Είναι από τις συναντήσεις εκείνες που με επηρέασαν. Βρήκα εντυπωσιακό ότι η Ματίνα Νικολάου δεν έχει την ανάγκη να πλασαριστεί κάπως. Να προτάξει κάποια δυναμική περσόνα. Αντίθετα, εκφράζει την ανάγκη της για συντροφικότητα, θυμάται πώς την είχε αλλοιώσει το διαζύγιο της και την είχε γεμίσει με φόβο και ανασφάλεια και πώς είχε βιώσει ως πισωγύρισμα την επιστροφή της στο πατρικό της σπίτι με τον γιο της που τότε ήταν 2.5 ετών. Δεν έχει ανάγκη να εξωραΐσει τίποτα. Αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες του παρελθόντος ως σκαλοπάτια στη ζωή της, που έπρεπε να διαβεί, καλώς ή κακώς.
Αυτές τις ημέρες βρίσκεται σε πρόβες και σε αυτή τη δημιουργική αγωνία πριν από την πρεμιέρα της παράστασης "Ζαν και Βεατρίκη" στο Από Μηχανής Θέατρο. Υποδύεται τη Βεατρίκη , μία γυναίκα που θυμίζει κάτι από τη Ραπουνζέλ. Ζει στο διαμέρισμα ενός ουρανοξύστη που μετράει 33 ορόφους και σαν σύγχρονη πριγκίπισσα αναμένει εκείνον τον έναν που θα την σαγηνεύσει. Γεμίζει την πόλη με αφίσες και μια αγγελία που αναζητά αυτόν τον τέλειο άνδρα και υπογραμμίζει πως θα δώσει αμοιβή σε όποιον κερδίσει την καρδιά της. Έτσι μπαίνει στη ζωή της ο Ζαν.
Μίλησε μας για το έργο που πρωταγωνίστεις
Είναι ένα πάρα πολύ όμορφο έργο. 'Οταν το διάβασα με άγγιξε πάρα πολύ. Και είπα αμέσως ότι θέλω να το κάνω. Οι ήρωες της παράστασης, ο Ζαν και η Βεατρίκη είναι δύο πολύ μοναχικοί άνθρωποι, δύο άγνωστοι άνθρωποι που κάποια στιγμή έρχονται σε επαφή. Κλείνονται λοιπόν σε ένα δωμάτιο ενός ουρανοξύστη και κάνουν την προσπάθεια τους να αγαπήσει ο ένας τον άλλον. Χρησιμοποιεί η Βεατρίκη διάφορους τρόπους για να τον πείσει ότι η αγάπη μπορεί να έρθει μετά από προσπάθεια. Και αυτό ήταν κάτι που με συγκίνησε πάρα πολύ.
Γιατί σε συγκίνησε τόσο το συγκεκριμένο κομμάτι του έργου;
Γιατί η Βεατρίκη ψάχνει να βρει τη λύση για να βγει από τη μοναξιά της. Πιστεύει ότι για να απαλλαχτεί από αυτή, ο μόνος τρόπος είναι να αγαπηθεί και να αγαπήσει. Οπότε προσπαθεί με νύχια και με δόντια να το καταφέρει. Ο έρωτας όμως είναι κάτι που δεν εξαρτάται μόνο από τον έναν. Και όλη αυτή η μάχη, δύο μοναχικών ανθρώπων είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Ο ένας θέλει να αγαπήσει αλλά ο άλλος όχι, δεν το έχει ανάγκη. Εκεί γίνεται μία πάλη.
