Η "Μελωδία της ευτυχίας", η ταινία μέσα από την οποία τη γνώρισε το κινηματογραφικό κοινό σε κάθε γωνιά του πλανήτη, συμβολίζει την ανθρώπινη ικανότητα να υπερβαίνει ακόμα και τις μεγαλύτερες αντιξοότητες με αστείρευτη αισιοδοξία και όρεξη για ζωή. Αυτό ακριβώς έκανε και η πρωταγωνίστριά της, Julie Andrews, που από παιδί ξεπέρασε ένα πλήθος από δοκιμασίες.
Στα 14 χρόνια της ανακάλυψε ότι αληθινός πατέρας της δεν ήταν ο σύζυγος της μητέρας της, με τον οποίο είχε μεγαλώσει, αλλά πως αποτελούσε καρπό εξωσυζυγικής περιπέτειας με οικογενειακό τους φίλο. Όταν, στο απόγειο της καριέρας της, προσεγγίστηκε από το βιολογικό πατέρα της, τον απέρριψε έξω φρενών, θεωρώντας ότι προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί τη φήμη της.
Μετά το διαζύγιο των γονιών της η μητέρα της ξαναπαντρεύτηκε και η Julie πήγε να ζήσει μαζί της και με τον πατριό της, ο οποίος έκρυβε ένα σκοτεινό μυστικό: είχε σοβαρό πρόβλημα με το ποτό και υπό την επήρεια της μέθης δεν ήταν λίγες οι φορές που επιχείρησε να σκαρφαλώσει στο κρεβάτι της θετής κόρης του, η οποία προσπαθώντας να προστατευτεί, άρχισε να κλειδώνει το δωμάτιό της. Ούτε ο κόσμος έξω από το σπίτι της ήταν ασφαλής, καθώς η οικογένεια τότε ζούσε σε κακόφημη συνοικία του Λονδίνου.
Η μικρή Julie βρήκε καταφύγιο στο ταλέντο της στο τραγούδι και άρχισε μαθήματα φωνητικής. Ήδη από τα 10 της συμμετείχε σε παραστάσεις και στα 13 της έγινε η νεότερη ερμηνεύτρια σε παραστάσεις βαριετέ που ψυχαγωγούσαν τη βασιλική οικογένεια.
Το 1959 παντρεύτηκε τον παιδικό της έρωτα, Tony Walton, ο οποίος την είχε προσέξει για πρώτη φορά σε μια σχολική παράσταση. Οι πρώτες εμφανίσεις της στο θεατρικό σανίδι, ωστόσο, τράβηξαν επίσης την προσοχή του Γουόλτ Ντίσνεϊ, που την ήθελε τόσο πολύ για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μαίρης Πόππινς στην ομώνυμη ταινία (1964), ώστε δέχτηκε να την περιμένει να γεννήσει την κόρη της, που κυοφορούσε ήδη, για να αρχίσει τα γυρίσματα.
Διαβάστε περισσότερα στο womantoc.gr