Όλοι οι Έλληνες που έφτασαν στη Γη της Επαγγελίας στις 11 Απριλίου 1890 έπρεπε να περάσουν από το νησί Έλις, το οποίο είχε γίνει σταθμός ελέγχου των μεταναστών για τις αφίξεις στη Νέα Υόρκη μετά την ημερομηνία αυτή.
Από εκεί πέρασαν 12.000.000 εκατομμύρια νεοαφιχθέντες μετανάστες. Ενδεικτικά, έχει υπολογιστεί ότι περίπου το 40% όλων των σημερινών πολιτών των ΗΠΑ είχε έναν τουλάχιστον πρόγονό του στο νησί Ellis. 3.500 πέθαναν εκεί, μέχρι να αποφασιστεί αν θα περάσουν ή όχι.
Έως τις αρχές του 17ου αιώνα ονομαζόταν Γκαλ και το 1603, όταν ο τοπικός κυβερνήτης το αγόρασε από τους Ινδιάνους το μετονόμασε σε Oyster Island. Λίγο καιρό αργότερα, αγοράστηκε από τον Samuel Ellis. Από το 1892, ως Ellis Island, ξεκίνησε τη λειτουργία του ως κέντρο υποδοχής μεταναστών και συνέχισε μέχρι το 1954.
Σχεδόν όλοι οι μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες περνούσαν από το λιμάνι της Νέας Υόρκης, ρίχνοντας πρώτα μια ματιά στο Άγαλμα της Ελευθερίας, ακριβώς έξω από το νησί, αν και υπήρχαν και άλλα αντίστοιχα σημεία στις ΗΠΑ, όπως η Βοστώνη, η Φιλαδέλφεια, η Βαλτιμόρη, το Σαν Φρανσίσκο και η Νέα Ορλεάνη.
Οι Έλληνες που περνούσαν από το νησί Έλις ένιωθαν ένα μείγμα ελπίδας και φόβου: ελπίδα ότι θα έβρισκαν μια καλύτερη ζωή στην Αμερική και φόβο ότι θα έπρεπε να ζήσουν σε έναν άγνωστο κόσμο που δεν θα ήταν απαραίτητα φιλόξενος απέναντί τους.
"Στο λιμάνι της Νέας Υόρκης μας έβαλαν σε καραντίνα για μια μέρα και μετά μας πήγαν στο νησί Έλις", είπε η Ευτέρπη Δουκάκη. "Εκεί μας μεταχειρίστηκαν σαν πρόβατα για να μας εξετάσουν... φοβηθήκαμε όλοι ότι δεν θα μας έβρισκαν απολύτως υγιείς και θα μας γύριζαν πίσω. Ο πατέρας μου αποκαλούσε το νησί "το νησί των δακρύων και του φόβου"". Αυτές είναι οι αναμνήσεις της Ελληνίδας μετανάστριας Ευτέρπης Δουκάκη όταν έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή "Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα" της ελληνικής τηλεόρασης.
Διαβάστε περισσότερα στο womantoc.gr