Η Βεατρίκη αναμένει εκείνον που θα τη βγάλει από τη μοναξιά. Αλήθεια, γιατί πιστεύεις ότι οι γυναίκες μπαινουμε σε αυτή τη θέση; Να αναμένουμε να έρθει κάποιος και να μας αλλάξει τη ζωή;
Είναι κάτι που βιώνουμε από την εφηβεία μας σχεδόν. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Είναι η φύση μας τέτοια; Δεν ξέρω. Πιστεύω ότι η γυναίκα ανέκαθεν είχε μία ανάγκη για συναισθηματική ασφάλεια. Παλαιότερα είχε ανάγκη και την οικονομική ασφάλεια που θα μπορούσε να της προσφέρει ένας άνδρας, αλλά αυτό δεν ισχύει τόσο στις ημέρες μας. Γιατί σήμερα είμαστε πιο δυναμικές και δεν εξαρτώμαστε τόσο από τους άνδρες. Αλλά το συναίσθημα πιστεύω ότι πάντα ψάχνει να το βρει. Της δίνει μία ασφάλεια. Εγώ τουλάχιστον αισθάνομαι μεγάλη ασφάλεια όταν συναισθηματικά είμαι καλυμμένη. Όταν νιώθω να με προστατεύει, να με αγαπάει και να φροντίζει ένας άνδρας.
Ωστόσο αυτή την στάση αναμονής τη βρίσκεις υγιή;
Όχι δεν πιστεύω ότι είναι απόλυτα υγιής. Γιατί αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, πρώτα εσύ η ίδια, γιατί να σε αγαπήσει κάποιος άλλος; Και γιατί πιστεύω πώς αν τα έχεις καλά με εσένα, πιστεύω ότι δεν είναι τόσο έντονη η επιθυμία να σε αγαπήσει κάποιος. Ναι έχουμε ανάγκη να αγαπηθούμε αλλά δεν είναι το νόημα της ζωής.
Είναι προϋπόθεσή λοιπόν να αγαπάς τον εαυτό σου για να αγαπήσεις;
Ναι είναι. Γιατί υπάρχουν πολλά παραδείγματα συγκρουσιακών σχέσεων για ακριβώς αυτόν τον λόγο. Πώς μπορείς να αγαπήσεις και να δοθείς σε έναν άνθρωπο αν δεν έχεις εμπιστοσύνη και αγάπη για τον εαυτό σου;
Έχεις υπάρξει σε αυτό το στάδιο; Να περιμένεις τον έρωτα που θα σε βγάλει από τη μοναξιά σου;
Δεν θα μπορούσα να πω ότι έχω υπάρξει σε στάδιο αναμονής, αλλά σε στάδιο απραξίας συναισθηματικής από επιλογή. Δεν ήταν εύκολη αυτή η περίοδος για εμένα. Ένιωθα σαν κάτι να μου έλειπε. Είμαι ένας άνθρωπος της σχέσης, μου αρέσει η συντροφικότητα. Δεν τα έχω καλά με τη μοναξιά μου και ίσως για αυτό να με συγκίνησε τόσο πολύ αυτό το έργο. Έχω μία αγωνία όταν βρίσκομαι μόνη μου, αν μπορώ να ανταπεξέλθω σε ό,τιδήποτε. Αυτό δεν είναι ωραίο και προσπαθώ να το αντιμετωπίσω και να το παλέψω. Ευτυχώς όμως ήρθαν άνθρωποι στη ζωή μου που με έχουν αγαπήσει και με έχουν στηρίξει. Και είναι ένα κομμάτι που επιθυμώ να έχω στη ζωή μου και δεν θέλω να το χάσω.
Στη ζωή της Βεατρίκης εμφανίζεται ο Ζαν. Τότε τι παιχνίδι παίζεται;
Ως Βεατρίκη προσπαθώ να του βάλω κάποιες δοκιμασίες. Έχω βάλει μία αγγελία, δίνω αμοιβή σε εκείνον που έρθει για να με συγκινήσει. Οπότε αυτές οι δοκιμασίες που του βάζω είναι για να καταλάβω αν ο άνθρωπος αυτός είναι εκείνος που θέλω στη ζωή μου για να τον αγαπήσω.
Η Μαλβίνα έλεγε κάτι πολύ ωραίο. Ότι έρωτας έχει βάρβαρη καταγωγή και ότι λυπόταν σε βάθος χρόνου τους ανθρώπους που είχε ερωτευτεί στη ζωή της, γιατί τους έστησε τρομερές παγίδες.
