Φέτος, συμβαίνει το εξής παράδοξο: Δεν είναι η πρώτη χρονιά που το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης υποδέχεται ονόματα χολιγουντιανού βεληνεκούς, κι όμως κάποιοι έχουν εστιάσει σε αυτό κατά βάση. Θυμίζουμε πως πέρυσι, Alexander Payne και Monica Bellucci έλαμψαν δια της παρουσίας τους, ενισχύοντας τη φήμη της διοργάνωσης.
Συνεπώς, η άφιξη των Ralph Fiennes, Juliette Binoche και Matt Dillon στη Θεσσαλονίκη με δόξα και τιμή, αφενός είναι λογικό να συζητείται εκτενώς ως επίτευγμα για τους ευνόητους λόγους, αφετέρου κατά την ταπεινή μου άποψη θα είναι άδικο αν φτάσει υπερκαλύψει τη συνεχόμενη πρόοδο που σημειώνει ο θεσμός τα τελευταία χρόνια.
Λίγο προτού ζητήσω λοιπόν, από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του φεστιβάλ Ορέστη Ανδρεαδάκη να προτείνει -όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος- αποκλειστικά στο Esquire τις 5 ταινίες που κατά τη γνώμη του δεν πρέπει να χάσουμε, τον ρώτησα για την εν λόγω πρόοδο, αλλά και για το feedback που παίρνει από τον κόσμο. Ιδού τι μου απάντησε:
"Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είναι ένας από τους παλαιότερους κινηματογραφικούς οργανισμούς της Ευρώπης, 65 χρόνια είναι πολλά. Νομίζω πως όλοι οι προηγούμενοι διευθυντές, ο Μισέλ Δημόπουλος, ο Δημήτρης Εϊπίδης και η Δέσποινα Μουζάκη -ο καθένας με τον τρόπο του- έφτιαξε και συμπλήρωσε αυτό το προφίλ, το οποίο τελικά είναι αξιοζήλευτο από ό,τι εισπράττω από το κοινό. Με πολλή δουλειά και με τη συμβολή του προσωπικού, το οποίο έχει αποκτήσει τρομερή πείρα όλα αυτά τα χρόνια, μπορούμε να πάμε και πιο ψηλά: Να βοηθήσουμε τον ελληνικό κινηματογράφο πρωτίστως, τους νέους δημιουργούς και να παίξουμε ένα ρόλο μικρό ή μεγάλο στην ανακάλυψη νέων ταλέντων".
Ας μπούμε όμως, στο ψητό, στις κινηματογραφικές του επιλογές δηλαδή, από το φετινό πρόγραμμα. Οι εν λόγω 5 ταινίες αποτελούν έναν πολύ καλό οδηγό επιβίωσης για όσους θέλουν να πάρουν μία μίνι γεύση από τα highlights του κάθε τμήματος του φεστιβάλ, ειδικά αν πιέζονται λόγω περιορισμένου χρόνου.
Διαβάστε περισσότερα στο esquire.com.gr