Ο Μάνος Ελευθερίου χαρακτήριζε κάποια τραγούδια του ως "ευτυχισμένα τραγούδια". Και εξηγούσε με εκείνη τη σεμνότητα που τον συνόδευσε σε όλη του τη ζωή, ότι αναφερόταν στα τραγούδια στα οποία "κούμπωναν" αρμονικά ο στίχος, η μουσική και η φωνή του ερμηνευτή.
Νομίζω ότι αν ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης καλούνταν να κατονομάσει μία ευτυχισμένη στιγμή στο δικό του ρεπερτόριο, αυτή θα ήταν η σειρά Maestro. Η δουλειά στην οποία κουμπώνουν η πλοκή, το σενάριο, η σκηνοθεσία, οι μουσικές, η κινηματογραφική αισθητική, η παραγωγή και οι εξαιρετικοί Έλληνες ηθοποιοί που αποκάλυψαν το ερμηνευτικό τους ταλέντο σε μία συνθήκη σαν εκείνες που ξέρει να δημιουργεί ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης.
Για εμένα το Maestro ήρθε να μου θυμίσει τον ρομαντικό τρόπο με τον οποίο έβλεπα κάποτε ελληνική τηλεόραση. Πριν το youtube, τις πλατφόρμες, τα sneak previews και το Twitter. Πατροπαράδοτα. Που σημαίνει ότι μία φορά την εβδομάδα, ήμουν στο σπίτι μου, μπροστά από την τηλεόραση, εκεί, συνεπής και υπέμενα στωικά τις διαφημίσεις γιατί το έβρισκα ριψοκίνδυνο να αλλάξω κανάλι.
'Ετσι, με την ίδια χαρά είδα σήμερα στην ειδική προβολή που έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη, το πρώτο επεισόδιο του τρίτου και τελευταίου κύκλου του Maestro . Συγκινήθηκα, γέλασα, ένιωσα αγωνία και πήρα το νήμα από εκεί που το είχα αφήσει. Γέμισα με την ομορφιά των Παξών και ονειρεύτηκα ότι κάποια στιγμή θα μπορούσα να ζω εκεί, και να πίνω τον καφέ μου μπροστά στη θάλασσα. Και λίγο μετά ξέρετε τι σκέφτηκα; Γιατί να τελειώνει τo Maestrο; Kαι ο Χριστόφορος σαν να με καθησύχασε αφήνοντας ένα ενδεχόμενο να υπάρξει και 4η σεζόν!
Η πρεμιέρα του 3ου κύκλου θα προβληθεί στο Mega στις 2 Δεκεμβρίου