Ακριβώς. Αυτό που κάνουμε όλοι στην αρχή και προσπαθούμε να εντυπωσίασουμε τον άλλον και συνήθως δεν είναι τίποτα όπως τα λέμε. Και όχι μόνο να ξεγελάσουμε τον άλλον αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί συνήθως βλέπουμε τα ελαττώματα του άλλου αλλά είναι σαν να μην τα βλέπουμε. Σαν να μην υπάρχουν. Ο έρωτας είναι μάχη. Είναι μάχη. Κανονική μάχη.
Εσύ πώς λειτουργείς στον έρωτα;
Εγώ ενθουσιάζομαι πάρα πολύ εύκολα. Αλλά δεν ξέρω έχω ένα ένστικτο που με καθοδηγεί τις φορές που έχω ερωτευτεί. Έχω ερωτευτεί και ανθρώπους που γνώριζα ότι δεν μπορούσα να έχω σχέση και ήταν εύκολο να τους βγάλω από το μυαλό και τη σκέψη μου. Αλλά μου έχει συμβεί και να δυσκολευτώ να ξεπεράσω έναν άνθρωπο που είχα ερωτευτεί. Αυτό είχε συμβεί με τον πρώην σύζυγό μου. Ο χωρίσμος μας μου είχε δημιουργήσει μία φοβία.
Χωρισμός με ένα μικρό παιδί. Είναι μία κατάσταση που έχουν βιώσει πολλές γυναίκες.
Θα σου μιλήσω για τη δικη μου περίπτωση. Όταν χώρισα ο γιος μου ήταν 2, 5 ετών. Νόμιζα ότι είχε τελειώσει η ζωή μου. Είναι πολύ άσχημο να το βιώνεις έτσι γιατί δεν αξίζει σε κανέναν να του περνούν τέτοιες σκέψεις από το μυαλό του. Εμένα αυτό το "για πάντα θα είμαστε μαζί'' μου άρεσε όταν το άκουγα. Το είχα πιστέψει. Δεν λέω να χάσουμε την πίστη μας αλλά καλό είναι να κρατάμε μικρό καλάθι γιατί η ζωή έχει εκπλήξεις. Εγώ βίωσα τον χωρισμό σαν να ήμουν μία άλλη γυναίκα.
Δεν ήσουν ο εαυτός σου δηλαδή
Όχι δεν ήμουν. Ανακάλυψα ότι είχα γίνει πάρα πολύ σκληρή. Πολύ ευαίσθητη. Δεν πίστευα καθόλου ότι θα τα καταφέρω. Ήμουν τυχερή βέβαια σε όλο αυτό. Γιατί ο πρώην σύζυγός μου έχει πολύ καλή ψυχή, είναι πολύ καλός πατέρας και πλέον έχουμε μία πολύ όμορφη σχέση. Αλλά για να γίνει αυτό περάσαμε διάφορα. Σήμερα έχουμε μία πολύ ωραία σχέση οι τρεις μας. Πραγματικής οικογένειας, άσχετα αν δεν ζούμε μαζί. Μπορεί να ήταν δική του ανάγκη να χωρίσουμε αλλά μάλλον είχε δίκιο. Τον έχω ευχαριστήσει γιατί η ζωή έχει εκπλήξεις.
Εσύ εκείνο το διάστημα ζούσες μόνη σου με το παιδί;
Ζούσαμε μόνοι μας για ένα διάστημα με το παιδί και όταν έφυγε ο πατέρας μου από τη ζωή, πήγαμε και μείναμε με τη μητέρα μου.
