Η Ελένη, κόρη της σπουδαίας πρωταγωνίστριας και ιδεολόγου Μαλαίνας και του τενόρου Ευάγγελου Ανουσάκη, με καταγωγή από την Κίσσαμο Χανίων, έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το 1950 σε ηλικία έξι ετών.
Η Ελένη Ανουσάκη εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο το 1950. Ήταν το μωρό που κρατούσε η Ελένη Χατζηαργύρη στην ταινία "Αμάρτησα για το παιδί μου", όπου πρωταγωνιστής ήταν ο πατέρας της.
Στα δεκαέξι της μπήκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου με τον χαρακτηρισμό εξαιρετικό ταλέντο. Εμφανίστηκε στην ταινία "Τα κόκκινα φανάρια" και την έδιωξαν από τη σχολή. Λίγο καιρό όμως αργότερα, αναιρέθηκε η απόφαση που είχε πάρει ο τότε διευθυντής, Θάνος Κωτσόπουλος και έτσι επανήλθε.
Την ίδια περίοδο, αποδέχτηκε την πρόσκληση της FOX και πήγε στην "Τσινετινά" για σπουδές, με δασκάλους τους Carol Reed, Rex Harrison, Ρίτσαρντ Μπαρντ, Monica Vitti και έπαιξε στην ταινία του C. Reed "Αγωνία και Έκσταση".
Τα παιδικά χρόνια, όταν η μητέρα της ήταν φυλακή
Η Ελένη Ανουσάκη είχε πει σε συνέντευξή της: "Με φώναζαν Λένα. Θλίψη; Καμία! Δεν άφηναν η μάνα μου και οι θείες μου, που μεγάλωνα μαζί τους, να φτάσει τίποτα δηλητηριώδες σε μένα! Καταλάβαινα τα πάντα, αλλά ζούσα ευτυχισμένα, χαϊδεμένα, προστατευμένα. Η μάνα μου, δε, πήγε εξορία, αλλά στις φυλακές Αβέρωφ. Τα Σαββατοκύριακα ετοιμαζόμουν όλο χαρά και πήγαινα να τη βρω, σαν κάτι κανονικό. Κοιμόμασταν στο ίδιο κρεβάτι. Είχε μια άλλη πολιτική κρατούμενη το αγοράκι της μαζί της. Η μάνα μου το λάτρευε. Δεν το ήθελα. Ζήλευα. Ήθελα να αγαπάει μόνο εμένα σε όλο τον κόσμο."
Διαβάστε περισσότερα στο womantoc.gr