Άραγε πόσες ταινίες υπάρχουν εκεί έξω που έχουν γίνει κομμάτι της συλλογικής ποπ κουλτούρας σε τέτοιο βαθμό, ώστε όλοι έχουν την εντύπωση πως τις έχουν δει, ακόμα και εάν δεν ισχύει, μόνο και μόνο επειδή κάποια ατάκα, μια σκηνή, ένα τραγούδι έχει γίνει μέρος της καθημερινής μαζικής επικοινωνίας; Να είναι πενήντα; Να είναι εκατό; Σίγουρα, πάντως, ανάμεσά τους βρίσκεται τα τελευταία τριάντα χρόνια το "Pulp Fiction" του Quentin Tarantino.
Μία από τις ταινίες - ορόσημα της δεκαετίας του ‘90, ξεκίνησε την πορεία της από το φεστιβάλ των Καννών όπου άμα τη εμφανίσει της εκμηδένισε τον ανταγωνισμό χάρη στη φρεσκάδα της και κέρδισε, νομοτελειακά σχεδόν, το Χρυσό Φοίνικα (υπό την προεδρία του Clint Eastwood!). Η ορμή με την οποία το "Pulp Fiction" ερχόταν να αλλάξει τα δεδομένα μπορεί να γίνει ακόμα πιο κατανοητή εάν λάβουμε υπόψη πως μαζί με τον Τarantino, μόλις στη δεύτερή του δουλειά, στην Κρουαζέτ διαγωνίζονταν, μεταξύ άλλων, ο Krzysztof Kieślowski ("Τρία Χρώματα: Η Κόκκινη Ταινία"), ο Νanni Moretti ("Αγαπημένο μου Ημερολόγιο"), ο Abbas Kiarostami ("Through the Olive Trees") και ο Nikita Mikhalkov ("Ψεύτης Ήλιος"). Όλοι τους αδιαμφισβήτητα σπουδαίοι σκηνοθέτες οι οποίοι, ωστόσο, έμοιαζε σα να προέρχονται από μια οικεία και ακαδημαϊκή παράδοση, την ώρα που το "Pulp Fiction" έδινε την αίσθηση πως παρακολουθούσες κάτι καινούριο.
Διαβάστε περισσότερα στο harpersbazaar.gr