Τι συναισθήματα σου γέννησε αυτή η επιστροφή;
Δεν ήθελα να γυρίσω στο πατρικό μου. Το να γυρίζεις στα 35 σου στο σπίτι σου είναι λίγο περίεργο. Αλλά επειδή δυσκολεύομουν με την εργασία μου - εμείς οι ηθοποιοί έχουμε για κάποιους μήνες δουλειά και μετά άντε πάλι ψάχνεις- αποφάσισα να μειώσω τα έξοδά μου και να γυρίσω στο πατρικό μου κοντά στη μητέρα μου που με βοήθησε πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια. Ακόμα με βοηθάει με το παιδί και είναι πολύ μεγάλο στήριγμα η μητέρα μου. Έκανα ένα πισωγύρισμα αλλά αισθανόμουν τόσο μεγάλη ασφάλεια που το παιδί μου ήταν με τη γιαγιά του που δεν το μετάνιωσα. Εμείς έτσι μάθαμε να ζούμε.
Δεν τα ωραιοποιείς τα πράγματα.
Η αλήθεια μου είναι αδιαπραγματεύτη. Πιστεύω ότι είναι και η αρχή για μία υγιή σχέση. Νομίζω ότι θα πρέπει να είναι ανοιχτή και η ψυχή, η καρδιά και το μυαλό σου για να μπορέσεις να δεις αν μπορείς να συνυπάρξεις. Αυτό το έχω πάντα στο νου μου. Δεν κρατάω κάτι για να μην παρεξηγηθώ ή εκτεθώ. Όχι. Είμαι ανοιχτή. Ξεκινάω πάντα με μία καλή διάθεση και με μία αγωνία να πάνε όλα καλά.
Είπες ότι η ζωή κρύβει εκπλήξεις. Η Βάνια ήταν μια έκπληξη για εσένα;
Ήταν μία απρόσμενη έκπληξη και επιτυχία για εμένα. 'Οταν μου έκανε την πρόταση ο Νίκος ένιωσα σαν να μου απλώσε το χέρι και να μου είπε: '''Έλα και δεν θα χάσεις''. Αυτό εγώ το αντιλήφθηκα και είπα: ''Τι είχαμε, τι είχαμε χάσαμε;'' Γιατί να μην τολμήσω; Θυμάμαι είχα μπει με τέτοια χαρά, σε αυτή την καινούργια εργασία για εμένα, γιατί δεν είχα ιδέα από τηλεόραση. Η Βάνια εκτός από χαρά μου έδωσε και πολύ μεγάλη ελευθερία καλλιτεχνική. Κάθε μέρα ήταν σαν να ήμουν σε άλλη παράσταση.
Ως φοιτήτρια του Θεάτρου Τέχνης, είχες παίξει και στην Επίδαυρο σωστά;
Ναι έχω παίξει και στην Επίδαυρο και ήταν πολύ μεγάλη μου χαρά. Θα ήθελα να το ξαναζήσω. Ακόμα και στο Χορό να είμαι θα ήθελα να υπάρξω ξανά σε αυτό το χώρο.
Ακόμα και στο Χορό;
Αυτό που μετράει για εμένα είναι το αποτέλεσμα μίας παράστασης. Άσχετα αν εγώ έχω μικρό ρόλο. Το θέατρο είναι μία ομαδική δουλειά. Δεν με ενδιαφέρει αν θα έχω τον πρώτο ρόλο. Γιατί μου το έχει αποδείξει πρακτικά η ζωή. Έχω κάνει μικρούς ρόλους που ήταν το διαμάντι μίας παράστασης. Ο ηθοποιός αν έχει στο μυαλό του να κάνει όσο καλύτερα μπορεί κάτι για τον οποίο τον επέλεξαν, νομίζω ότι μόνο κερδίζει.
Η Ματίνα Νικολάου και ο Πάνος Λουκαίδης πρωταγωνιστούν στην παράσταση "Ζαν και Βεατρίκη" στο "Από Μηχανής θέατρο". Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Βάσια Αργέντη. Σκηνικά: Ντέιβιντ Νεγρίν. Μουσική: Ανδρέας Καρανίκας.
Θέατρο: Από Μηχανής Θέατρο
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Πρεμιέρα: 15 Μαρτίου
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
