τίποτα καλό δεν μπορεί να γίνει.
Ποιον / ποια διάσημο ηθοποιό θα ήθελες ως συμπρωταγωνιστή/ τρια;
Την Isabelle Huppert, για ευνόητους λόγους!
Παράλληλα έχεις εργαστεί και ως βοηθός σκηνοθέτη. Αρκετά διαφορετικός ρόλος από αυτόν του ηθοποιού. Είναι η σκηνοθεσία ένας μελλοντικός στόχος;
Προς το παρόν απολαμβάνω πολύ να παίζω, κάτι που μου συμβαίνει τώρα πιο έντονα από ποτέ. Η σκηνοθεσία είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ και που ελπίζω να έρθει όταν θα είναι η κατάλληλη στιγμή.
Πώς χαλαρώνεις;
Βλέποντας ταινίες στον καναπέ μου, αγκαλιά με τη γάτα μου. Και η παρέα με τους φίλους μου.
Ποια ήταν η τελευταία ταινία που είδες και σου άρεσε;
Το "Αnora”, στον κινηματογράφο "Έλλη” και μου άρεσε πολύ. Ειδικά η τελευταία σκηνή με συγκλόνισε με την αλήθεια και το βάθος της.
Μία παράσταση που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Πολλές. Νομίζω θα ξεχωρίσω τον "Γυάλινο κόσμο” της Κατερίνας Ευαγγελάτου, με την Ναταλία Τσαλίκη, τον Αντίνοο Αλμπάνη, τον Κωνσταντίνο Γαβαλά και την Αμαλία Νίνου. Την έβλεπα -εγώ και πολλοί άλλοι- ξανά και ξανά με τρομερή συγκίνηση και θαυμασμό.
Πώς τα πας με τα social media;
Πολύ μέτρια. Δεν έχω καταλάβει τη λογική τους. Προσπαθώ να εστιάζω στα θετικά τους, παρόλο που είναι ασύγκριτα λιγότερα από τα αρνητικά. Βέβαια είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας και -κατ’ επέκταση- του εαυτού μας. Καλώς ή κακώς, σε αυτήν την πραγματικότητα ζούμε...
Αν αύριο ερχόταν το τέλος του κόσμου, ποια είναι τα τελευταία τρία πράγματα που θα έκανες;
Υποθέτω ότι θα βρισκόμουν με τους αγαπημένους μου ανθρώπους να περάσουμε μια όμορφη μέρα, να φάμε ωραίο φαγητό. Και θα ήθελα να γελάμε με την ψυχή μας, χωρίς να φοβόμαστε πια τίποτα.
Η Παράσταση 'Ηρωες" έκανε πρεμιέρα στις 6 Νοεμβρίου στο Θέατρο Ψυρρή.
Λίγα λόγια για την υπόθεση:
Πριγκίπισσες από την Μόσχα, σαδομαζοχιστές φύλακες και πολιτικοί κρατούμενοι, ιερόδουλες, gay Ηπειρώτες, ακολουθούν τα βήματα του tango, χορεύοντας τσάμικο και τραγουδούν στη σκηνή του νέου Θεάτρου Ψυρρή, βαριά ποπ και ελαφριά ζεϊμπέκικα προσφέροντας υψηλή θετική ενέργεια.
Μια μουσικοσατυρική παράσταση στα όρια της επιθεώρησης. Εδώ που οι Ήρωες εμπνέονται από τα όνειρα, τη ματαίωση, τη μοναξιά, την ενοχή, από δραματοποιημένα από την αιφνιδιαστική ύπαρξη του παραλόγου και της ανθρώπινης γελοιότητας. Η επιθεώρηση στα καλύτερα της!
Όσοι μέχρι τώρα δεν έχετε πάρει γεύση από Ήρωες σπεύσατε!
Στόχος των Ηρώων η ίδια η ζωή.
Τα διαχρονικά σατιρικά κείμενα των "Ηρώων" εμπνέονται από την ανθρώπινη αντίφαση, το κιτς, τον έρωτα, τη φθορά, τον θάνατο αναζητώντας το γελοίο του δράματος. Ο χώρος που τους αναλογεί είναι ο χώρος που ζει και κινείται ο απλός άνθρωπος μέσα στη σύγχρονη κοινωνία η οποία διαμορφώνει συνειδήσεις, ρόλους, ηθική, αναδεικνύοντας τα ευρήματα και τις παρατηρήσεις της συγγραφέως.
Σημείωμα της δημιουργού
Έφτιαξα τους Ήρωες μου το 2006. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα τη δύναμη να αναλάβω την ευθύνη να παρουσιάσω συνολικά γράφοντας, σκηνοθετώντας, χορογραφώντας, ένα πλαίσιο χαράς αγάπης και εμπιστοσύνης. Φτου κι από την αρχή δηλαδή; Ναι. Το παράλογο και το άγνωστο μας κάνουν να διαφέρουμε από τα άλλα ζωάκια. Η ομορφιά της αβεβαιότητας γεννάει την αγάπη. Έψαξα και ξαναβρήκα νέους ταλαντούχους ανθρώπους για να σας παρουσιάσω πάλι τους Ήρωες! Μαζί με την "Νατάλια" θα σας συστήσω κι άλλους.
Απ´ όλα τα είδη θεάτρου το βαθύτερο βίωμα πραγματικής απόλαυσης και γι’ αυτούς που την κάνουν και γι’ αυτούς που την βλέπουν είναι η επιθεώρηση. Πόσο μάλλον μια επιθεώρηση στηριγμένη σε όνειρα και εφιάλτες.
Μαζί με τους αγαπημένους μου performers Δημήτρη Φιλιππίδη, Χρήστο Γεωργαλή, Γιώργο Φασουλά, Κωνσταντίνο Γεωργαλή, Πάνο Αποστολόπουλο, Ντένια Στασινοπούλου και Ιωάννα Καλλιτσάντση και τους μουσικούς μας επί σκηνής, θα είμαστε στο Θέατρο Ψυρρή, φέτος το φθινόπωρο, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων!
Ελένη Γκασούκα
Συντελεστές
Ιδέα - Κείμενα- Σκηνοθεσία: Ελένη Γκασούκα
Ήρωες: Δημήτρης Φιλιππίδης, Χρήστος Γεωργαλής, Γιώργος Φασουλάς, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Πάνος Αποστολοπουλος, Ντένια Στασινοπούλου, Ιωάννα Καλλιτσάντση
Τα τραγούδια διαλέγει ο Πάνος Σουρούνης
Ήρωες μουσικοί: Ευριπίδης Ζεμενίδης, Θοδωρής Κοντάκος,
Σταύρος Τσαντές, Λευτέρης Πορτοκάλογλου
Ενορχήστρωση: Ευριπίδης Ζεμενίδης
Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος: Ανθή Πετρουλάκη
Φωτιστικός σχεδιασμός: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Κίνηση: Ελένη Γκασούκα
Χορογραφία: Πάνος Χαλκιάς
Φωτογραφίες: Παύλος Μαυρίδης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Πάνος Σουρούνης, Πάνος Χαλκιάς
Επικοινωνία & Δημόσιες Σχέσεις: Walnut Entertainment
Οργάνωση - Εκτέλεση Παραγωγής: Γιάννης Βολιώτης
Παραγωγή: Θέατρο Ψυρρή
Διάρκεια 120’ (με διάλλειμα)
Έναρξη Παραστάσεων: 6 Νοεμβρίου 2024
Ημέρες και ώρες Παραστάσεων
Τετάρτη:20:00
Πέμπτη:21:00
Παρασκευή :21:00
Σάββατο:21:00
Κυριακή:20:00
Εισιτήρια στο ticketplus.gr και στο ταμείο του Θεάτρου
Τιμές εισιτηρίων
Πλατεία
Ζώνη Α 26€
Ζώνη Β 22€
Ζώνη Γ 19€
Εξώστης
Ζώνη Α 19€
Ζώνη Β 17€
Εξέδρα 15€
Μειωμένα
Μειωμένο Πλατεία (Φοιτητικό, ΑΜΕΑ, Άνω 65 ετών κλπ.) 18€
Μειωμένο Εξώστης (Φοιτητικό, ΑΜΕΑ, Άνω 65 ετών κλπ.) 16€
Θέατρο Ψυρρή
Σαχτούρη 4 και Σαρρή Ψυρρή, T.K. 10553, Αθήνα
Web: www.theatropsyrri.gr
e-mail: contact@theatropsyrri.gr
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 2103243333 & 6983206704